تحقیق در مورد زندگی وآثار هوسرل

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 تحقیق در مورد زندگی وآثار هوسرل دارای ۱۷ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد تحقیق در مورد زندگی وآثار هوسرل  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی تحقیق در مورد زندگی وآثار هوسرل،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن تحقیق در مورد زندگی وآثار هوسرل :

زندگی وآثار هوسرل

هوسرل«هشتم آ‌وریل۱۸۵۹ در پروسنیتس موراویا که درآن زمان جزء امپراطوری اتریش بود واکنون در جمهوری چک قرار دارد در یک خانواده ای یهودی بدنیا آمد. در ۱۸۷۶ وارد دانشگاه لاییزیک شد و در درس های اخترشناسی، فیزیک وریاضی شرکت می کرد و به ریاضیات علاقمندی نشان می داد در این دوران مطالعاتی در زمینه فلسفه را آغاز کرد و به برکلی علاقمندی نشان می داد در سال ۱۸۷۸ به برلین رفت وطی شش نیمسال در سخنرانی های کارل ویراستراس

ولئوپولدکرونکر شرکت کرد. در آنجا با کارهای برنارد بولتزانو در نظریه اعداد آشنا شد.در سال ۱۸۸۲ رساله دکتری خود را در ریاضیات محض با عنوان «مقدمه ای برنظریه محاسبه متغیرها» نوشت. در سال ۱۸۹۶ تحت تاثیر ماساریک در کلیسای لوتری وین غسل تعمید انجام داد و به مسحیت گروید اما همیشه خود را یک «مسیحی آزاد»، و« غیرجزمی» می دانست و او همیشه رویکرد فلسفی را مستقل از دین تلقی می کرد.

هوسرل از شاگردان برنتانو بود و بوسیله او با آثار هیوم، میل و به خصوص با نظریه های ارنست ماخ آمپیر کریتیسیست آشناشد.
گفته شدکه هوسرل از طریق ویراشتراس با کارهای برناردبولتزانو آشنا شد آنطور که خواهد آمد بولتزانو سعی کرده بود صورت بندهای منطقی را موازی با صورت بندهای ریاضی در نظر بگیرد.این آشنایی در جهت گیری هوسرل بعنوان کسی که دکتری ریاضی داشت بطور اساسی موثر افتاد،همچنین رویکرد برنتانو در نظریه منطق او را درمسیری که در آینده پیش گرفت یاری کرد.

اغلب مفسران سه دوره تحول فکری را در هوسرل ذکر کرده اند.
اقامت در هاله
هوسرل بعد از رساله دکتری اش ۱۸۸۷ درس های کارل اشتومف شرکت کرد او کتاب اصول روانشناسی جمیز را به هوسرل توصیه کرد. بناگفته خود هوسرل مطالعه این کتاب سبب شد که او تصویر جریان آگاهی را بر احساس ساده وعناصر بسیط به مثابه دادهای اولیه آگاهی که سنت روانشناس تجربی انگلیسی بود ترجیح بدهد و آن را سیلانی هراکلیتی از زیسته‌های متغیر وگذرنده به عنوان داده ای اولیه و بنیانی به شمار آورد.

بهر صورت او در وین رساله استادی خود را درباره «مفهوم عدد، تحلیل های روانشناختی» نوشت این رساله تحت تاثیر روانشناسی توصیفی برنتانو نوشته شد بعدها این رساله دوبخش اول فلسفه

حساب را تشکیل داد.در ۱۸۸۷ خطابه ای به نام «اهداف و رسالت های مابعدالطبیعه» ایراد کرد در سال ۱۸۹۱ نخستین کتاب خود را بنام «فسلفه حساب: پژوهش های روانشناختی ومنطقی را به برتتانو اهدا کرد. این کتاب پس از انتشار با نقادیهای فرگر روبرو شد که بر هوسرل موثر افتاد.
بین سالهای ۱۸۹۰ تا ۱۹۰۰ به نقد دیدگاه اصالت روان شناسی در خصوص منطق پرداخت

در سال ۱۹۰۰جلد اول کتاب پژوهشهای منطقی بنام پروله گومنا وجلد دوم آن در سال ۱۹۰۱ به چاپ رساند.هوسرل برای نخستین،بار در این کتاب فلسفه خود را «پدیدارشناسیphenomenology» نامید.
بخش عمده ای از پژوهشهای منطقی به مبارزه علیه اصالت روانشناسی مربوط می شود زیرا طرفداران اصالت روان شناسی درصدد بودند تا منطق را بر مبنای روانشناسی توضیح دهند و آنرا جزیی از روانشناسی بحساب آورند.در مقابل آنها از ایده منطق محض دفاع می کرد.براساس نظر هوسرل منطق نه بنیادی روانشناختی دارد ونه جزئی از روانشناس است بلکه بلحاظ خواستگاه، ماهیت، وهمچنین عملکرد کاملا از روانشناختی متمایز می باشند. در همین ضمن او در مقابل

دیدگاه مخالفان اصالت روانشناسی که منطق را فقط یک علم هنجاری بحساب آورند موضع می گیرد و منطق محض را از منطق که نقش یک علم هنجاری بازی می کند متمایز می کند.
بزودی به این مطلب خواهیم پرداخت.

