مقاله آزمایشات شیمیایی مربوط به اندازه‌گیری عناصر و ترکیبات موجود در آب

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله آزمایشات شیمیایی مربوط به اندازه‌گیری عناصر و ترکیبات موجود در آب دارای ۴۵ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله آزمایشات شیمیایی مربوط به اندازه‌گیری عناصر و ترکیبات موجود در آب  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله آزمایشات شیمیایی مربوط به اندازه‌گیری عناصر و ترکیبات موجود در آب،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله آزمایشات شیمیایی مربوط به اندازه‌گیری عناصر و ترکیبات موجود در آب :

آزمایشات شیمیایی مربوط به اندازه‌گیری عناصر و ترکیبات موجود در آب

آزمایشهای شیمیایی
آزمایشات شیمیایی مربوط به اندازه‌گیری عناصر و ترکیبات موجود در آب است که حداکثر تا ۱۲ ساعت بعد از نمونه‌برداری باید انجام شود. آزمایشات شیمیایی آب شامل اندازه‌گیری نما، کدورت، PH، هدایت الکتریکی T.D.S.(E.C)، آهن، نیترات، نیتریت، فسفات، سولفات، آمونیاک، منگنز، کلرور، فلورید، قلیائیت، سختی، کلسیم، سدیم و پتاسیم است.
۱-۹- هدایت الکتریکی آب (EC)

هدایت الکتریکی آب معرف قدرت یونی یک محلول برای انتقال جریان برق است. واحد آن (میکرومو بر سانتی‌متر) میباشد. (مو عکس اهم یعنی واحد مقاومت الکتریکی است). چون در محلول‌ها، یونها جریان برق را منتقل می‌کنند از این رو EC با TDS رابطه دارد. در محلول‌های رقیق ارتباط این دو پارامتر به صورت زیر است:
T.D.S=0.5EC
وقتی غلظت ناخالصی زیاد میشود ( ) یون‌ها روی حرکت یکدیگر اثر منفی گذاشته و هدایت الکتریکی محلول همانند محلول رقیق متناسب با تعداد یون‌ها نمی‌باشد و رابطه بین TDS و EC برای هر نمونه آب فرق می‌کند.

اهمیت این دو پارامتر این است که سرعت خوردگی آب در شرایط یکسان (مقدار اکسیژن محلول و دیگر پارامترهای مؤثر در خوردگی ثابت بمانند) با افزایش EC (یا TDS) افزایش می‌یابد و نیز با افزایش هدایت الکتریکی آب، درجه یونیزاسیون نمک‌های آب کاهش می‌یابد. هدایت الکتریکی آب خالص در برابر با ۰/۰۵۶ است.
روش تعیین EC: برای اندازه‌گیری هدایت الکتریکی از دستگاه Conductivity meter استفاده می‌شود. با کلید power دستگاه را روشن کنید و الکترود را بعد از شستشو با آب مقطر در بشر حاوی نمونه قرار داده و هدایت الکتریکی آب را بخوانید.

۲-۹- مواد جامد محلول (TDS):
منظور از TDS کل مواد جامد محلول در آب است که برابر مجموع غلظت همه یون‌های موجود در آب می‌باشد. واضح است که اگر غلظت یون‌ها بر حسب معادل کربناتی هستند، غلظت یون‌های مختلف را می‌توان با هم جمع کرد و مجموع را با TDS بیان کرد. TDS آب‌های مختلف به صورت زیر است (بر حسب ppm)

آب دریا آبهای شور مجر آشامیدنی مطلوب آشامیدنی مطلوب صنعتی آب
۴۰۰۰ ۱۰۰۰۰ ۱۰۰۰ ۵۰۰ ۱۰۰ TDS
روش تعیین TDS: برای اندازه‌گیری TDS از دستگاه Conductivity meter استفاده می‌شود. با دکمه mode دستگاه را روی اندازه‌گیری TDS تنظیم کنید و بعد از شستن الکترود با آب مقطر آن را در بشر حاوی نمونه قرار دهید و با ظاهر شدن کلمه Read، عدد را بخوانید.

