جایگاه مشارکت مردمی در ساماندهی بافت فرسوده نمونه موردی محله باغ شاطر در شهر تهران

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 جایگاه مشارکت مردمی در ساماندهی بافت فرسوده نمونه موردی محله باغ شاطر در شهر تهران دارای ۱۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد جایگاه مشارکت مردمی در ساماندهی بافت فرسوده نمونه موردی محله باغ شاطر در شهر تهران  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی جایگاه مشارکت مردمی در ساماندهی بافت فرسوده نمونه موردی محله باغ شاطر در شهر تهران،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن جایگاه مشارکت مردمی در ساماندهی بافت فرسوده نمونه موردی محله باغ شاطر در شهر تهران :

تعداد صفحات :۱۰

چکیده مقاله:

موضوع بافت فرسوده ی شهری در اکثر جوامع با قدمت بالا از جایگاه ویژه ای برخوردار است. از عواملی که در بافت های فرسوده به شدت مورد توجه قرار می گیرد اطمینان از امنیت ساکنان آن می باشد. اینبافت ها در برابر سوانح طبیعی از جمله زلزله بسیارآاسیب پذیر اند. از طرفی دیگر، از آن جایی که مردمان ساکن در این بافت ها اغلب مردمان قدیمی و بومی محل هستند احساس تعلق خاطر آن ها به محله دروجودشان نهادینه شده است واژه های همکاری، هماهنگی، مشارکت و تعاون و امثال اینها در جامعه ایرانی دارای نقش مورد توجهی است و درنتیجه از عواملی می باشند که در بهسازی بافت های فرسودهمعنای منحصر به فردی را به خود اختصاص داده اند. در این گونه بافت های فرسوده تنها مشارکت مردم و ساکنان بومی است که در فرآیند بهسازی و نوسازی بافت فرسوده ی شهری جایگاه به خصوص وتاثیرگذاری را دارد. در اینگونه بافت های فرسوده تنها نکته مثبتی که می توان به آن اشاره نمود مشارکت مردم و ساکنان بومی است که در فرآیند بهسازی بافت فرسوده ی شهری جایگاه به خصوص و تاثیرگذاریرا دارا می باشد. اکنون در منطقه ی باغ شاطر واقع در مجاورت میدان دربند، که اکثر مردمان بومی جمعیت آنجا را تشکیل داده اند، در صورت همکاری و مشارکت مردم در امر تصمیم سازی، تصمیم گیری،سرمایه گذاری و اجرا می توان بافت فرسوده منطقه را به طور بهینه و به صرفه و مطابق با نظریات و نیازهای ساکنین، بهسازی بافت را در پی داشته باشد و در نهایت با حفظ ساختار کلی بافت توأمان تغییرات مورد نیاز جهت رفع خطر پذیری و آسیب پذیری بافت می گردد.