پروپزال اثر بخشی شن بازی درمانی در کاهش نشانه های پرخاشگری کودکان

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 پروپزال اثر بخشی شن بازی درمانی در کاهش نشانه های پرخاشگری کودکان دارای ۱۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد پروپزال اثر بخشی شن بازی درمانی در کاهش نشانه های پرخاشگری کودکان  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

این پروژه توسط مرکز پروپزال اثر بخشی شن بازی درمانی در کاهش نشانه های پرخاشگری کودکان۲ ارائه میگردد

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی پروپزال اثر بخشی شن بازی درمانی در کاهش نشانه های پرخاشگری کودکان،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پروپزال اثر بخشی شن بازی درمانی در کاهش نشانه های پرخاشگری کودکان :

پروپزال اثر بخشی شن بازی درمانی در کاهش نشانه های پرخاشگری کودکان

در طی سالهای گذشته یک مجموعه رو به رشد تحقیقات حول محور پرخاشگری و مشکلات آن در کودکان و نوجوانان در مدرسه اختصاص یافته است. زیرا رفتار پرخاشگرانه می تواند در برخی از کودکان در دوران ابتدایی و مدرسه دیده شود (باس و پلامین^[۱]، ۱۹۷۵). رفتار پرخاشگرانه می تواند باعث نتایج منفی از قبیل طرد همسالان و بزهکاری در نوجوانی شود (ون لیر^[۲] و همکاران، ۲۰۰۷).

پرخاشگری به عنوان رفتاری شناخته می شود که احتمالا منجر به آسیب به یک شخص یا یک شی گردد(ری^[۳]، ۲۰۰۷). یکی از انواع پرخاشگری که در اوایل کودکی پدیدار می شود پرخاشگری خصمانه است که شامل دو حالت پرخاشگری آشکار و رابطه ای می باشد (سید محمدی، ۱۳۸۷). پرخاشگری آشکار- فیزیکی و کلامی شامل رفتار های خصمانه نظیر زدن، هل دادن، لگد زندن و نیز تهدید به انجام این اعمال به صورت کلامی است. پرخاشگری رابطه ای، شکلی از پرخاشگری است که فرد پرخاشگر با هدف برهم زدن روابط دوستانه و بین فردی قربانی، اقدام به پخش شایعات یا بدگویی و وادار کردن افراد به قطع ارتباط با فرد می نماید و از این طریق باعث منزوی شدن او می گردد. مطالعات نشان داده اند که پسران در سنین پیش دبستانی، کودکی اولیه و میانه بیش از دختران از پرخاشگری فیزیکی استفاده می کند(کارد^[۴] و همکاران، ۲۰۰۹).

از میان روش هایی درمان متفاوتی که برای کاهش و یا از بین بردن پرخاشگری مطرح اند، بازی و بازی درمانی از زمره روش هایی است که نتایج مفید و قابل توجهی را به بار می آورد و به شیوه مثبتی، به رفتار های هیجانی و تکانشی تعادل می بخشد (آ رین، ۱۳۸۷). بازی کارکردی متناسب با سن است. تلاشی که همزمان در یک فرایند بدنی و اجتماعی اتفاق می افتد. بازی عموما نقطه مقابل کار است. یک فعالیت سرگرم کننده که فارغ از اجبار و غیر منطقی بودن فرصت مناسبی را جهت بیان احساسات به فرد می دهد(سهرابی شگفتی، ۱۳۹۰).

روشی که در این پژوهش برای درمان به کار رفته است، شن بازی درمانی است. شن بازی واژه ای است که دورا کاف آن را ابداع کرد. او این واژه را به منظور متمایز کردن روش خود که برگرفته از نظریه یونگ بود از روش مارگارت لوفند به نام روش دنیا بیان کرد این در حالی است که سینی شن بر گرفته از روشی است که در حالی است که سینی شن برگرفته از روشی است که در آن از عروسکها و اسباب بازی ها ی کوچک در یک جعبه شن استفاده می شود. شن بازی درمانی روشی است غیر کلامی که در ان کودک با ساختنم دنیای خود در سینی شن به بیان تعارضات، تمایلات و هیجاناتش می پردازد و در جریان خلق این صحنه توسط کودک، درمانگر، نقش مشاهده گر صامت را بازی می کند. تعبیر و تفسیر انجام نمی پذیرد تا زمانی که کودک چندین سینی شن را در مدت زمانی معین بسازد. این باعث آشکار شدن طبیعی جریان درمان بدون دخالت ذهن می شود. سینی شن فرصتی را ایجاد می کند که در آن فرد با بیان خود به ایجاد ارتباط بین ذهن، بدن و تخیلاتش با هم می پردازد(ذوالمجد و همکاران، ۱۳۸۶).

از آنجا که تحقیقات اندکی در ایران در زمینه شن بازی درمانی صورت گرفته است لذا نیاز به این گونه تحقیقات تجربی پیش از پیش احساس می شود؛ بنابراین پژوهش حاضر در این چارچوب به دنبال پاسخگویی به این سوال است که آیا شن بازی درمانی در کاهش پرخاشگری کودکان موثر است؟

۵- ضرورت پژوهش:

خشم و پرخاشگری از شایع ترین مشکلات کودکان و نوجوانان و از دلایل مهم ارجاع آنها به مراکز مشاوره و روان درمانی است (بورنمان^[۵]، ۲۰۰۷). پژوهشگران و متخصصان بالینی به دلایل متعددی علاقه زیادی به مطالعه پرخاشگری کودکان نشان می دهند چرا که پرخاشگری در دوران کودکی عامل خطرناک و مهمی برای بروز رفتارهایی چون گرایش به بزهکاری، ترک تحصیل، و خشونت در نوجوانی و بزرگسالی است. تقریبا نیمی از کودکان ضد اجتماعی رفتارهای مشابهی را در نوجوانی ادامه می دهند. همچنین نیمی از نوجوانان ضد اجتماعی در بزرگسالی به رفتارهای ضد اجتماعی دست می زند. این الگوهای رفتاری نه تنها به فرد پرخاشگر آسیب می رساند بلکه همچنین در سطح وسیع پیامد های منفی برای افرد دیگر و جامعه در بر دارد (ری، ۲۰۰۷).

[۱] Buss, A. H., & Plomin, R

[۲] Van Lier, P

[۳] Ray, W. C

[۴] Card, N. A

[۵] Bornmann, B. A