بسیاری از متفکران ازجمله دیلتای،ناتروپ، اینگاردن،هایدگر، راسل تحت تاثیر کتاب پژوهشهای منطقی قرار گرفته و در این خصوص اظهار نظرهایی داشته اند که از ذکر آنها خودداری می شود. هوسرل در چاپ دوم این کتاب تغییراتی را بوجود آورد و پدیدارشناسی را بجای روان شناسی توصیفی بکار برد و همچنین به رد دیدگاههای هیوم پرداخت و اگورا به عنوان مرکز اعمال و قصدها پذیرفت.

اقامت در گوتینگن (۱۹۰۱-۱۹۱۶)
شکل گیری پدیده شناسی استعلایی

هوسرل در طی سالهای ۱۹۰۱ الی ۱۹۱۶ در دانشگاه گوتینگن تدریس می کرد.در طی سالهای ۱۹۰۲ الی ۱۹۰۴ حلقه مونیخ تشکیل گردید. اعضای این حلقه کسانی مانند ویوهانس دابرت شاگرد تئودور لیپز الکساندر فندر و آدولف رایناخ وماکس شلر بودند هوسرل پدیده شناسی آنها را پدیده شناسی تجربی‌می دانست.او در آوریل ۱۹۰۷ پنج سخنرانی ایراد کرد در این سخنرانی ها تقلیل را به مثابه روش ممتاز پدیده شناسی برای ترک حوزه طبیعی و روان شناسی و ورود به حوزه محض و استعلامی ارائه داد.و بطور اجمالی مفاهیمی نظیر تقویم پدیده شناسی،الگوی استعلایی،رویکرد طبیعی، نئوسیس و نوئما و همچنین تضایف را بررسی کرد. این سخنرانی ها بر روی هم بعدا با نام کتاب ایده پدیده شناسی به چاپ رسید.

او در سال ۱۹۱۰ الی ۱۹۱۱ فلسفه به مثابه علم متقن را در نشریه لوگوس به چاپ رساند.
در این کتاب رویکردهای طبیعی گرایانه، نسبی گرایانه و تاریخی گرایانه را مورد بررسی قرار داده و هوسرل در سال ۱۹۱۲ یکی از آثار دیگر خود را بنام ایدهای هدایت کننده یک پدیده شناسی محض وگونه ای فلسفه پدیده شناختی موسوم به ایده های I…. سالنامه فلسفه و
پژوهش های پدیده شناختی به چاپ رساند. سه ماه بعد ایدهای II….. را ویرایش و ایدهای III…. را به پایان برد.

در ایدها I… گرایش های فلسفی مختلف نظیر آمپریسیم وپوزیتیویسم را بررسی و با آنها مرزبندی نموده است وهمچنین در مورد ضروت تعلیق رویکرد طبیعی در تقلیل پدیده شناسی ،تحلیل رابطه آگاهی و واقعیت طبیعت و تقدم اولی، تعلیل استعلایی برای بدست آوردن حوزه منطق محض و همچنین تحلیل ساختار آگاهی محض به بحث پرداخته است.ایدها II… به پدیده شناسی تقویم می پردازد

راز پدیده شناسی تقویم به طور خلاصه عبارت است از تحلیل و چگونگی شکل گیری پدیدها در آگاهی محض و این فقط وقتی ممکن است که با تقلیل پدیده شناختی، حوزه ذهنیت استعلایی شناخته شود و ثقل ماهوی هر پدیده شناختی باشد. این کتاب پس از مرگ هوسرل چاپ و منتشر شد.ایدهای III به نام پدیده شناسی ومبانی علوم به بررسی حوزه های مختلف واقعیت (مادی ،حیوانی) ورابطه آنها با علوم مربوطه، رابطه پدیده شناسی با روانشناسی واونتولوژی، وبررسی روش های علوم و ذخایر معنوی آنها می پردازد .

اقامت در فرایبورگ:(۱۹۱۶-۱۹۳۸)هوسرل در سال ۱۹۱۶ در فرایبورگ سخنرانی بنام «پدیده شناسی محض :قلمرو و روش آن ایراد کرد.او در این سخنرانی از حق عینیت ابژهای طبیعی، مثالی،خیالی دفاع می کند و معنای ابژه به هر چیزی که در برابر آگاهی است سرایت می دهد. او پدیده شناسی را علم به هر قسم ابژه می داند.
در سال های ۱۹۲۳-۱۹۲۴ سخنرانی هایی ایراد کرد که نام کتاب فلسفه نخستین را بخود گرفت.