مقاله تجزی? تنوع ژنتیکی و سیتوژنتیکی نژادگان‌های مختلف یونجه (Medicago sativa L.) در ایران

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقاله تجزی? تنوع ژنتیکی و سیتوژنتیکی نژادگان‌های مختلف یونجه (Medicago sativa L.) در ایران دارای ۲۴ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله تجزی? تنوع ژنتیکی و سیتوژنتیکی نژادگان‌های مختلف یونجه (Medicago sativa L.) در ایران  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله تجزی? تنوع ژنتیکی و سیتوژنتیکی نژادگان‌های مختلف یونجه (Medicago sativa L.) در ایران،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله تجزی? تنوع ژنتیکی و سیتوژنتیکی نژادگان‌های مختلف یونجه (Medicago sativa L.) در ایران :

تعداد صفحات :۲۴

یونجه یکی از گیاهان علوفه­ای است که به علت میزان پروتئین بالا، خوش­خوراکی، قابلیت هضم بالا و سازگاری آن در شرایط مختلف محیطی اهمیت بالایی دارد. در این تحقیق تنوع ژنتیکی نوزده نژادگان (ژنوتیپ) از گون Medicago sativa با استفاده از نشانگر­های سیتوژنتیکی و مولکولی بررسی شد. بر پای داده‌های سیتوژنتیکی تنوع معنی­داری برای صفات کاریوتیپی وجود داشت. نژادگان‌های ۲۱۱-ES (اصفهان۱)، ۰۲۷-ES (شاهرود)، ­199- ES (کدی۱)، ۰۶۵- ES(زردشت)، ۰۳۷-ES (اصفهان ۲) بیشترین میزان کروماتین و بیشترین نبود تقارن را داشتند و کاریوتیپ متکاملی داشتند. بیشترین شاخص بدون تقارن (AI) را نژادگان­های ۲۱۱-ES (اصفهان ۱) و ۱۱۹-ES (کدی ۱) و کمترین میزان را نژادگان ۰۳۷-ES (اصفهان ۲) داشت. همچنین بیشترین میزان تغییرات نسبی طول کروموزوم (CVCL)، میانگین بدون تقارن سانترومری (MCA)، انحراف معیار نسبت بازوها (r-value) و طول نسبی کروموزوم (RL%) مربوط به نژادگان ۱۱۹-ES (کدی ۱) و کمترین میزان متعلق به نژادگان ۰۵۸-ES (کدی ۲) بود. بررسی الگوی نواری (باندی) هشت آغازگر (پرایمر) ISSR شمار ۲۹ نوار چندشکلی (پلی­مورف) را مشخص کرد. پس از امتیاز­دهی نوارهای چندشکلی میانگین شاخص محتوای داده‌های چند­شکلی (PIC) در هر آغازگر برابر ۳۲/۰ محاسبه شد. کمترین میزان درصد چندشکلی را آغازگرهای ۱۴IS (50%) و ۱۵IS (50%) و ۵IS (14/57%) داشتند و درصد چندشکلی برای دیگر آغازگرها ۱۰۰ درصد است، همچنین میانگین درصد چندشکلی برابر ۸۶ درصد بود. شمار نوارهای چندشکلی برای آغازگرها از سه تا شش نوار متغیر بود. میانگین شمار نوار در هر آغازگر برابر ۶۲/۴ تعیین شد. تجزی خوشه­ای داده­های مولکولی و سیتوژنتیکی ۱۹ نژادگان­ را در سه گروه قرار داد.