کارورزی زراعت و اصلاح نباتات -ایستگاه تحقیقات و اصلاح نهال و بذر استان گلستان -گرگان
توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد
کارورزی زراعت و اصلاح نباتات -ایستگاه تحقیقات و اصلاح نهال و بذر استان گلستان -گرگان دارای ۴۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است
فایل ورد کارورزی زراعت و اصلاح نباتات -ایستگاه تحقیقات و اصلاح نهال و بذر استان گلستان -گرگان کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه و مراکز دولتی می باشد.
توجه : در صورت مشاهده بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی کارورزی زراعت و اصلاح نباتات -ایستگاه تحقیقات و اصلاح نهال و بذر استان گلستان -گرگان،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد
بخشی از متن کارورزی زراعت و اصلاح نباتات -ایستگاه تحقیقات و اصلاح نهال و بذر استان گلستان -گرگان :
کارورزی زراعت و اصلاح نباتات -ایستگاه تحقیقات و اصلاح نهال و بذر استان گلستان -گرگان
فصل اول
معرفی سازمان:
مرکز تحقیقات اصلاح نهال و بذر، همانطور که از اسم آن پیداست، اصلاح رقمهای مختلف است، یعنی مقایسه ارقام مختلف و رسیدن به یک نتیجهای که کدام رقم بهتر است که این مقایسه هم در طرحهای بهزراعی، مثل مقایسه فاصله ردیفها، فاصله بوتهها، عمق کاشت و ; و معرفی یک رقم برتر به کشاورز و یا وارد کردن ارقام مختلف از مراکز تحقیقاتی بینالمللی و آزمایش کردن آنها در مناطق مختلف تا ببینند آیا این رقم برای کشت در منطقه موردنظر مناسب است یا نه؟
فعالیت دوم آن، اصلاح بذر و یا همان بهنژادی، یعنی اینکه یک رقم که مقاومت خوبی دارد، ولی عملکرد خوبی ندارد، را با یک رقم که عملکرد خوبی دارد، تلاقی دهند و هیبرید بدست میآورند تا رقم را اصلاح کنند و آن رقم را بعد از سالها تلاش به کشاورز معرفی کنند.
مختصات مرکز تحقیقات گرگان:
مرکز تحقیقات گرگان که محل اصلی آن در داخل شهر گرگان است، بعد از فلکه پمپ بنزین (میدان معلم) واقع است. دارای ایستگاهی است که این ایستگاه، ایستگاه تحقیقات اصلاح نهال و بذر است و در سال ۱۳۳۷ تاسیس شده است و وسعت آن حدود ۳۷ هکتار و در ۶ کیلومتری شمال گرگان واقع است.
موقعیت ایستگاه در ۵۴ درجه و ۲۰ دقیقه طول شرقی، در ۴۶ درجه با ۵۵ دقیقه عرض شمالی است که با ۶ متر ارتفاع از سطح دریا، با متوسط بارندگی سالانه حدود ۴۰۰-۴۵۰ میلیمتر، بسیاری از تحقیقات بهنژادی و بهزراعی غلات، دانههای روغنی، ذرت، حبوبات، گیاهان علوفهای، مبارزه با آفات و بیماریها، تغییر عناصر غذایی در خاک و گیاه و آمادهسازی بستر بذر و کنترل گواهی بذر و ; انجام میشود.
همچنین دارای تعدادی ماشینآلات از جمله کمباین، تراکتور، گاوآهن، دیسک، دستگاه بوجار و ; و همچنین دارای ۲ چاه آب و سیستم آبیاری ویلمو میباشد؛ دارای چندین انبار ژرمپلاسم است که مواد ژنتیکی در آنجا نگهداری میشود.
فصل دوم
گندم
گندم متعلق به تیره Poacea و زیرتیره Pooidea و جنس Triticum و گونه زراعی T.aestivum میباشد.
