مقاله جداسازی باکتری های تجزیه کننده ترکیبات آروماتیک چند حقله ای از دریاچه طشک و بررسی اثر غلظت نمک بر آنها

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقاله جداسازی باکتری های تجزیه کننده ترکیبات آروماتیک چند حقله ای از دریاچه طشک و بررسی اثر غلظت نمک بر آنها دارای ۱۷ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله جداسازی باکتری های تجزیه کننده ترکیبات آروماتیک چند حقله ای از دریاچه طشک و بررسی اثر غلظت نمک بر آنها  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله جداسازی باکتری های تجزیه کننده ترکیبات آروماتیک چند حقله ای از دریاچه طشک و بررسی اثر غلظت نمک بر آنها،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله جداسازی باکتری های تجزیه کننده ترکیبات آروماتیک چند حقله ای از دریاچه طشک و بررسی اثر غلظت نمک بر آنها :

تعداد صفحات :۱۷

دریاچه طشک در ناحیه حفاظت شده بختگان در استان فارس واقع شده است. در بین آلاینده های ورودی به دریاچه از طرق مختلف مانند رودخانه ها و روستاهای اطراف ،ترکیبات PAH از نظر ایجاد آسیبهای مختلف و مهم به انسان و محیط زیست از اهمیت خاصی برخوردار می باشند. در آزمایش های انجام شده از نفتالین و آنتراسین بعنوان تنها منبع کربن برای جداسازی باکتری های تجزیه کننده ترکیبات PAH استفاده گردید. طبق آزمایش های انجام شده Pseudomonas sp. تنها باکتری تجزیه کننده PAH از آب و رسوب دریاچه جدا شد. در ایستگاه ده زیر، میانگین تعداد باکتری های تجزیه کننده نفتالین و آنتراسین در هر میلی لیتر آب (cfu/ml) بترتیب حدود ۲۷ و ۲۳ و در هر گرم رسوب (cfu/gr) همان ایستگاه ۵۷ و ۴۷ بدست آمد. در ایستگاه طشک، در هر میلی لیتر آب بترتیب ۶۷ و ۵۷ و در هر گرم رسوب ۱۲۰ و ۱۱۳ بوده و در ایستگاه گمبان، در هر میلی لیتر آب بترتیب ۱۲۷ و ۱۱۳ و در هر گرم رسوب ۱۶۳ و ۱۴۷ تعیین گردید. آزمونهای آماری حاکی از معنی دار بودن از نظر تفاوت میانگین تعداد باکتری های تجزیه کننده ترکیبات PAH در آب و رسوب هر سه ایستگاه می باشد (۰۵/۰ P<). از طرفی غلظت بهینه نمک برای رشد و تجزیه PAH توسط Pseudomonas sp. ، حدود ۶ درصد می باشد که با گذشت زمان بر میزان تجزیه افزوده می شود.