۳-۹- آهن:
ترکیبهای آهن بیشتر به صورت کربنات آهن و هیدروکربنات آهن و سولفات آهن در آب یافت می‌شوند.
در آبهای زیرزمینی مقدار ترکیب‌های آهن معمولا بیشتر و به مقدار mg/lit3 هم می‌رسد. ترکیب‌های آهن موجود در آب به مقدار نامبرده برای سلامتی زیان‌آور نیستند ولی مقدار بیش از mg/lit3/0 مزه آب را تغییر می‌دهد و مقدار mg/lit 1/0 آن کافی است که در کارهای روزمره از قبیل شستشو و نیز در مصرف‌های صنعتی به صورت تولید رسوب در لوله، ایجاد زحمت نماید.

در لوله‌های آبرسانی قدیمی که آبهایی با ترکیب‌های آهن از آنها عبور کرده‌اند از رسوب‌ها و برجستگیهایی از زنگ آهن به بلندی ۲ تا ۳ سانتی‌متر دیده شده است که مقطع جریان آب را در لوله کاسته و ضریب مقاومت لوله را در برابر جریان آب و در نتیجه افت فشار را در لوله به شدت زیاد کرده است و حتی در لوله‌های کم قطر سبب گرفتگی کامل لوله شده است.
البته چون آهن به طور طبیعی در پوسته زمین وجود دارد بنابراین بسیاری از آب‌های زیرزمینی دارای آهن می‌باشند. وجود آهن در شبکه آب‌رسانی پدیده‌ای به نام RED WATER (آب قرمز‌) ایجاد می‌کند که گاهی با مسئله خوردگی و پوسیدگی لوله اشتباه می‌شود.

در نمونه‌های آب، آهن می‌تواند به صورت محلول حقیقی حالت کلوئیدی که توسط مواد آلی منعقد شود، به شکل کمپلکس‌های آلی یا معدنی و یا در قالب ذرات معلق نسبتا درشت حضور داشته باشد. به طور کلی این فلز می‌تواند به صورت دو یا سه ظرفیتی، معلق و محلول در آب‌ها اندازه‌گیری شود. خاک رس و گل و لای نیز می‌تواند حاوی آهن محلول در اسید باشد.
اندازه‌گیری میزان آهن ( ): mg/lit 30-0
– دستگاه اسپکتروفتومتر را روشن کنید:

۱- کد برنامه آهن را وارد کنید (program 265) سپس دکمه enter را فشار بدهید، طول موج ۵۱۰nm ظاهر می‌شود.
۲- با پیچ تنظیم، طول موج را روی ۵۱۰nm قرار دهید. دستگاه در این هنگام برای اندازه‌گیری mg/lit آهن آماده است.
۳- سل مربوط را به ml25 از نمونه آب پر کنید سپس یک بسته از معرف پودر در Ferrous n Iron را به سل نمونه اضافه کنید و سل را تکان دهید تا معرف و نمونه مخلوط شود.
۴- دکمه shift/timer را فشار دهید. مدت زمان برای انجام واکنش ۳ دقیقه خواهد بود.

۵- سل حاوی شاهد را که خود نمونه است درون دستگاه قرار دهید و محافظ نور را ببندید، دکمه Zero را فشار بدهید. آشکارساز Zeroing را نشان می‌دهد.
۶- سل مربوط به نمونه را در دستگاه قرار داده و دکمه Read را فشار دهید. آشکارساز mg/lit آهن را نشان می‌دهد.
۴-۹- نیترات:

تعیین نیترات به دلیل اثر عوامل مداخله‌گر، روش‌های نسبتا پیچیده اندازه‌گیری و محدود بودن دامنه اندازه‌گیری در روش‌های گوناگون یک آزمایش مشکل است. به همین دلیل متدهای توصیه شده تنها مقادیر تقریبی نیترات در نمونه را نشان می‌دهد. روش طیف سنجی ماوراء بنفش (U.V) که جذب را در طول موج nm 220 اندازه‌گیری می‌کند، برای آزمایش نیمه کمی آبهای غیرآلوده (که مواد آلی آن کم است) مناسب می‌باشد.

