مقاله تعیین تفاوت های جنسیتی در گرایش جوانان به گروه های مرجع (مطالعه موردی: شهر سنندج)

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله تعیین تفاوت های جنسیتی در گرایش جوانان به گروه های مرجع (مطالعه موردی: شهر سنندج) دارای ۲۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله تعیین تفاوت های جنسیتی در گرایش جوانان به گروه های مرجع (مطالعه موردی: شهر سنندج)  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله تعیین تفاوت های جنسیتی در گرایش جوانان به گروه های مرجع (مطالعه موردی: شهر سنندج)،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله تعیین تفاوت های جنسیتی در گرایش جوانان به گروه های مرجع (مطالعه موردی: شهر سنندج) :

مقاله تعیین تفاوت های جنسیتی در گرایش جوانان به گروه های مرجع (مطالعه موردی: شهر سنندج) که چکیده‌ی آن در زیر آورده شده است، در زمستان ۱۳۸۹ در زن در توسعه و سیاست (پژوهش زنان) از صفحه ۹۷ تا ۱۱۹ منتشر شده است.
نام: تعیین تفاوت های جنسیتی در گرایش جوانان به گروه های مرجع (مطالعه موردی: شهر سنندج)
این مقاله دارای ۲۳ صفحه می‌باشد، که برای تهیه‌ی آن می‌توانید بر روی گزینه‌ی خرید مقاله کلیک کنید.
کلمات مرتبط / کلیدی:
مقاله گروه مرجع
مقاله گروه مرجع عضویت و غیرعضویت
مقاله عاملان جامعه پذیری
مقاله گرایش

چکیده و خلاصه‌ای از مقاله:
هدف مقاله حاضر تحلیل تفاوت های جنسیتی در زمینه گرایش به گروه های مرجع در میان جوانان ساکن شهر سنندج از طریق روش توصیفی – پیمایشی و مقطع زمانی سال ۱۳۸۷ است. تعداد ۶۲۷ نفر از جوانان دختر و پسر با روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای متناسب با سهم انتخاب شدند. روش های آماری مورد استفاده بیشتر شامل تحلیل همبستگی، تحلیل عاملی و رگرسیون است. نتایج تحقیق نشان می دهد که والدین، اساتید دانشگاه و دانشجویان به ترتیب سه گروه مرجع اصلی و با گرایش بالا هستند که از سوی دختران جوان پذیرفته شده اند و در گرایش به والدین اختلافی معنادار با پسران دارند. جوانان پسر نیز به ترتیب سه گروه شامل اساتید دانشگاه، هم سالان و دانشجویان را سه گروه مرجعِ اصلی خود انتخاب می کنند. همچنین دختران به طور معنادار گرایش بیشتری نسبت به گروه های مرجع عضویت (بومی) دارند. در مقابل، گرایش پسران به گروه های مرجعِ غیرعضویت (غیرِبومی) با اختلاف معنادار بیشتر است. چهار مولفه اصلی، به ترتیب اهمیت نسبی، شامل ارزیابی کارکرد عاملان جامعه پذیری، سطح تحصیلات و تجربه، جاذبه گروه های مرجع و منزلت یابی ذهنی در یک ترکیب خطی ۷۳ درصد از واریانس گرایش به گروه های مرجع عضویت را تبیین می کنند.