مقاله بررسی رشد و نمو غدد هیپوفارنژیال در زنبورهای کارگر ایرانی (Apis mellifera meda) تغذیه شده با سطوح مختلف تیامین

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقاله بررسی رشد و نمو غدد هیپوفارنژیال در زنبورهای کارگر ایرانی (Apis mellifera meda) تغذیه شده با سطوح مختلف تیامین دارای ۱۷ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله بررسی رشد و نمو غدد هیپوفارنژیال در زنبورهای کارگر ایرانی (Apis mellifera meda) تغذیه شده با سطوح مختلف تیامین  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله بررسی رشد و نمو غدد هیپوفارنژیال در زنبورهای کارگر ایرانی (Apis mellifera meda) تغذیه شده با سطوح مختلف تیامین،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله بررسی رشد و نمو غدد هیپوفارنژیال در زنبورهای کارگر ایرانی (Apis mellifera meda) تغذیه شده با سطوح مختلف تیامین :

تعداد صفحات :۱۷

زنبور عسل به طیف وسیعی از مواد مغذی، به منظور تأمین نیازهای تغذیه­ای خود جهت رشد و نمو، نیاز دارد. نیازهای ویتامینیزنبور عسل به خوبی شناخته نشده است. به همین منظور برای بررسی اثر تغذیه­ای تیامین (ویتامین۱B) بر رشد و نمو غدد هیپوفارنژیال زنبوران کارگر نژاد ایرانی(Apis mellifera meda) در فصول مختلف سال، آزمایشی سه مرحله­ای تحت شرایط طبیعی در مؤسسه تحقیقات علوم دامی کشور انجام شد. در این آزمایش ۲۰ کلنی زنبور عسل در پنج گروه تغذیه­ای با چهار تکرار مورد استفاده قرار گرفتند. کلنی­های گروه کنترل با شربت شکر ۱:۱ و کلنی­های آزمایشی به روش مشابه ولی با این تفاوت که شربت شکر با سطوح مختلف تیامین (۱۰۰، ۲۰۰، ۳۰۰ و ۴۰۰ پی­پی­ام) مکمل­سازی شده بود، تغذیه شدند. عملیات صحرایی در سه فصل (تابستان، زمستان و بهار)، به مدت ۴۵ روز (۳۰ روز تغذیه با شربت و ۱۵ روز نمونه­برداری بعد از تغذیه) در هر فصل انجام گرفت. برای بررسی رشد و نمو غدد هیپوفارنژیال، طول و عرض ده آسینی برای هر زنبور کارگر در سنین ۳، ۶، ۹، ۱۲ و ۱۵ روزگی با استفاده از استریومیکروسکوپ و میکرومتر بر روی پنج زنبور کارگر در هر کلنی اندازه­گیری شد. نتایج آزمایش نشان دادند که سطح آسینی غدد هیپوفارنژیال زنبورهای کارگر در کلنی­های تغذیه شده با سطوح مختلف تیامین در فصول مختلف سال دارای اختلافات معنی­داری بود. در فصل تابستان سطح آسینی در زنبورهای(۳ و ۶ روزگی) تغذیه شده با سطوح پایین تیامین (۱۰۰ و ۲۰۰ پی­پی­ام) بیشتر بود ولی در فصل زمستان (۹، ۱۲ و ۱۵ روزگی) و بهار (تمام سنین) زنبورهای تغذیه شده با سطوح بالای تیامین (۳۰۰ و ۴۰۰ پی­پی­ام) سطح آسینی بیشتری داشتند (۰۵/0P<). در فصول مختلف سال اوج رشد غدد هیپوفارنژیال در سن ۶ یا ۹ روزگی بیشتر اتفاق افتاده بود (۰۵/0P<).