مقاله دستور زبان مصالح در معماری دیجیتال

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله دستور زبان مصالح در معماری دیجیتال دارای ۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله دستور زبان مصالح در معماری دیجیتال  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله دستور زبان مصالح در معماری دیجیتال،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله دستور زبان مصالح در معماری دیجیتال :

خلاصه

در تعریف زبان و تکینکهای ساخت و ساز دیجیتال و فرایند طراحی معماری دیجیتال، مصالح هستند که روش و فرایند را تعریف میکنند و ویژگیهای خاص هر یک از مصالح، شامل نوع اتصال، هزینه نسبی، ماهیت و انعطافپذیری در تغییر شکل،رنگ، بافت،ابعادو تناسبات،دوام،ضد آب بودن و مقامت در برابر تغییرات آب و هوایی است که منجر به یافتن نتایج مطلوب طراحی ورسیدن به فرم نهایی میشود.این مقاله به اختصار به پارامترهای مهمی که در فرایند طراحی معماری دیجیتال موثر هستند و کاربرد مصالح مختلف نظیر آجر،چوب،ومصالح بازیافتی در فرایند ساخت دیجیتال میپردازد.

کلمات کلیدی: معماری دیجیتال، فابریکیشن، مواد و مصالح، فرایند طراحی، سی.ان.سی، مدل سازی پارامتریک.

۱ مقدمه

طراحی مبتنی بر فرایند به سرعت به یکی از روشهای پذیرفته شده برای توسعه کانسپت و ایده در معماری تبدیل شده است. در مقیاسهای بزرگ، معماران پارامترهای سیستماتیک و یا ارتباطات شبکهای را تعریف کردهاند که مرتبط به برتری پویایی بر سنت و ایده خطی طراحی است. بنابر کتاب لندسکیپ شهری نوشته چارلز والهایم[۳]،طراحان امروزی از استعاره دوری گزیده و به سمت شکلگیری فرم مبتنی بر منطق فرایند طراحی برگشتهاند. قابلیتهای این طراحان توسط فنآوریهای جدید توانمندتر شده و با سیستمهای قابل شناسایی طراحی تعریف شده است.این روش مبتنی بر روش معماری پارامتریک است که پاسخی به دو دهه پروژههای مشتق شده از سیستم دیجیتالی است.

در سال ۱۹۹۳، جوهانی پالاسما[۲] به جنبشی نوین به نام » اکو-عملکردگراییاشاره« کرد که از ارتباط میان تکنولوژِی، مصالح و فرم الهام گرفته بود:

»معماری اکولوژیکی به ساختمان به دید یک فرایند تا یک محصول اشاره کرده است و این مساله به معنای بینش و آگاهی جدید در زمینه بازیافت و مسولیت بیشتر در زندگی است، همچنین به نظر میرسد که نقش معمار در قطبهای هنر و صنعت بیش از پیش پررنگ شده است. پس از چند دهه وفور ثروت، معماری به احتمال زیاد بازگشتی به سمت ضرورت زیبایی شناسی داشته است که در آن المانهای بیان کننده استعاره و همچنین هنر و صنعت در یکدیگر ادغام شده و به بیان دیگر عملکرد و زیبایی بار دیگر یکی شدهاند.«

مصالح محدود شده و کاربردی در یک فرایند، به طور معمول مبتنی بر منطق و سیستم واحدی است، و اغلب در دامنه مقیاس و پارامترهای خاصی محدود شده است. به طور مثال، آجرهای قالب گرفته شده و استفاده شده در توسعه پروژه »شاپ ۲۹۰ مالبری۲« محدود به استفاده از آجرهای خاص در ابعاد و اندازههای خاص است،که برای به حداقل رساندن هزینه و در عین حال ایجاد نوآوری و تنوع در اجزا مختلف نما نیاز به کاربرد تمهیدات و محدودیتهای بیشتر در تک تک قالبهای آجری بوده است. در نتیجه، این پروژه نموداری از محدودیتهای خاص خود است که به حداقل رساندن سفارش سازی پرداخته ولی در عین حال بازده نتایج را به حداکثر رسانده است. این فرایند در بسیاری از رویکردهای رسیدن به نوآوری همسان است ( کریستوفر بیورکرم،[۱](۲۰۱۲

۱کارشناس معماری.
Mulberry. 290 SHoP’s 2

۱

دومین همایش ملی پژوهش های کاربردی در »مهندسی عمران، معماری و مدیریت شهری«

nd National Conference on Applied Researches in Civil engineering, Architecture and Urban planning2

شکل -۱ نمای پروژه »شاپ ۲۹۰ مالبری« و استفاده از آجر در ابعاد و اندازههای خاص.

عملکرد و اجرا مصالح در یک پروژه به طور مثال، پروژه »شاپ ۲۹۰ مالبری۱« در درجه اول، مبتنی بر نیاز طراح برای خلق یک نمای شاخص تعریف شده است، که رسیدن به چنین خواستهای باید در محدوده مقررات منطقهای ساختمان، اهداف کارفرما، اندازه و ابعاد خاص زمین، تعداد واحدهای خاص مصالح در اندازههای خاص با هدف سودمندی تضمین شده، تعریف شود. استفاده و انتخاب صحیح مصالح، منجر به فایق آمدن به محدودیتها و همچنین به حداقل رساندن هزینهها در اجرا خواهد شد.

لینکهای پارامتری که پروژه »شاپ ۲۹۰ مالبری« بین مقرارت شهری ساختمان، کارفرمایان، محدودیتهای مالی، مشخصات ساخت و ساز و تولیدکننده و اهداف طراح برقرار کرده است، نمونهای موفق از یک ارتباطات پارامتریک است.