مقاله بررسی فراوانی ژن های پلاسمیدی spvB، spvC و spvR در سالمونلا انتریتیدیس جداسازی شده از مرغداری های صنعتی استان چهار محال و بختیاری

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقاله بررسی فراوانی ژن های پلاسمیدی spvB، spvC و spvR در سالمونلا انتریتیدیس جداسازی شده از مرغداری های صنعتی استان چهار محال و بختیاری دارای ۱۲ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله بررسی فراوانی ژن های پلاسمیدی spvB، spvC و spvR در سالمونلا انتریتیدیس جداسازی شده از مرغداری های صنعتی استان چهار محال و بختیاری  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله بررسی فراوانی ژن های پلاسمیدی spvB، spvC و spvR در سالمونلا انتریتیدیس جداسازی شده از مرغداری های صنعتی استان چهار محال و بختیاری،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله بررسی فراوانی ژن های پلاسمیدی spvB، spvC و spvR در سالمونلا انتریتیدیس جداسازی شده از مرغداری های صنعتی استان چهار محال و بختیاری :

تعداد صفحات :۱۲

سابقه و هدف: سالمونلوز یکی از بیماری های عفونی و مشترک در انسان و حیوانات می باشد. سالمونلا انتریتیدیس سروتیپ غالب جدا شده از انسان و طیور بوده که منبع انتقال عفونت است. سرووارهای مشخصی از سالمونلا، پلاسمید حامل اپرون spv شامل پنج ژنspvRABCD دارند. این مطالعه با هدف مقاله بررسی فراوانی ژن های پلاسمیدی spvB، spvC و spvR در سالمونلا انتریتیدیس جداسازی شده از مرغداری های صنعتی استان چهار محال و بختیاری انجام شد. مواد و روش ها: این پژوهش به صورت مقطعی-توصیفی بر روی ۳۰۵ نمونه مدفوعی از طیور انجام شد. پس از تعیین هویت اولیه باکتری سالمونلا با آزمون های بیوشیمیایی، به منظور افتراق سالمونلا انتریتیدیس از سایر سرووارها و به منظور بررسی فراوانی ژن های پلاسمیدیspvB ، spvC وspvR از پرایمرهای اختصاصی این ژن ها و روش PCR استفاده گردید. یافته ها: در مجموع تعداد ۱۶۰ (۵۲.۴۵%) نمونه آلوده به سالمونلا بودند. از این میان تعداد ۹۴ مورد (۵۸.۷۵%) با تکثیر ژن sefA به عنوان گونه سالمونلا انتریتیدیس شناخته شدند. فراوانی هر یک از ژن های spvB،spvC و spvR در نمونه های آلوده به سالمونلا انتریتیدیس به ترتیب ۴۵.۷، ۷۶.۶ و ۶۹.۱۴ درصد گزارش شد. نتیجه گیری: آزمون مولکولی PCR، یک روش فراگیر برای شناسایی سریع سویه سالمونلا انتریتیدیس بوده و کاربرد آن در افتراق این باکتری نسبت به سرووارهای دیگر سالمونلا در سایر نقاط کشور پیشنهاد می شود. همچنین می توان شیوع نسبتا بالای ژن های پلاسمیدی که نقش اصلی انتشار عفونت سیستمیک را در بدن ایفا می کنند را با مصرف داروهای موثر کاهش داد.