مرحل نمو گندم:
۱ مرحله جوانهزنی
۲ ظهور گیاهک
۳ مرحله پنجهزنی
۴ طویل شدن ساقه
۵ مرحله آبستنی
۶ مرحله ظهور خوشه
۷ مرحله گردهافشانی
۸ مرحله شیری شدن دانه
۹ مرحله خمیری شدن دانه
۱۰ مرحله رسیدن کامل دانه گندم
تقسیمبندی گندم:
الف) تقسمبندی ژنتیکی:
۱ گندمهای دیپلوئید
۲ گندمهای تتراپلوئید
۳ گندمهای هگزاپلوئید
ب) تقسیمبندی تجاری:
۱ گندم قرمز سخت زمستانه
۲ گندم قرمز سخت بهاره
۳ گندم قرمز نرم زمستانه
۴ گندم سفید
۵ گندم دوروم
۶ گندم قرمز دوروم
ج) تقسیمبندی زراعی:
۱ گندمهای بومی
۲ گندمهای اصلاحشده
گندمهای اصلاح شده، دو دستهاند:
۱ گندمهای داخلی
۲ گندمهای هیبرید
برخی از مهمترین گندمهای هیبرید که در استان گلستان کشت میگردند، عبارتند از:
پاستور، اترک، تجن، زاگرس
مصرف کود:
ازت: ۱۲۰-۷۰ کیلوگرم در هکتار ازت خالص
فسفره: ۱۲۰-۷۰ کیلوگرم در هکتار (p2o5)
پتاسیم: ۷۰-۵۰ کیلوگرم در هکتار (k2o)
زمان کاشت:
گندم آبی پاییزه در مناطق معتدله، از مهرماه تا آبانماه
گندم آبی پاییزه در مناطق نیمه گرمسیر، از اواسط آبان تا اواسط آذر
گندم دیم پاییزه در مناطق معتدله، از اواسط اسفند تا اواسط فروردین
گندم دیم پاییزه در مناطق نیمه گرمسیر، از اواسط بهمن تا اواسط اسفند
میزان مصرف بذر:
ارقامی که بیش از ۵ پنجه تولید میکنند: ۱۲۰-۱۱۰ کیلوگرم در هکتار
ارقامی که کمتر از ۲ پنجه تولید میکنند: ۱۸۰-۱۵۰ کیلوگرم در هکتار
در زراعت دیم: ۹۰-۶۵ کیلوگرم در هکتار
با استفاده از ردیفکار: ۱۴۰-۱۳۰ کیلوگرم در هکتار
روش سنتی: ۲۲۰-۱۸۰ کیلوگرم در هکتار
روش کاشت گندم:
۱ کرتی (سنتی)
۲ خطی (مکانیزه)
آبیاری گندم:
گندم از زمان کاشت تا برداشت، به ۴ تا ۸ هزار مترمکعب رطوبت نیازمند است. در روش کشت کرتی، آبیاری به صورت غرقابی و در روش خطی، آبیاری به صورت نشتی انجام میشود.
علفهای هرز:
یولاف وحشی، چاودار کوهی، جوموشی، علف خونی، گندمک، شلمی، خارشتر، خرفه و ; .
برداشت گندم:
گندم را معمولاً ۱ تا ۲ هفته بعد از رسیدگی فیزیولوژیکی و زمانی که رطوبت دانه آن به ۱۵-۱۴ درصد رسیده باشد، برداشت مینمایند.
در برداشت سنتی، معمولاً گندم با رطوبت بیش از ۲۰% برداشت میشود.
اصلاح گندم
برای اصلاح گندم از روشهای مختلف اینتروداکشن، هیبریداسیون، موتاسیون و سلکسیون استفاده میشود.
خزانه کراسینگ بلوک:
پدر و مادرهای دارای صفات مطلوب در این خزانه موجود است.
هیبریداسیون:
گرده یکی را به ماده دیگری انتقال دادن.
۲ خط را پاییز و ۲ خط را اواخر آذرماه میکارند. علت این امر، آمادهپذیری برای گرده میباشد، به خاطر اینکه ممکن است از دست ما دربرود.
