بهینه سازی پارامترهای تراش کاری برای بهبود کیفیت سطح در محیط خشک، نیمه خشک و امولسیون با ابزار فولادی تندبر

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بهینه سازی پارامترهای تراش کاری برای بهبود کیفیت سطح در محیط خشک، نیمه خشک و امولسیون با ابزار فولادی تندبر دارای ۱۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بهینه سازی پارامترهای تراش کاری برای بهبود کیفیت سطح در محیط خشک، نیمه خشک و امولسیون با ابزار فولادی تندبر  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بهینه سازی پارامترهای تراش کاری برای بهبود کیفیت سطح در محیط خشک، نیمه خشک و امولسیون با ابزار فولادی تندبر،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بهینه سازی پارامترهای تراش کاری برای بهبود کیفیت سطح در محیط خشک، نیمه خشک و امولسیون با ابزار فولادی تندبر :

تعداد صفحات :۱۰

چکیده مقاله:

تراش کاری از نوع فرآیندهایی است که با براده برداری همراه است و در محل تماس ابزار، قطعه کار و براده حرارت ایجاد شده با افزایش سختی قطعه کار بالا می رود و برای این منظور باید از مایع خنک کاری مناسبی استفاده گردد، زیرا حرارت زیاد منجر به کاهش طول عمر ابزار و دقت ابعادی شده و باعث افزایش انرژی مصرفی، هزینه تولید و افزایش زبری سطح می گردد. این مقاله به مقایسه زبری سطح در عملیات تراش کاری قطعه فولادی (st37 (در محیط خشک، نیمه خشک و امولسیون بر روی ماشین تراش TN50D با ابزار فولادی تندبر می پردازد. پارامترهای ماشین کاری شامل سرعت برشی با مقادیر ۳۵۵ ،۵۰۰ و ۷۱۰ متر در دقیقه و میزان پیشروی با سه مقدار ۰.۰۸ ۰.۲۴ و ۰.۳۲میلی متر در هر دور و عمق برش به میزان ۰.۵ ،۱ و ۱.۵ میلیمتر بر اساس روش تاگوچی انتخاب شده است. نتایج حاصل از مقایسه زبری سطح در عملیات ماشین کاری با محیط های مختلف خنک کاری نشان می دهد که میزان مشارکت پارامترهای ماشین کاری برای کلیه روش ها به ترتیب سرعت پیشروی، عمق برش و سرعت برشی قرار دارد و پارامترهای بهینه به دست آمده شامل سرعت برشی ۷۱۰ دور در دقیقه، سرعت پیشروی ۰.۰۸ میلیمتر در هر دور و عمق برش ۱.۵ میلیمتر بوده و کیفیت سطح بهینه حاصل شده برای روش های خشک، نیمه خشک، امولسیون بر اساس روش تاگوچی با توجه به رابطه های ارایه شده به ترتیب برابر با ۲.۴۷۶۶ ،۲.۳۲۴۴ و ۱.۹۹۶۶ میکرومتر می باشد که با مقدار محاسبه شده با روش تاگوچی همخوانی داشته و سایش ابزار هم قابل چشم پوشی است.