شیوع انتروکوک مقاوم به آمپی سیلین، جنتامیسین و ونکومایسین در نمونه های مدفوع بیماران بستری شده و سرپائی در سه بیمارستان آموزشی – درمانی دانشگاه علوم پزشکی تبریز

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 شیوع انتروکوک مقاوم به آمپی سیلین، جنتامیسین و ونکومایسین در نمونه های مدفوع بیماران بستری شده و سرپائی در سه بیمارستان آموزشی – درمانی دانشگاه علوم پزشکی تبریز دارای ۱۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد شیوع انتروکوک مقاوم به آمپی سیلین، جنتامیسین و ونکومایسین در نمونه های مدفوع بیماران بستری شده و سرپائی در سه بیمارستان آموزشی – درمانی دانشگاه علوم پزشکی تبریز  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی شیوع انتروکوک مقاوم به آمپی سیلین، جنتامیسین و ونکومایسین در نمونه های مدفوع بیماران بستری شده و سرپائی در سه بیمارستان آموزشی – درمانی دانشگاه علوم پزشکی تبریز،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن شیوع انتروکوک مقاوم به آمپی سیلین، جنتامیسین و ونکومایسین در نمونه های مدفوع بیماران بستری شده و سرپائی در سه بیمارستان آموزشی – درمانی دانشگاه علوم پزشکی تبریز :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تبریز

تعداد صفحات :۱۰

زمینه و اهداف: عفونت بیمارستانی بوسیله انتروکوک یک معضل مهم در بسیاری از بیمارستان های سراسر دنیا است. درمان انتخابی عفونت های انتروکوکی بطور معمول، بکارگیری ترکیب هم افزائی یک پنی سیلین یا گلیکوپپتید همراه با یک آمینوگلیکوزید (جنتامیسین یا استرپتومایسین) می باشد. کارآئی این درمان ترکیبی با فراوانی سویه های انتروکوک مقاوم به چند دارو مورد تردید است. هدف اصلی این مطالعه تعیین میزان کلونیزاسیون روده ای بوسیله انتروکوک مقاوم به آنتی بیوتیک در بیماران بستری شده و همچنین بیماران سرپائی بود.مواد و روش ها: این مطالعه با گرفتن نمونه مدفوع یا رکتال سوآب اجرا شده است. ایزوله های بدست آمده، بعنوان انتروکوک اثبات شده و تا سطح گونه شناسائی گردیدند. MIC آمپی سیلین، جنتامیسین و ونکومایسین با تکنیک رقیق سازی در آگار و یا E-test تعیین گردید. واکنش زنجیره ای پلیمراز جهت شناسایی ژن های vanA) و (vanB و همچنین (انتروکوکوس فکالیس و انتروکوکوس فیسیوم)، اجرا شد.یافته ها: از میان ۲۹۱ سویه انتروکوک بررسی شده، ۲۴۰ (%۸۲.۴) از سویه ها مقاوم به جنتامیسین و ۸۴ (%۲۸.۸) از سویه ها مقاوم به آمپی سیلین بودند. از میان آنها ۱۲ (%۱۴.۲) از سویه ها مقاومت سطح بالا به آمپی سیلین نشان دادند (MICs, ³۲۵۶ mg/ml). 63 سویه انتروکوک مقاومت کامل (MICs, ³۳۲ mg/ml) یا حد واسط ((MICs, 8-16 mg/ml به ونکومایسین داشتند. از میان آنها ۱۵ سویه با مقاومت سطح بالا به ونکومایسین (MICs, ³۲۵۶ mg/ml) و حامل ژن های vanB (3 سویه) / vanA (12 سویه) بودند.نتیجه گیری: فراوانی کلونیزاسیون روده ای انتروکوک های مقاوم به آنتی بیوتیک بویژه در میان بیماران بخش های پرخطر همچون هماتولوژی / انکولوژی و ICU معضل بزرگ پزشکی است که بهبود فرایندهای درمانی را پیشنهاد می ‌کند.

کلید واژه: انتروکوک، ونکومایسین، مقاومت به آنتی بیوتیک، کلونیزاسیون روده ای