شیوع هپاتیت C در بیماران تالاسمی ماژور شهرستانهای سمنان، دامغان و گرمسار، سال ۱۳۸۱

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 شیوع هپاتیت C در بیماران تالاسمی ماژور شهرستانهای سمنان، دامغان و گرمسار، سال ۱۳۸۱ دارای ۸ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد شیوع هپاتیت C در بیماران تالاسمی ماژور شهرستانهای سمنان، دامغان و گرمسار، سال ۱۳۸۱  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی شیوع هپاتیت C در بیماران تالاسمی ماژور شهرستانهای سمنان، دامغان و گرمسار، سال ۱۳۸۱،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن شیوع هپاتیت C در بیماران تالاسمی ماژور شهرستانهای سمنان، دامغان و گرمسار، سال ۱۳۸۱ :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله پزشکی هرمزگان (MEDICAL JOURNAL OF HORMOZGAN UNIVERSITY)

تعداد صفحات :۸

مقدمه: هپاتیت C مهم ترین بیماری کبدی در جهان است و شایع ترین علت هپاتیت C متعاقب دریافت خون می باشد. کودکان تالاسمیک که مکررا خون دریافت می کنند، ریسک بالای عفونت HCV(Hepatitis C Virus) را دارند. لذا تشخیص و درمان به موقع این بیماران از مشکلات و عوارض بعدی در آنها خواهد کاست.روش کار: در این مطالعه توصیفی از کلیه بیماران مبتلا به تالاسمی ماژور شهرستانهای سمنان، دامغان و گرمسار (۶۳ نفر) در هفته بعد از آخرین تزریق،‌ ۵ سی سی خون وریدی،‌ گرفته شد و با رعایت زنجیره سرما به سازمان انتقال خون ارسال شد و به روش الیزا آنتی بادی علیه HCV بررسی گردید. در مرحله دوم تمام بیمارانی که Anti HCV آنها در مرحله اول مثبت گزارش شده بود،‌ خونگیری مجدد شده و آزمایش الیزا تکرار شد و نتیجه مثبت در دو مرحله به عنوان ابتلا به هپاتیت C، تلقی گردید. در مرحله سوم،‌ نمونه های مثبت از نظر Anti HCV جهت تعیین RNA ویروس،‌ آزمایش PCR انجام شد. سایر داده های مورد نیاز از پرونده بیماران استخراج گردیدی و نتایج بصورت توصیفی ارایه شد.نتایج: میانگین سنی بیماران ۱۱.۸ با انحراف معیار ۴.۷ سال بوده است. ۳۹.۷% بیماران Anti HCV مثبت داشتند. همچنین ۶۰% آنهایی که Anti HCV مثبت داشتند،‌ PCR مثبت نیز داشتند. ۳۱.۷% بیماران سابقه خانوادگی درجه یک ابتلا به تالاسمی ماژور داشتند که در ۵۰% آنها Anti HCV و PCR مثبت بود ولی در آنهایی که سابقه فامیلی ابتلا به تالاسمی ماژور نداشتند،‌ ۳۴.۹% Anti HCV مثبت داشتند که ۳۳.۳% آنها PCR مثبت نیز داشتند.نتیجه گیری: با توجه به شیوع بالای هپاتیت C در این بیماران،‌ انجام آزمایشات تخصصی،‌ پیگیری های مکرر و درمان به موقع این بیماران ضروری است. علاه بر آن،‌ پیشگیری از ابتلا به این عفونت در بیماران تالاسمی که خود با مشکلات فراوانی مواجه هستند،‌از اهمیت ویژه ای برخوردار می باشد.

کلید واژه: تالاسمی، هپاتیت C، اپیدمیولوژی