آیا رابطه ای بین سطح فاکتور بازدارنده فعال کننده پلاسمینوژن ۱ با رتینوپاتی دیابتی و شدت آن در بیماران دیابتی نوع دو وجود دارد؟

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 آیا رابطه ای بین سطح فاکتور بازدارنده فعال کننده پلاسمینوژن ۱ با رتینوپاتی دیابتی و شدت آن در بیماران دیابتی نوع دو وجود دارد؟ دارای ۱۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد آیا رابطه ای بین سطح فاکتور بازدارنده فعال کننده پلاسمینوژن ۱ با رتینوپاتی دیابتی و شدت آن در بیماران دیابتی نوع دو وجود دارد؟  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی آیا رابطه ای بین سطح فاکتور بازدارنده فعال کننده پلاسمینوژن ۱ با رتینوپاتی دیابتی و شدت آن در بیماران دیابتی نوع دو وجود دارد؟،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن آیا رابطه ای بین سطح فاکتور بازدارنده فعال کننده پلاسمینوژن ۱ با رتینوپاتی دیابتی و شدت آن در بیماران دیابتی نوع دو وجود دارد؟ :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد

تعداد صفحات :۱۰

مقدمه: افزایش سطح فاکتور بازدارنده فعال کننده پلاسمینوژن (PAI- 1) از موارد شناخته شده برای افزایش خطر بیماریهای قلبی عروقی در بیماران دیابتی است ولی نقش آن در عوارض میکروواسکولر دیابت کاملا مشخص نیست. هدف از این مطالعه بررسی سطح PAI- 1 در ایجاد و شدت رتینوپاتی دیابتی بود. روش کار: این مطالعه توصیفی مقطعی در سال ۱۳۹۱-۱۳۹۲ در کلینیک غدد بیمارستان قائم مشهد انجام شد. ۱۷۵ بیمار دیابتی تیپ ۲ در این مطالعه انتخاب شدند. نمونه سرمی ناشتا جهت بررسی سطح قند ناشتا- هموگلوبین گلیکوزیله – لیپید ها- کراتی نین –سطح PAI- 1 از تمام بیماران اخذ شد. نمونه ادراری جهت بررسی نسبت میکروآلبومین به کراتی نین از بیماران گرفته شد. سپس تمام این بیماران جهت بررسی رتینوپاتی احتمالی به چشم پزشک ارجاع شدند. ارتباط بین تمام اندکس های سرمی به ویژه PAI- 1و رتینوپاتی مورد ارزیابی قرار گرفت.نتایج با نرم افزار SPSS وآزمون های آنوا، تی و من ویتینی بررسی شد. نتایج: در این مطالعه ۵۹ بیمار (۳۳.۹) رتینوپاتی داشتند. ارتباط معنی داری بین وجود رتینوپاتی با سطح دفع آلبومین ادراری – فشار خون سیستولیک و افزایش سطح هموگلوبین گلیکوزیله بدست آمد ولی رابطه معنی داری بین وجود رتینوپاتی و سطح سرمی PAI- 1 پیدا نشد. سطح PAI- 1 بین بیمارانی با رتینوپاتی پرولیفراتیو با غیر پرولیفراتیو تفاوت معنی داری نداشت. نتیجه گیری: سطح سرمی PAI 1با وجود وشدت رتینوپاتی در بیماران دیابتی رابطه ای نداشت ولی این نتیجه نیاز به بررسی بیشتر توسط مطالعات کلینیکی وسیعتر دارد.

کلید واژه: دیابت، رتینوپاتی، فاکتور بازدارنده فعال کننده پلاسمینوژن، هموستاز