انتخاب لاین:
یکسری از لاینها وجود دارند که مقاوم هستند و عملکرد خوبی نداشته، آنها را در خزانه کشت با لاینهای پرمحصول و کممقاومت دو رگ میزنند. هدف از این کار، ایجاد لاینهایی که به بیماری مقاوم و عملکرد بالا داشته باشند، میباشد که این کار ۱۲ سال بطور میانجامد.
برای اصلاح گندم، هر لاین روی دو پشته و در ۲ تاریخ کاشت میکارند. چون والدین را بتوان با هم هیبرید نمود که هدف از این کار، دنبال کردن عملکرد بالا و مقاومت به بیماری است. بعد بر روی آنها، پاکت میزنیم. پس از برداشت، دانهها را جدا و در نسل F1 ارزیابی میکنیم.
نسل F1:
از تلاقی دو والد بذر هیبرید در سال بعد بوته، نسل F1کشت میشود که دارای ۵۰درصد خصوصیات پدری و ۵۰ درصد خصوصیات مادری است. در این نسل، بوتهها هم شکل (uniform) هستند.
در نسل اولِ دو ژن، مقاومت و عملکرد را با هم تلاقی دادیم BA ، اگر نیاز به یک ژن دیگر داشته باشیم، مثلاً برای سپتوریوز، این را کراس سوم میگویند، یعنی تریویکراس و اگر دو نسل F1 را با هم تلاقی دهیم، یعنی F1 F1، ABCD که آن را دابلکراس میگویند. F1 که نفر سوم به آن وارد میشود، والد پدری است.
Interodaction
در این روش، یکسری از لاینها مورد بررسی قرار میگیرد. تعداد زیادی لاین از کشورهای مکزیک به صورت دوخطی با شاهد منطقه (تجن) مورد بررسی قرار میدهند و آن لاینهای ارزیابی شده در آزمایشات پیشرفتهتر میرود.
xxx هتروزیس در گندم خیلی کم است.
نسل F2:
تفرق صفات است و دارای تنوع است، یعنی بعضی کوتاه و بعضی بلند هستند. هرچه از این نسل به طرف جلو پیش میرویم، تنوع کمتر میشود. در F2، بوتههایی را انتخاب میکنیم که پنجه خوب، خوشه یکنواخت و محکم و بوتههای کوتاهتری داشته باشند. بیشترین تنوع ژنتیکی در نسل دوم است و تا نسل F6 به یکنواختی میرسند. پس از اینکه یکنواختی در نسل مشاهده شد، آنها را به عنوان لاین انتخاب و در آزمایش مقایسه عملکرد مقدماتی قرار میدهیم.
نسل F7: در آزمایشات سازگاری، ناحیهای، عملکرد و ; مورد بررسی قرار میگیرد (تا ۱۲ سال).
لاین:
بیشترین خلوص رادارد، یعنی خصوصیات آن تثبیت میشود. روش اصلاح در ایستگاه گرگان، روش بالک تغییر یافته میباشد که در نسل F2 بوته انتخاب میشود و پس از کوبیدن بوتهها، بذور مربوطه به هر شماره با هم با لک میشود، از نسل F3 تا نسل F5، از هر شماره در مزرعه تعداد ۲۰-۱۵ خوشه به صورت بالک با هم برداشت میشود و در نسل F6، از بین هر شماره، تعداد ۱۰ خوشه به صورت جداگانه برداشت میشود.
جو (Hordeum volgarel):
جو متعلق به جنس Hordeum L. با تعداد کروموز
وم ۲n=14 است. بهترین اراضی برای کشت جو، خاکهای لومی و رسی با زهکشی مناسب میباشد. pH مناسب برای آن، ۸-۸/۶ میباشد.
