مقاله تحلیل پویایی تکتونیکی گسل مروارید در پهنه گسلی جوان اصلی زاگرس با استفاده از داده های دورسنجی و تحلیل فرکتالی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقاله تحلیل پویایی تکتونیکی گسل مروارید در پهنه گسلی جوان اصلی زاگرس با استفاده از داده های دورسنجی و تحلیل فرکتالی دارای ۲۴ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله تحلیل پویایی تکتونیکی گسل مروارید در پهنه گسلی جوان اصلی زاگرس با استفاده از داده های دورسنجی و تحلیل فرکتالی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله تحلیل پویایی تکتونیکی گسل مروارید در پهنه گسلی جوان اصلی زاگرس با استفاده از داده های دورسنجی و تحلیل فرکتالی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله تحلیل پویایی تکتونیکی گسل مروارید در پهنه گسلی جوان اصلی زاگرس با استفاده از داده های دورسنجی و تحلیل فرکتالی :

تعداد صفحات :۲۴

هدف از این مطالعه بررسی پویایی تکتونیکیشکستگی­ها و خطواره­های مرتبط با گسل مروارید، قطعه میانی پهنه گسلی جوان اصلی زاگرس (MRF) است. MRFیک گسل راستالغز راستگرد با روند شمال­باختری-جنوب­خاوری می­باشد که از چندین قطعه گسلی تشکیل شده است. گسل مروارید یکی از قطعات MRF می­باشد که با طول حدوداً ۳۰ کیلومتری در قسمت میانی و در ادامه گسل صحنه قرار گرفته است. در این مطالعه با استفاده از تکنیک­های دورسنجی و تحلیل­های فرکتالی، گسل­ها و خطواره­های مرتبط با پهنه گسلی مروارید مورد بررسی قرار گرفته که روش مورد استفاده در این مطالعه، استخراج نیمه اتوماتیک خطواره­ها برپایه الگوریتـم STA از تصاویر ماهواره­ای لندست و مدل­های سایه ارتفاعی بوده است. با استفاده از تحلیل­های فرکتالی، خطواره­ها و گسل­های بدست آمده مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته که افزایش بعد فرکتالی نشان­دهنده تراکم شکستگی­ها در اطراف پهنه گسلی MRF می­باشد و این تراکم در یک روند شمال­باختری – جنوب­خاوری و به موازات گسل است. بعد فرکتالی گسل­ها از شمال باختر به جنوب خاور به تدریج از ۶۲۶/۱ به ۸۴۷/۱ تغییر می­یابد و این روند افزایشی بعد فرکتال، در مورد خطواره­ها نیز قابل مشاهده است که از ۸۱۱/۱ در شمال باختر به ۹۴۱/۱ در جنوب خاور افزایش می یابد. در واقع عامل موثر در افزایش بعد فرکتالی در منطقه مورد مطالعه، شکستگی­های مرتبط با پهنه گسلی جوان اصلی زاگرس می­باشد که با دورشدن از این پهنه تراکم گسل­ها کاهش می­یابد.