اثر انرژی رادیوفرکوئنسی در درمان سندرم ولف پارکینسون وایت

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 اثر انرژی رادیوفرکوئنسی در درمان سندرم ولف پارکینسون وایت دارای ۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد اثر انرژی رادیوفرکوئنسی در درمان سندرم ولف پارکینسون وایت  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی اثر انرژی رادیوفرکوئنسی در درمان سندرم ولف پارکینسون وایت،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن اثر انرژی رادیوفرکوئنسی در درمان سندرم ولف پارکینسون وایت :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله پزشکی هرمزگان (MEDICAL JOURNAL OF HORMOZGAN UNIVERSITY)

تعداد صفحات :۶

مقدمه: ایجاد تاکی آریتمی در زمینه سندرم ولف پارکینسون وایت، می تواند حیات افراد به ظاهر سالم جامعه را به مخاطره افکند. درمانهای دارویی آنتی آریتمیک، چندان قابل قبول نمی باشند و اثر بخشی، بی خطری و به صرفه بودن (RFCA) Radiofrequency Catheter Ablation، آن را به درمان انتخابی تبدیل کرده است. هدف این مطالعه بررسی اثر RFCA در حذف مسیر یا مسیرهای فرعی، عوارض ناشی از آن و میزان عود، در بیمارستان شهید مدرس تهران بود. روش کار: این پژوهش از نوع کارآزمایی بالینی است و در فاصله زمانی مهرماه ۱۳۸۱ تا فروردین ماه سال ۱۳۸۲ انجام شد. ۶۳ بیمار مبتلا به سندرم ولف پارکینسون وایت با سن بالاتر از ۱۶ سال انتخاب شدند. وجود مسیر یا مسیرهای فرعی در آزمایشگاه تأیید گردید و سپس ablation با استفاده از انرژی رادیوفرکوئنسی صورت گرفت. در صورت موفقیت آمیز بودن RFCA بیماران به مدت یک سال تحت پیگیری و مطالعه بودند. نتایج با آزمون Mc Nemar مورد تحلیل آماری قرار گرفتند و P<0.05 معنی دار تلقی شد. نتایج: از ۶۳ بیمار مورد بررسی ۳۶ نفر مرد و ۲۷ نفر زن و در سنین ۱۴.۹±۳۸.۴ سال بودند. بیشترین فراوانی مربوط به مسیرهای فرعی دیواره آزاد سمت چپ (۵۲.۴%) و بعد از آن به ترتیب، مسیرهای فرعی سپتال (۳۱.۷%)، دیواره آزاد سمت راست (۹.۵%) و مسیرهای فرعی متعدد (۳۶%) بود. موفقیت در حذف راههای فرعی، در کل ۹۰.۵% بود که بیشترین میزان مربوط به مسیرهای فرعی سپتال بود. انجام RFCA با ایجاد عارضه ای برای بیماران همراه نبود و میزان عود در پیگیری یکساله ۴.۸% بود. نتیجه گیری: نتایج RFCA در حذف مسیرهای فرعی و درمان آریتمی ها با مطالعات خارجی قابل مقایسه و مطلوب بود. بنابراین در ایران بکارگیری RFCA به عنوان اولین انتخاب درمانی در سندرم WPW توصیه می شود.

کلید واژه: سندرم ولف پارکینسون وایت، نتیجه درمان، حذف با رادیوفرکوئنسی