تقسیمبندیهای جو:
۱ از نظر فصل کاشت
الف) جوهای پاییزه ب) جوهای بهاره
۲ آرایش گلآذین:
الف) جوهای شش ردیفه ب) جوهای دوردیفه د) جوهای نامنظم
۳ خصوصیات دانه:
الف) جوهای پوششدار ب) جوهای لخت
کود:
کودهای ازته، برای جوهای پاییزه، ۱۲۰-۲۰ کیلوگرم در هکتار و برای جوهای بهاره که به مصرف صنایع تخمیری میرسند، ۸۰-۰ کیلوگرم در هکتار توصیه میشود. میزان مصرف فسفر ۶۰-۵۰ کیلوگرم (p2o5) و میزان مصرف پتاس بین ۱۲۰-۸۰ کیلوگرم در هکتار میباشد.
مقدار بذر:
در جوهای آبی و در ارقام پاییزه بین ۲۲۰-۱۸۰ کیلوگرم در هکتار و در ارقام بهاره، بین ۱۸۰-۱۶۰ کیلوگرم در هکتار است. در جوهای دیم، میزان مصرف بذر، ۸۰-۶۵ کیلوگرم در هکتار میباشد.
زمان برداشت:
زمان برداشت جو، معمولاً یک هفته قبل از برداشت گندم است. در زمان برداشت، معمولاً رطوبت دانه به حدود ۱۵% میرسد.
جو در استان گلستان:
استان گلستان، به عنوان یکی از مهمترین و مستعدترین استانهای کشور در تولید محصول جو معرفی و از جایگاه ویژهای برخوردار میباشد.
بررسی اولیه منابع و امکانات، نه تنها معرف استعداد استان در تهیه تامین جو مورد نیاز سطح استان بوده، بلکه فراتر از آن، در سایه یک برنامهریزی اصولی میتوان انتظار داشت که نقش قابل توجهی را در تامین جو مورد نیاز سایر استانها را ایفا نماید. از کل اراضی استان، سالیانه بهطور متوسط، ۷۰-۶۵ هزار هکتار به کشت جو اختصاص مییابد.
در طول برنامه، عملکرد هکتار با جایگزینی ارقام اصلاح و انجام عملیات بهزراعی شده از متوسط عملکرد ۱۳۷۰ کیلوگرم درسال زراعی ۸۰-۷۹، به ۱۹۳۰ کیلوگرم در سال زراعی ۸۳-۸۲ رسیده است که سطح کاشت جو در سال ۸۴-۸۳، برابر با ۶۵۰۰۰ هکتار و تولید آن، برابر با ۱۳۰۰۰۰ تن میباشد.
زراعت ذرت شیرین
ذرت شیرین تحت نام علمی zea mays var.sacharata شناخته میشود که یک تغییر یافته ژنتیکی از ذرت معمولی است که با انجام جهش در کروموزوم شماره ۴ بوجود میآید. این تغییر باعث تجمع قندها و پلیساکاریدهای محلول در آندوسپرم دانه است. مهمترین تولیدکنندگان آن آمریکا، ژاپن، کانادا، فرانسه و تایوان است. از نظر ارزش غذایی برای صنایع تبدیلی کنسروسازی و منجمدکردن بعد از گوجهفرنگی، مقام دوم و برای مصرف تازهخواری، مقام ششم را در کشورهای صنعتی دارد. ارزش اقتصادی آن در آمریکا، سالانه حدود ۱۴۶۱۱۸۰۰۰ دلار برآورد شده است با متوسط ۲۳۹۳ دلار در هکتار. از ذرت شیرین به صورت کبابپز، آبپز، کنسروشده و فریزشده استفاده میشود. طول دوره رشد در بهاره، ۸۵-۸۰ روز و در تابستانه، ۷۷-۷۳ روز میباشد.
نوع رقم:
KSC 403
میزان بذر مصرفی:
۲۰ کیلوگرم در هکتار
الگوی کاشت:
فاصله بین خطوط کاشت، ۷۵ سانتیمتر، فاصله بوته روی ردیف ۲۰ سانتیمتر و عمق کاشت، ۵-۳ سانتیمتر.
عملیات آمادهسازی زمین:
شخم نیمهعمق یا عمیق، دیسک و تسطیح زمین با مکاله.
