مقایسه اثر آب انگور قرمز و ورزش بر روی موش های صحرایی نر پارکینسونی شده

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقایسه اثر آب انگور قرمز و ورزش بر روی موش های صحرایی نر پارکینسونی شده دارای ۱۳ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقایسه اثر آب انگور قرمز و ورزش بر روی موش های صحرایی نر پارکینسونی شده  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقایسه اثر آب انگور قرمز و ورزش بر روی موش های صحرایی نر پارکینسونی شده،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقایسه اثر آب انگور قرمز و ورزش بر روی موش های صحرایی نر پارکینسونی شده :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله دانشکده پزشکی اصفهان

تعداد صفحات :۱۳

مقدمه: آب انگور قرمز دارای ترکیبات آنتی اکسیدانی است. از سوی دیگر گزارش شده است که تحلیل نورونی به وسیله تولید اکسیدان ها در مجموعه های نورونی اتفاق می افتد. همچنین ورزش نیز می تواند اثرات حفاظتی روی نورون های دوپامینرژیکی مغز داشته باشد. بنابراین به نظر می رسد که آب انگور قرمز و ورزش بتوانند مانع از تخریب نورونی در بیماری های تحلیل برنده عصبی شوند. در این مطالعه، اثر آب انگور قرمز بر بیماری پارکینسون و مقایسه تاثیر آن با ورزش مورد بررسی قرار گرفت.روش ها: جهت ایجاد مدل حیوانی بیماری پارکینسون، بخش متراکم جسم سیاه در موش های صحرایی با تزریق ۶-هیدروکسی دوپامین (۶-OHDA) به طور یک طرفه در دستگاه استرئوتاکس تخریب شد. دو هفته پس از جراحی، حیوانات به مدت یک ماه تحت تیمار آب انگور قرمز و ورزش قرار گرفتند. به منظور ارزیابی میزان تخریب، موش های صحرایی به صورت درون صفاقی آپومورفین دریافت کردند. تعداد چرخش های حاصل به مدت یک ساعت پس از تزریق شمرده شد. این چرخش ها پارامتر اصلی برای سنجش بیماری پارکینسون در موش صحرایی بود.یافته ها: در گروه پارکینسونی که آب انگور دریافت کردند، تعداد چرخش های حاصل از تزریق آپومورفین در مقایسه با گروه پارکینسونی که آب انگور دریافت نکرده بودند، کاهش پیدا کرد. علاوه بر این، گروه پارکینسونی در مقایسه با گروه شم چرخش های بیشتری از خود نشان دادند. این نتایج نشان داد که از یک طرف نوروتوکسین ۶-OHDA می تواند در موش های صحرایی ایجاد پارکینسون کند که اثرات آن با تزریق آگونیست دوپامین به صورت چرخش بروز می کند. از سوی دیگر، آب انگور قرمز می تواند تعداد این چرخش ها را کاهش دهد و در بهبودی آن نقش موثری داشته باشد. ورزش نیز در گروه های پارکینسونی تیمار شده تعداد چرخش ها را در مقایسه با گروه پارکینسونی کاهش داد. همچنین در گروه های پارکینسونی تیمار شده، آب انگور قرمز در مقایسه با ورزش چرخش ها را به طور چشمگیری کاهش داد.نتیجه گیری: جسم سیاه جایگاه اصلی ترشح دوپامین است که در کنترل حرکات ارادی و هماهنگی در وضعیت عضلات اسکلتی نقش موثری را ایفا می کند. با توجه به این که در این مطالعه، ۶-OHDA تخریب کننده این ناحیه از مغز بود، غلظت دوپامین را کاهش داد و پارکینسون ایجاد نمود، آب انگور قرمز ممکن است از طریق جبران غلظت دوپامین در مراکز دیگری از سیستم اعصاب مرکزی باعث بهبودی این بیماری شود. ورزش نیز شاید با افزایش ترازهای دوپامین در مغز در بهبود بیماری پارکینسون نقش موثری داشته باشد، اما به دلیل ایجاد استرس در بدن اثرات درمانی کمتری نسبت به آب انگور قرمز دارد.

کلید واژه: بیماری پارکینسون، آب انگور قرمز، ورزش، آپومورفین، ۶-هیدروکسی دوپامین