مقاله لزوم سطح عایق برای جمع آوری آب باران در نواحی نیمه خشک

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله لزوم سطح عایق برای جمع آوری آب باران در نواحی نیمه خشک دارای ۵ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله لزوم سطح عایق برای جمع آوری آب باران در نواحی نیمه خشک  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله لزوم سطح عایق برای جمع آوری آب باران در نواحی نیمه خشک،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله لزوم سطح عایق برای جمع آوری آب باران در نواحی نیمه خشک :

مقاله لزوم سطح عایق برای جمع آوری آب باران در نواحی نیمه خشک که چکیده‌ی آن در زیر آورده شده است، در تابستان ۱۳۸۹ در مجله علوم و مهندسی آبخیزداری ایران از صفحه ۵۳ تا ۵۶ منتشر شده است.
نام: لزوم سطح عایق برای جمع آوری آب باران در نواحی نیمه خشک
این مقاله دارای ۴ صفحه می‌باشد، که برای تهیه‌ی آن می‌توانید بر روی گزینه‌ی خرید مقاله کلیک کنید.
کلمات مرتبط / کلیدی:
مقاله اراضی شیبدار
مقاله بارندگی روزانه
مقاله تیمار سطوح آبگیر
مقاله ضریب رواناب و لایه غیر قابل نفوذ نایلونی

چکیده و خلاصه‌ای از مقاله:
ایجاد پوشش گیاهی دایمی و دارای بازدهی اقتصادی از راه های کنترل فرسایش در دشت های دامنه ای به روش مشارکت مردمی است. به همین منظور ایجاد سامانه های سطوح آبگیر باران همراه با افزایش ضریب رواناب سطحی خصوصا در بارش های حداقل روزانه لازم می باشد. با توجه به نیاز کشور بخصوص استان زنجان به استفاده از روش های مناسب ایجاد سامانه جمع آوری آب باران با هدف تامین آب و توسعه باغات مثمر در اراضی شیب دار این طرح تحقیقاتی در ایستگاه قره چریان زنجان اجرا گردید. نظر به اینکه ایستگاه سینوپتیک زنجان به عنوان ایستگاه معرف شرایط اقلیمی نیمه خشک محسوب می گردد. لذا فراوانی بارش های روزانه در هر ماه و برای یک دوره آماری ۴۵ ساله و برای مقادیر بیشتر از صفر، ۱، ۵ و ۱۰ میلی متر تهیه گردید. سطوح آبگیر با تیمارهای سطح عایق، نیمه عایق و طبیعی در چهار تکرار بر روی سطح شیب دار ایجاد و میزان بارش روزانه و عمق رواناب اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که میزان فراوانی بارش های روزانه با عمق مساوی یا بیشتر از ۱، ۵ و ۱۰ میلی متر در ماه های گرم شامل تیر، مرداد و شهریور بترتیب دارای متوسط فراوانی وقوع حدودا یک بار در یک، سه و ده سال هستند. تجزیه واریانس، مقایسه میانگین ها و تحلیل رگرسیونی بین عمق بارندگی روزانه و عمق رواناب ایجاد شده نشان می دهد که تیمارها دارای تفاوت آماری معنی دار در سطح یک درصد خطا می باشند. همچنین حد آستانه بارندگی برای شروع رواناب برای سطوح عایق، نیمه عایق و طبیعی در حدود ۱، ۴ و ۷ میلیمتر و متوسط درصد ضریب رواناب ۴۳۹، ۱۲۱۵ و ۳۰۴ می باشد.