عملکرد:
در کشت بهاره، ۱۴-۱۲ تن در هکتار و در کشت تابستانه، ۱۰-۸ تن در هکتار.
آبیاری:
آبیاری ذرت شیرین در سالهای معمولی، ۴-۳ نوبت آبیاری است. به غیر از آبیاری، تهیه بستر و در سالهای خشک، تا ۶ نوبت آبیاری است. همانطور که در مورد تمام ذرتها گفته میشود، آبیاری ذرت در مرحله جوانهزنی، مرحله طویلشدن ساقه، پیدایش گل نر، پیدایش گل ماده، تشکیل دانه و مرحله شیری شدن دانه ادامه یابد و از یک هفته قبل از برداشت، قطع شود.
کود مورد نیاز:
۳۰۰ کیلوگرم فسفات آمونیوم، ۴۰۰ کیلوگرم اوره در ۳ مرحله به صورت سرک قبل از کاشت، ۶-۵ برگی و قبل از تاسلدهی و ۱۰۰ کیلوگرم پتاس.
علفهای هرز و نحوه کنترل آن:
سوروف، قیاق، تاج خروس، چایر، گاوپنبه و اویاسلام. نحوه مبارزه با علفهای هرز ذرت شیرین به این صورت است:
لاسو: ۳-۵/۱ پیش رویشی برای پهن برگان و گراسهای یکساله؛
بلادکس: پیش رویشی ۴ کیلوگرم در هکتار برای پهن برگان و گراسهای یکساله؛
ارادیکان: پیش کشتی ۷-۵ کیلوگرم و با خاک مخلوط شود؛
آفات مهم ذرت شیرین و نحوه مبارزه با آنها:
اگروتیس، سزامیا، پروانه ساقهخوار ذرت، شته و پرندگان.
مبارزه زراعی:
از بین بردن بقایای علفهای هرز و یخ آب زمستانه.
مبارزه شیمیایی:
سموم آوانت و دانتیل و لاروین + نواکرون، برای سزامیا، پیروستا و برای اگروتیس، از طعمه مسموم (۱ کیلوگرم سوین در ۵۰ لیتر آب روی مقدار ۱۰۰ کیلوگرم سبوس) و برای شته از سم پریمور ۵/۰ در هزار.
بیماریهای مهم ذرت شیرین و نحوه مبارزه با آنها:
سیاهک معمولی ذرت Ustilago Maydis در مورد این بیماری، کنترل بیماری به این صورت است که در خاکهای آلوده نباید دو سال ذرت کشت شوند. جمعآوری گیاهان آلوده قبل از ترکیدن گالها و سوزاندن آنها، عدم استفاده از کودهای دامی و گیاهی آلوده، مصرف نکردن کودهای حیوانی و کود مایع قبل از کاشت و ضدعفونی بذر.
زراعت ذرت دانهای:
نوع رقم:
هیبرید سینگلکراس ۷۰۴ که این نوع رقم دیررس میباشد که طول دوره رشد آن ۱۳۵-۱۲۵ روز است و متوسط عملکرد آن در هر هکتار، ۱۰-۸ تن است. صفر فیزیولوژیک حداقل ۱۵ درجه سانتیگراد است.
تاریخ کاشت:
بهاره، نیمه اول اردیبهشت (دهم) و تابستانه، نیمه اول تیرماه (دهم تا بیستم تیرماه).
مقدار بذر:
۲۰ کیلوگرم در هکتار.
تراکم مناسب:
۷۵۰۰۰ بوته در هکتار (۲۰-۱۸×۷۵cm).
روش کشت:
با دستگاه ردیفکار ذرت، فاصله خطوط ۷۵ سانتیمتر فاصله بین بوتهها روی خط ۲۰ سانتیمتر، عمق کاشت ۵ سانتیمتر است، به دلیل این که مطمئنتر است و در ۳ سانتیمتر ممکن است رطوبت کم شود.