برای انتخاب روش مناسب، پس از تخمین غلظت نیترات در نمونه با روش بالا، شیوه‌ای که با دامنه غلظت نمونه و عوامل مداخله‌گر احتمالی هماهنگی بیشتری داشته باشد، انتخاب می‌گردد. نیترات می‌تواند به وسیله روش کروماتوگرافی یونی تعیین شود. دامنه‌های غلظت قابل اندازه‌گیری توسط سایر روش‌ها عبارتند از: روش الکترود نیترات از ۱۴/۰ تا ۱۴۰۰ میلی‌گرم در لیتر ، روش احیاء کادمیم از ۰۱/۰ تا ۱/۰ میلی‌گرم در لیتر ، روش کلرید تیتان و روش احیاء هیدرازین از ۰۱/۰ تا ۱۰ میلی‌گرم در لیتر، روش اتوماتیک احیاء کادمیم از ۵/۰ تا ۱۰ میلی‌گرم در لیتر ، برای غلظت‌های بالاتر می‌بایست نمونه را رقیق کرد.

بهتر است نیترات ( ) را بلافاصله پس از نمونه‌برداری اندازه‌گیری نمود. در صورت نیاز و نگهداشتن نمونه به مدت بیشتر از ۲۴ ساعت، نمونه باید در دمای ۴ درجه سانتی‌گراد حفظ شود و برای مدت‌های طولانی‌تر ۲ میلی‌لیتر اسید سولفوریک غلیظ ( ) نیز به هر لیتر نمونه اضافه گردد. هنگامی که به نمونه اسید اضافه شود ، بطور مجزا قابل اندازه‌گیری نخواهند بود.
اندازه‌گیری میزان نیترات ( ) : mg/lit 30-0

۱- کد برنامه نیترات را وارد کنید. (program 355). سپس Inter طول موج ۵۰۰mm ظاهر می‌شود.
۲- طول موج را روی ۵۰۰ نانومتر تنظیم کنید. دکمه Forms را فشار بدهید تا N از بین رود دستگاه برای اندازه‌گیری mg/lit نیترات آماده است.
۳- سل را با ml25 از نمونه پر کنید. سپس معرف پودری Nitaver
۵ Nitrate را به آن اضافه کرده و سل را تکان دهید.

۴- دکمه shift/timer را فشار دهید. مدت زمان برای انجام واکنش ۵ دقیقه است. (نیترات دو زمان دارد).
۵- سل شاهد (نمونه) را در دستگاه قرار دهید و دکمه zero را فشار بدهید.
۶- سل مربوط به نمونه را در دستگاه قرار داده و دکمه Read را فشار بدهید. آشکارساز mg/lit نیترات را نشان می‌دهد.
۵-۹- نیتریت:

اندازه‌گیری میزان نیتریت ( ) : mg/lit 3/0-0
۱- کد برنامه نیتریت را وارد کنید (program 371). سپس enter طول موج ۵۷۰nm ظاهر می‌شود.
۲- طول موج را روی ۵۷۰nm تنظیم کنید و دکمه Forms را بزنید تا فقط اندازه‌گیری شود. ( )
۳- سل را با ml25 از نمونه پر کنید و معرف Nitaver 5 tv را به آن اضافه کنید و تکان دهید.
۴- دکمه shift/timer را فشار دهید. مدت زمان برای واکنش ۲۰ دقیقه است.
۵- سل شاهد که همان نمونه است را در دستگاه قرار داده و دکمه zero را فشار دهید. آشکارساز zeroing را نشان می‌دهد.
۶- سل نمونه را در دستگاه قرار دهید و محافظ نور را ببندید و دکمه Read را فشار بدهید. آشکارساز mg/lit نیتریت را نشان می‌دهد.
۶-۹ فسفات:

فسفر در اکثر آبهای طبیعی و پساب‌ها تقریبا فقط به صورت فسفات وجود دارد. فسفات‌ها به سه شکل ارتو فسفات‌ها، پلی فسفات‌ها (پیرو، متا و دیگر پلی فسفات‌ها) یا فسفات متراکم و فسفات‌های آلی در طبیعت وجود دارند که می‌توانند به صورت محلول ذرات ریز و درشت و یا در بدن موجودات آبزی یافت شوند، اشکال مختلف فسفات از منابع متعددی تولید می‌شوند. میزان کمی از برخی فسفات‌ها طی فرآیندهای تصفیه به آب افزوده می‌شوند. مقادیر بیشتری از این ترکیبات ممکن است هنگام شستشو وارد منابع شوند زیرا این ماده از اجراء اصلی بسیاری از پاک‌کننده‌های تجاری می‌باشد. فسفات‌ها به طور گسترده‌ای در تصفیه آب دیگ‌های بخار به کار می‌روند. ارتو فسفاتهای مصرفی در کشاورزی تحت عنوان

