مقاله ارزیابی تنوع هاپلوتیپی QTL های کنترلکننده مقدار روی در ارقام گندم

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله ارزیابی تنوع هاپلوتیپی QTL های کنترلکننده مقدار روی در ارقام گندم دارای ۵ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله ارزیابی تنوع هاپلوتیپی QTL های کنترلکننده مقدار روی در ارقام گندم  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله ارزیابی تنوع هاپلوتیپی QTL های کنترلکننده مقدار روی در ارقام گندم،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله ارزیابی تنوع هاپلوتیپی QTL های کنترلکننده مقدار روی در ارقام گندم :

تعداد صفحات:۵
چکیده:
روی zinc یکی از ریز مغذی های روری در سلانت انسان است و کمبود ان از شایع ترین اختلالات غذایی در جهان می باشد. با توجه به مصرف گسترده گندم َ، تلاش برای افرایش سطح روی در گندم می تواند نقش بزرگی را در کاهش جهانی کمبود روی ایفا کند. با در نظر گرفتن نتایج تحقیقات مولکولی و بیومتری در شناسایی مکان های زنی بزرگ اثر کنترل کننده مقدار روی ، اهمیت شناسایی این QTL ها در گندم نان و شناسایی نشانگر های مولکولی تاثیرگذار در این QTL ها در پیشبرد برنامه های اصلاحی کشورمان بسیار سودمند است. در مطالعه حاضر تنوع هاپلوتیپی ۳ مکان زنی بزرگ اثر کنترل کننده میزان روی با استفاده از ۶۶ رقم گندم نان و ۱۶ نشانگر ریز ماهواره در برگیرنده این QTL ها مورد ارزیابی قرار گرفت. در ابتدا محتوای غلظت روی در دانه ارقام با دستگاه جذب اتمی اندازه گیری شد به طوری که هیرمند و کرج ۲ با مقادیر ۲۱/۶۵ و ۹۱/۶ mg/kg از کمترین و بیشترین محتوای روی در دانه برخوردار بودند. نتایج تجزیه مولکولی نشان داد که بالاترین محتوای اطلاعات چند شکلی ۰/۹۲ در نشانگر ۲۹۱ Xgwm بود. تنوع هاپلوتیپی بر اساس آلل های نشانگری کرج ۲ به عنوان مرجع هاپلوتیپی صورت گرفت و ارقام گندم در هر QTL در تعداد متفاوتی گروه های هاپلوتیپی قرار گرفتند. مشاهده آلل های نشانگری متفاوت با مرجع در رقم هایی با غلظت بالای روی بیانگر حضور QTL های جدید برای محتوای این ریز مغذی در ارقام ایرانی است. همچنین مطالعه حاضر نشان داد که Xgwm595 با داشتن ارتباط معنی دار و قوی ، متمایز کننده ترین نشانگر برای گزینش به کمک نشانگر می باشد و ترکیب آللی ۱۶۸ – ۲۰۶ – ۱۹۲ جفت باز واقع در فاصله ۳۴/۵ سانتی مورگان از ابتدای کوروموزوم ۴D می تواند یکی تز موثرترین ترکیب آللی در راستای پیشبرد برنامه های اصلاحی غنی سازی گندم باشد.