عملیات آمادهسازی زمین:
شامل شخمزدن، دیسک، کودپاشی و بعد یک دیسک دیگر روی آن میزنیم تا خوب با خاک مخلوط شود.
نحوه و میزان مصرف کود:
بر اساس تجزیه خاک به گیاه، ۴۰۰ کیلوگرم اوره، ۳۰۰ کیلوگرم فسفات آمونیوم میدهیم که فسفر قبل از کاشت به زمین داده میشود. کود ازت قبل از کاشت و بقیه را در سه مرحله به صورت سرک به زمین داده میشود و عناصر میکرو را هم به صورت محلولپاشی بعد از کاشت به محصول میدهیم.
علفهای هرز و کنترل آنها:
از جمله علفهای هرز مهم ذرت، شامل اویاسلام، تاج خروس، هفتبند، قیاق، چایر، مرغ و ; است که قیاق از همه مهمتر است و نحوه کنترل آنها به این صورت است که از علفکش ارادیکان قبل از کاشت سپس توسط دیسک با خاک مخلوط میشود. میزان مصرف آن، ۶-۴ لیتر در هکتار است و زمان مصرف آن، یک هفته قبل از کاشت است و بیشتر بر روی علفهای هرز و پهنبرگ و نازکبرگ و یکساله موثر میباشد و از آترازین ۱ کیلوگرم به همراه لاسو ۵-۳ لیتر با هم مخلوط و قبل از سبز شدن، مصرف میشود.
آفات و کنترل آنها:
آفات مهم آن، اگروتیس، سزامیا، پروانه ساقهخوار ذرت (پیروستا)، شته، پرندگان، مبارزه زراعی با آنها از بین بردن بقایای علفهای هرز و یخ آب زمستانه میباشد. برای مبارزه شیمیایی با آنها میتوان از سموم آوانت و دانتیل برای سزامیا و پیروستا و برای اگروتیس از طعمه مسموم (۱ کیلوگرم سوین در ۵۰ لیتر آب روی ۱۰۰ کیلو سبوس) و برای شته، سم پریمور، ۵/۰ در هزار.
بیماریها
ی ذرت دانهای و نحوه کنترل آنها:
سیاهک معمولی ذرت (ustilago moydis) در مورد بیماری اولی، کنترل بیماری به این صورت است که در خاکهای آلوده نباید دو سال ذرت کشت نمود. جمعآوری گیاهان آلوده قبل از ترکیدن گالها و سوزاندن آنها، عدم استفاده از کود دامی و گیاهی آلوده، مصرف نکردن کودهای حیوانی و کود مایع قبل از کاشت و ضدعفونی بذر.
در مورد بیماری دوم هم توصیه میشود حداقل دو سال ذرت کشت نمود و ضدعفونی بذر با قارچکشهای مناسب کاربوکسین تیرام، کاپتان و ; ضدعفونی بذر را برای جلوگیری از انتاقال بیماری به مزارع جدید انجام شود.
آبیاری در ذرت دانهای:
۱ یک آبیاری قبل از کاشت جهت تامین رطوبت ناحیه ریشه؛
۲ آبیاری بعد از سبز شدن گیاه به ارتفاع ۷۰-۶۰ سانتیمتر؛
۳ بعد از ۱۴ روز از آبیاری دوم به مقدار ۸۰-۶۰ میلیمتر و آبیاری بعدی، ۱۴-۱۰ روز بعد به مقدار ۱۱۰-۱۰۰ میلیمتر در حد ظرفیت مزرعه؛
۴ آبیاری چهارم بعد از سبز شدن، بعد از اینکه گیاه به حدود ۷۰-۶۵ روزه باشد که به مقدار ۱۰۰-۸۰ میلیمتر است. این آبیاری جهت تامین رطوبت در مرحله گلدهی میباشد.
۵ پنجمین آبیاری، زمانی صورت میگیرد که گیاه تقریباً ۸۰ روزه است و دانهها در مرحله شیری هستند.
- در صورتی که به هر دلیلی موفق به دانلود فایل مورد نظر نشدید با ما تماس بگیرید.