کودهای فسفاته می‌توانند به دنبال شکسته شدن خاک در اثر سیلاب‌ها و ریزش‌های تر و یا ذوب برف وارد آبهای سطحی شوند. فسفاتهای آلی اساسا بوسیله فرآیندهای بیولوژیکی تشکیل می‌شوند. این ترکیبات در اثر ورود فضولات و باقیمانده مواد غذایی به فاضلاب و همچنین از تبدیل ارتو فسفاتها در فرآیند تصفیه بیولوژیکی و یا توسط آبزیان تولید می‌شوند. فسفر برای رشد موجودات زنده ضروری است و می‌تواند ماده مغذی محدودکننده رشد و تولیدمثل آبزیان در یک منبع آبی باشد. در جائی که فسفات عنصر محدودکننده رشد است.
تخلیه پساب‌های خام یا تصفیه شده زهاب کشاورزی و یا برخی فاضلاب‌های صنعتی به منبع آبی می‌توانند موجب رشد فتوسنتزی آبزیان ریز و درشت ناخواسته و مزاحم گردد.
به علاوه فسفات‌های در رسوبات ته‌نشین شده و لجن‌های بیولوژیکی به شکل مواد معدنی قابل ته‌نشینی و در ترکیب با مواد آلی نیز وجود دارند.

اندازه‌گیری میزان فسفات : mg/lit 5/2-0
۱- کد برنامه فسفات را وارد کنید (program 790). سپس enter
طول موج ۸۹۰nm بر روی آشکارساز نمایان می‌شود.
۲- با پیچ تنظیم، طول موج را بر روی ۸۹۰nm قرار دهید. دستگاه در این هنگام برای اندازه‌گیری mg/lit فسفات آماده است.
۳- ml25 از نمونه آب را درون سل بریزید و معرف pHosever 3 pHospHate را به آن اضافه کنید و برای مخلوط شدن کمی تکان دهید.

۴- دکمه shift/timer را فشار دهید. مدت زمان برای انجام واکنش ۲ دقیقه خواهد بود.
۵- سل شاهد را به ml25 از نمونه پر کنید و در دستگاه قرار داده و دکمه zero را فشار دهید.
۶- سل نمونه را در دستگاه قرار دهید و دکمه Read را فشار بدهید. آشکارساز mg/lit فسفات را نشان خواهد داد.
۷-۹ سولفات:

سولفات به شکل گسترده‌ای در طبیعت توزیع شده است و در آبهای طبیعی در دامنه غلظتی از چند تا چندین هزار میلی‌گرم در لیتر موجود می‌باشد. مواد زائد حاوی سولفید حاصل از استخراج معادن به دلیل اکسیداسیون سولفید آهن مقدار زیادی وارد محیط می‌کند. سولفات منیزیم و سدیم اثر ملین به آب می‌دهند.
انتخاب روش: برای غلظت‌های بالای mg/l 1/0، روش کروماتوگرافی یونی و برای غلظت‌های بیشتر از mg/l 10 روش‌های وزنی مناسب می‌باشند. روش کدورت سنجی نیز برای غلظت‌های از ۱ تا ۴ میلی‌گرم در لیتر قابل استفاده است. روش دستگاهی با شناساگر آبی متیل تیمول برای آنالیز تعداد زیادی از نمونه‌های سولفات (حدود ۳۰ نمونه در ساعت) هنگامی که وسایل موردنیاز موجود باشد، پیشنهاد می‌شود.

نمونه‌برداری و نگه‌داری: در حضور مواد آلی، برخی باکتریها ممکن است را به احیا کنند. برای پیشگیری از این مسئله نمونه‌های خیلی آلوده باید در دمای نگهداری شوند.
اندازه‌گیری میزان سولفات ( ): mg/lit 70-0
۱- کد برنامه سولفات را وارد کنید (program 680). سپس enter طول موج ۴۵۰nm ظاهر میشود.
۲- طول موج را روی ۴۵۰nm تنظیم کنید. دستگاه برای اندازه‌گیری mg/lit سولفات آماده است.
۳- ml25 از نمونه را در سل بریزید و معرف sulfaver 4 sulfate را به آن اضافه کنید و سل را تکان دهید تا کاملا مخلوط شود.
۴- دکمه shift/timer را فشار بدهید. مدت زمان برای انجام واکنش ۵ دقیقه است.

