مقاله فراوانی کمبود آلفا-۱- آنتی تریپسین در بیماران مبتلا به بیماری انسدادی مزمن ریه بستری در بیمارستان اکباتان همدان

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله فراوانی کمبود آلفا-۱- آنتی تریپسین در بیماران مبتلا به بیماری انسدادی مزمن ریه بستری در بیمارستان اکباتان همدان دارای ۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله فراوانی کمبود آلفا-۱- آنتی تریپسین در بیماران مبتلا به بیماری انسدادی مزمن ریه بستری در بیمارستان اکباتان همدان  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله فراوانی کمبود آلفا-۱- آنتی تریپسین در بیماران مبتلا به بیماری انسدادی مزمن ریه بستری در بیمارستان اکباتان همدان،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله فراوانی کمبود آلفا-۱- آنتی تریپسین در بیماران مبتلا به بیماری انسدادی مزمن ریه بستری در بیمارستان اکباتان همدان :

مقاله فراوانی کمبود آلفا-۱- آنتی تریپسین در بیماران مبتلا به بیماری انسدادی مزمن ریه بستری در بیمارستان اکباتان همدان که چکیده‌ی آن در زیر آورده شده است، در بهار ۱۳۹۰ در مجله دانشگاه علوم پزشکی قم از صفحه ۷ تا ۱۱ منتشر شده است.
نام: فراوانی کمبود آلفا-۱- آنتی تریپسین در بیماران مبتلا به بیماری انسدادی مزمن ریه بستری در بیمارستان اکباتان همدان
این مقاله دارای ۵ صفحه می‌باشد، که برای تهیه‌ی آن می‌توانید بر روی گزینه‌ی خرید مقاله کلیک کنید.
کلمات مرتبط / کلیدی:
مقاله کمبود آلفا-۱- آنتی تریپسین
مقاله بیماری های انسدادی ریه
مقاله استعمال دخانیات
مقاله بیماری های شغلی

چکیده و خلاصه‌ای از مقاله:
زمینه و هدف: یکی از عوامل خطر ژنتیکی در بیماران مبتلا به بیماری انسدادی مزمن ریه (COPD)، کمبود آنزیم آلفا-۱-آنتی تریپسین (AAT)است. آمار دقیقی از شیوع این بیماری در نقاط مختلف ایران در دست نیست. این مطالعه با هدف تعیین فراوانی کمبود آنزیم AAT در بیماران مبتلا به بیماری COPD انجام گرفت.
روش بررسی: در این مطالعه، سطح سرمی AAT در ۱۲۵ بیمار مبتلا به COPD مراجعه کننده به بیمارستان اکباتان همدان در سال ۱۳۸۵ که تشخیص COPD در آنها پس از گرفتن شرح حال و اسپیرومتری قبل و بعد از استفاده برونکودیلاتور بر اساس معیارهای GOLD به تایید رسیده بود، به روش نفلومتری اندازه گیری و نتایج به صورت گرم بر لیتر ثبت شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون های تی و مربع کای صورت گرفت، و P<0.05 سطح معنی داری اختلاف ها قرار داده شد.
یافته ها: از ۱۲۵ بیمار مورد بررسی، ۹۱ نفر مرد و ۳۴ نفر زن بودند (نسبت ۲۷ به ۱)، میانگین سنی بیماران ۶۳±۱۲ سال و میانگین سرمی AAT آنان ۱۳۱۱±۰۳۶۴g/l (حداکثر ۲۶۹۶ واحد و حداقل ۰۷۱ واحد) بود. میزان AAT سرمی با سن، شغل، جنس و سیگار کشیدن ارتباط معنی داری نداشت. میانگین سنی بیماران مبتلا به COPD در موارد کمبود نسبی AAT به صورت معنی داری پایین تر گزارش شد، ولی شدت علایم تفاوت چندانی با گروه بیماران دارای سطح طبیعی AAT نداشت.
نتیجه گیری: بر اساس نتایج، در این مطالعه موردی از کمبود قطعی AAT در بیماران مبتلا به COPD بستری در بیمارستان اکباتان همدان یافت نشد. لذا با توجه به شرایط جغرافیایی و میزان حجم نمونه احتمالا شیوع این نقص در جامعه همدان کمتر از آمارهای به دست آمده در کشورهای اروپایی بوده است، ولی میزان کمبود نسبی AAT که در این بررسی %۲۰ به دست آمد، بیشتر از حداکثر مقادیر به دست آمده در تحقیقات مشابه در کشورهای اروپایی می باشد.