تاثیر دوره های زمانی مختلف تمرین استقامتی بر فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی سرم موش صحرایی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 تاثیر دوره های زمانی مختلف تمرین استقامتی بر فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی سرم موش صحرایی دارای ۹ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد تاثیر دوره های زمانی مختلف تمرین استقامتی بر فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی سرم موش صحرایی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی تاثیر دوره های زمانی مختلف تمرین استقامتی بر فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی سرم موش صحرایی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن تاثیر دوره های زمانی مختلف تمرین استقامتی بر فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی سرم موش صحرایی :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : پژوهنده

تعداد صفحات :۹

سابقه و هدف: با توجه به اهمیت سیستم آنتی اکسیدانی و اثر آن بر واکنشهای زنجیره ای رادیکال های آزاد، هدف از انجام این تحقیق، تعیین تاثیر دوره های مختلف زمانی تمرین استقامتی بر میزان آنزیم های آنتی اکسیدانی سوپر اکسید دیسموتاز (SOD)، کاتالاز (CAT) و گلوتاتیون پر اکسیداز (GPX) سرم موشهای نر ویستار بود. بیشتر تحقیقات پیشین، اثر تمرینات سرعتی و شدید کوتاه مدت را بر آنزیم های آنتی اکسیدانی مد نظر قرار داده اند، در حالی که بررسی اثر سازگاری با تمرینات استقامتی با شدت متوسط، احتیاج به تحقیقات بیشتری دارد.مواد و روشها: در این تحقیق تجربی ۶۲ سر موش نر ویستار به طور تصادفی در سه گروه تجربی و سه گروه کنترل قرار داده شدند. گروههای تجربی به ترتیب ۶، ۹ و ۱۲ هفته، و مدت ۵ روز در هفته، بر روی تردمیل به تمرین پرداختند که از سرعت ۱۰ متر در دقیقه و مدت ۱۰ دقیقه تمرین در هر روز، به سرعت ۲۵ متر در دقیقه و مدت ۶۰ دقیقه در روز رسیدند. گروههای کنترل نیز سه روز در هفته با سرعت ۱۰ متر در دقیقه و مدت ۱۰ دقیقه روی تردمیل راه می رفتند. پس از تمرینات، موشها بیهوش شدند و نمونه های سرم از قلب آزمودنیها جمع آوری گردید. سپس میزان فعالیت آنزیم های SOD، CAT وGPX در سرم به روش رنگ سنجی آنزیمی مورد اندازه گیری قرار گرفت. از آزمونt مستقل برای تحلیل فرضیات استفاده گردید (a=0.05).یافته ها: داده های این تحقیق نشان داد که ۶، ۹ و ۱۲ هفته تمرین استقامتی، تاثیری بر میزان آنزیم SOD و GPX سرم موشها نداشت، اما ۹ هفته تمرین استقامتی میزان فعالیت آنزیم کاتالاز را به طور معنی داری افزایش داد (فعالیت آنزیم کاتالاز در گروه تجربی ۲۴.۰۹±۲.۴۳ (U/mL) و در گروه کنترل ۱۸.۷۶±۳.۸۱ (U/mL) مشاهده شد ((P£۰.۰۵.نتیجه گیری: احتمال دارد که افزایش معنی دار میزان فعالیت آنزیم کاتالاز پس از ۹ هفته تمرین استقامتی با شدتVO2max %65 به دنبال افزایش تولید H2O2 در این مدت رخ داده باشد. از طرف دیگر، با ادامه تمرین به مدت ۱۲ هفته، فعالیت این آنزیم مجددا به میزان سطوح اولیه خود بازگشت. از این رو می توان گفت که شاید افزایش مدت تمرین با شدت مذکور باعث بروز سازگاری در سیستم آنتی اکسیدانی شده و یا میزانهای طبیعی آنزیم های SOD و GPX کفایت لازم برای خنثی کردن واکنشهای اکسیداسیون را داشته اند.

کلید واژه: تمرین استقامتی، سوپر اکسید دیسموتاز، کاتالاز، گلوتاتیون پراکسیداز، نمونه سرم، موش صحرایی