۵- سل شاهد (نمونه) را در دستگاه قرار داده و دکمه zero را بزنید.
۶- سل مربوط به نمونه را در دستگاه گذاشته و محافظ نور را ببندید و دکمه Read را فشار دهید. آشکارساز mg/lit سولفات را نشان می‌دهد.
توجه: اگر عددی توسط دستگاه خوانده نشد باید رقیق‌سازی سولفات را انجام دهیم.
۸-۹- آمونیاک:

تعیین آمونیاک به روش Nessler (مستقیم و یا پس از تقطیر):
روش نسلریزاسیون مستقیم فقط برای آبهای آشامیدنی، آبهای طبیعی و پساب‌های حاصل از تصفیه کامل فاضلابها که شدت رنگ آنها پایین و غلظت از ۲۰ میکروگرم در لیتر تجاوز نکند، توصیه می‌شود. این روش برای فاضلاب‌های خانگی زمانی قابل کاربرد است که خطایی حدود ۱ تا ۲ میلی‌گرم در لیتر قابل قبول باشد.
همچنین اگر مشخص شد که نتایج حاصل از این روش با نتایج بدست آمده از تقطیر قابل مقایسه است می‌توان از نسلریزاسیون مستقیم استفاده کرد. صحت نتایج اندازه‌گیری‌ها به روش نسلریزاسیون مستقیم می‌بایست مرتبا کنترل شود. کلسیم، آهن، منیزیم و سولفیدی را که هنگام کار با واکنش‌گر نسلر موجب کدورت می‌شوند را می‌بایست قبل از

نسلریزاسیون مستقیم به کمک سولفات روی و قلیا به شکل رسوب حذف نمود. با این کار، می‌تواند مواد معلق و گاه ترکیبات رنگی را نیز از محلول جدا کرد. افزایش EDTA یا محلول نمکی را سل از رسوب کردن یون‌های کلسیم و منیزیم در حضور حلال قلیایی نسلر جلوگیری می‌کند. هر چند هنگام استفاده از EDTA جهت اطمینان از کافی بودن محلول نسلر برای واکنش با آمونیاک، مقدار بیشتری از این واکنشگر می‌بایست به نمونه اضافه شود. رنگ زرد تا قهوه‌ای که به وسیله واکنش محلول نسلر با آمونیاک تا مقداری تولید می‌شود در محدوده وسیعی از طول موج، جذب دارد. رنگ زرد حاصل غلظت‌های کم ازت آمونیاکی (۴/۰ تا ۵ میلی‌گرم در لیتر)‌ را می‌توان با حساسیت قابل قبولی در دامنه طول موج ۴۰۰nm تا ۴۲۵nm در

یک سل ۱ سانتی‌متری اندازه‌گیری نمود. با افزایش طول مسیر نور به ۵ سانتی‌متر دامنه تعیین غلظت به حدود ۵ تا ۶۰ میکروگرم در لیتر می‌رسد. رنگ قهوه‌ای مایل به قرمز حاصل از غلظت‌های زیادتر (تا ۱۰ میلی‌گرم در لیتر) ازت آمونیاکی را می‌توان در طول موج ۴۵۰nm تا ۵۰۰nm تعیین نمود. انتخاب مناسب طول مسیر نور و طول موج موجب می‌شود که بتوان دامنه وسیعی از غلظت را توسط روش نورسنجی اندازه گرفت. چنانچه از نورسنج با فیلتر رنگی استفاده شود. ممکن است در نتایج، انحراف از قانون بیر مشاهده شود. به همین جهت

