مقایسه بروز تهوع و استفراغ و لارنگواسپاسم بعد از عمل در کودکان با دو روش بیهوشی تنفس کنترله و خودبخود

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقایسه بروز تهوع و استفراغ و لارنگواسپاسم بعد از عمل در کودکان با دو روش بیهوشی تنفس کنترله و خودبخود دارای ۹ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقایسه بروز تهوع و استفراغ و لارنگواسپاسم بعد از عمل در کودکان با دو روش بیهوشی تنفس کنترله و خودبخود  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقایسه بروز تهوع و استفراغ و لارنگواسپاسم بعد از عمل در کودکان با دو روش بیهوشی تنفس کنترله و خودبخود،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقایسه بروز تهوع و استفراغ و لارنگواسپاسم بعد از عمل در کودکان با دو روش بیهوشی تنفس کنترله و خودبخود :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی گرگان

تعداد صفحات :۹

زمینه و هدف: تهوع و استفراغ بعد از عمل و لارنگواسپاسم از علل شایع و مهم مشکلات بعد از اعمال جراحی است. این مطالعه به منظور مقایسه بروز تهوع و استفراغ و لارنگواسپاسم بعد از عمل جراحی زیرناف در کودکان با دو روش بیهوشی تنفس کنترله و خودبخود انجام شد.روش بررسی: این کارآزمایی بالینی دوسوکور روی ۱۹۲ کودک (۱۲۵ پسر و ۶۷ دختر) ۷-۲ ساله کاندید اعمال جراحی زیرناف با کلاس ASA-I و تخمین زمان یک ساعته عمل جراحی در بیمارستان مرکز طبی کودکان تهران طی سال های ۸۸-۱۳۸۹ انجام شد. بیماران به صورت تصادفی به دو گروه تنفس کنترله و خودبخود تقسیم شدند. پس از القای بیهوشی به بیماران گروه اول (تنفس کنترله) آتراکوریوم تزریق شد و بیهوشی با تنفس مکانیکی ادامه داده شد. در بیماران گروه دوم (تنفس خودبخود) بعد از افزایش تدریجی دوز هالوتان و اطمینان از عمق کافی بیهوشی، لوله گذاری داخل تراشه انجام شد و اجازه تنفس خودبخود حین عمل داده شد. بعد از لوله گذاری، بیهوشی تمام بیماران با هالوتان ۲-۱ درصد و مخلوط N2O/O2 انجام شد. میزان تهوع، استفراغ، لارنگواسپاسم، ترشحات فراوان بعد از عمل در دو گروه ثبت گردید. داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS-13، student’s t-test، chi-square و fisher’s exact test تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: میزان تهوع بعد از عمل به طور غیرمعنی داری در بیماران گروه تنفس کنترله (۸ درصد) بیشتر از گروه تنفس خودبخود (۶.۵۲ درصد) بود. همچنین میزان استفراغ در گروه تنفس کنترله (۱۶ درصد) نسبت به گروه تنفس خودبخود (۲.۱۷ درصد) بیشتر بود (۹۵ % CI=1.91-38.41، RR=8.57، P<0.001). میزان لارنگواسپاسم در پایان عمل در بیماران گروه تنفس کنترله (۱۵.۲۱ درصد) بیشتر از گروه تنفس خودبخود (۲۶ درصد) بود (۹۵ % CI=0.05-1.77، RR=0.94، P<0.02) میزان ترشحات فراوان در پایان عمل به طور معنی داری در بیماران گروه تنفس کنترله (۵۲ درصد) بیشتر از گروه تنفس خودبخود (۱۱.۹۵ درصد) بود (۹۵ % CI=16.75-30.80، RR=7.97، P=0.001).نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که در اعمال جراحی زیرناف در مدتی کمتر از یک ساعت، بروز استفراغ و لارنگواسپاسم در گروه تنفس کنترله بیشتر از گروه تنفس خودبخود است که شاید علت آن تزریق نئوستیگمین در این گروه برای خنثی کردن اثر شل کننده های عضلانی باشد.

کلید واژه: تهوع، استفراغ، لارنگواسپاسم، بیهوشی، کودکان، تنفس خودبخود، تنفس کنترله