می‌بایست نمودار کالیبراسیونی مشابه با شرایط نمونه‌ها تهیه نمود. یک محلول نسلر کهنه و دقت و تحت شرایط بهینه ساخته شده باشد می‌تواند تا یک میکروگرم در ۵۰ میلی‌لیتر را تعیین نماید. دو نسلریزاسیون مستقیم، این رقم تا حدود ۲۰ میکروگرم در لیتر است ولی اصولا تکرارپذیری نمونه‌هایی با غلظت کمتر از ۱۰۰ میکروگرم در لیتر می‌تواند با خطا همراه باشد.
اندازه‌گیری میزان آمونیاک ( ): mg/lit 5/2-0
۱- کد برنامه آمونیاک را وارد کنید (program 380). سپس enter

طول موج ۴۲۵nm ظاهر می‌شود.
۲- طول موج را روی ۴۲۵nm تنظیم کنید. دستگاه برای اندازه‌گیری mg/lit آمونیاک آماده است.
۳- ml 25 از نمونه را در یک سل بریزید.
۴- سل دیگر را با ml25 از آب مقطر پر کنید (به عنوان شاهد).

۵- سه قطره از معرف mineralstabilizer را به هر سل اضافه کنید و چند بار سل را وارونه کنید تا مخلوط شود.
۶- سه قطره از محلول Polyvinyl Alchol را به هر یک از سل شاهد و سل نمونه اضافه کرده و سال ها را تکان دهید.
۷- با پیپت ۱ml از محلول معرف Nessler را به هر کدام از سل ها اضافه کنید و سل ها را تکان دهید تا محلول تهیه شده یکنواخت باشد.

۸- دکمه Shift/timer را فشار دهید. یک دقیقه زمان واکنش خواهد بود.
۹- هنگامی کا دستگاه سوت زد شاهد را در دستگاه قرار دهید و دکمه zero را بزنید. آشکار ساز zeroing را نشان می دهد.
۱۰- نمونه را داخل جایگاه سل قرار دهید و دکمه Read را فشار بدهید.
آشکار ساز mg/Lit آمونیاک را نشان می دهد. (با دکمه N. Froms را از بین ببرید.)
۹-۹ منگنز:
منگنز به مقدار کم، عنصر زیان آوری در آب به شمار می آید. در برخی از آب های زیرزمینی به صورت mn2+ دیده می شود و در بعضی از تصفیه خانه های آب بر اثر استفاده از پرمنگنات پتاسیم برای رفع بوی نامطبوع ناشی از مواد آلی، در آب آشامیدنی وارد می شود. از این رو، باید از انتقال یون های منگنز و پرمنگنات به شبکه توزیع آب جلوگیری شود.
اندازه گیری میزان منگنز (mn): mg/Lit 7/0-0

۱- کد برنامه منگنز را وارد کنید (Program 290) سپس دکمه inter را بزنید. آشکار ساز طول موج ۵۶۰nm را نشان می دهد.
۲- با پیچ تنظیم طول موج را روی ۵۶۰nm تنظیم کنید. دستگاه برای اندازه گیری منگنز آماده است.
۳- سل شاهد را با ۲۵ml‌ آب مقطر پر کنید.
۴- سل دیگری را با ۲۵ml‌ از نمونه پر کنید.

۵- به هر یک از سل ها یک بسته از پودر Ascorbic Acide اضافه کرده و سل ها را تکان دهید.
۶- با پیپت ml1 از معرف سیانید آلکالین (Alkaline cyanide) به هر دو سل نمونه و شاهد اضافه کنید (تا مواد مزاحم موجود در آب از بین رود و واکنش به خوبی انجام شود)
۷- ml1 از محلول اندیکاتور PAN 1/0 درصد را به هر کدام از سل ها اضافه کنید و سل ها را تکان دهید تا مخلوط شود.
۸- دکمه Shift/timer را بزنید. مدت زمان برای واکنش ۲ دقیقه خواهد بود.

۹- شاهد را در دستگاه قرار دهید و دکمه zero را فشار بدهید. آشکارساز ‌zeroing را نشان می دهد.
۱۰- سل مربوط به نمونه را در دستگاه قرار داده و دکمه Read را بزنید.
آشکارساز mg/Lit منگنز را نشان خواهد داد.

۱۰-۹ کلرور:
کلرید به شکل یون کلرید CL- یکی از آنیون های معدنی اصلی موجود در آب و فاضلاب می باشد و طعم شوری که کلرید به آب آشامیدنی می دهد بسته به ترکیب شیمیایی آن متفاوت است. مقدار mg/Lit250 کلرید در مجاورت کاتیون سدیم طعم شور قابل تشخیصی به آن می دهد ولی هنگامی که بیشتر کاتیون های محلول موجود در آب کلسیم و منیزیم باشد و حتی در غلظت های mg/Lit100 نیز طعم شوری آب قابل تشخیص نیست.

کلرزنی شبکه های آبرسانی و آب های آلوده اساساً برای حذف یا غیر فعال کردن میکروارگانیسم های بیماریزا صورت می گیرد. دومین مزیت این کار، بویژه در تصفیه آب آشامیدنی، بهبود کیفیت آب از نظر کاهش ترکیبات ناخواسته حاصل از واکنش کلر با آمونیاک، آهن، منگنز، سولفید و برخی از مواد آلی است. کلرزنی می تواند آثار نامطلوب نیز داشته باشد. پارامترهایی مانند بو و مزه ترکیبات فنولی و دیگر مواد آلی موجود در یک منبع آب می توانند با مزه مواد فنولی دیگر با فرآیند کلرزنی تشدید شوند.

ترکیبات آلی کلره با توانایی سرطان‌زایی مثل کلروفرم، نیز می‌توانند در پی کلرزنی تولید گردند. کلر ترکیبی حاصل از کلرزنی آبهای حاوی آمونیاک یا آمین‌ها بر زندگی آبزیان اثر زیان‌آور دارد. برای نیل به هدف اصلی کلرزنی و کاهش آثار ناخواسته، ضروریست که با وجود محدود بودن روش‌های آزمایش، شیوه مناسبی برای تعیین کلر باقیمانده انتخاب شود.
کلر افزوده شده به آب چه به شکل مولکولی و چه به صورت هیپوکلریت اساسا هیدرولیزه شده تا کلر آزاد شامل کلر مولکولی محلول در آب، اسید هیپوکلرو و یون هیپوکلریت را تولید نماید. کلر آزاد به سرعت با آمونیاک و برخی ترکیبات ازت‌دار ترکیب شده و کلر یا کلر آمین‌ها (منو کلرآمین، دی کلرو آمین و تری کلرو آمین) را به وجود می‌آورد.

وجود و غلظت این ترکیبات بستگی زیاد به PH، دما، نسبت کلر به ازت اولیه، کلر موردنیاز مطلق و زمان واکنش دارد. کلر آزاد و ترکیبی می‌توانند همزمان در آب وجود داشته باشند. کلر ترکیبی در شبکه‌های آبرسانی می‌تواند در اثر تصفیه آب‌های خام حاوی آمونیاک یا به دنبال افزودن آمونیاک یا نمک‌های آمونیوم در آب تشکیل شود. پساب‌های خارجی و نیز برخی پساب‌های صنعتی کلرزنی شده معمولا تنها دارای کلر ترکیبی هستند. همواره مشکل اصلی روش‌های تجزیه، تشخیص و تمایز بین اشکال آزاد و ترکیبی کلر بوده است.
اندازه‌گیری میزان کلر ( ): mg/lit 20-0

۱- کد مربوط به برنامه کلرید را وارد کنید (program 70). سپس enter
۲- آشکارساز طول موج ۴۵۵nm را نشان می‌دهد. طول موج را با پیچ تنظیم روی ۴۵۵nm قرار دهید.
۳- سل مربوط به نمونه را با ml25 از نمونه پر کنید.
۴- سل دیگری را با ml25 از آب مقطر به عنوان شاهد پر کنید.
۵- ml2 از محلول مرکوریک تیویسانات را به هر سل اضافه کرده و سل را تکان می‌دهیم.

۶- با پیپت ml1 از محلول آهن III را داخل هر کدام از سل‌ها بریزید و تکان دهید تا مخلوط شوند.
۷- دکمه shift/timer را فشار دهید. مدت زمان برای واکنش ۲ دقیقه است.
۸- بعد از شنیده شدن صدای سوت سل شاهد را در دستگاه قرار دهید و دکمه zero را بزنید. آشکارساز zeroing را نشان می‌دهد.
۹- سل نمونه را در دستگاه قرار داده و دکمه Read را فشار دهید. آشکارساز mg/lit کلرید را نشان می‌دهد.