مقاله مدل‌سازی تغییرات کاربری اراضی در حوز?‌ آبخیز هراز با استفاده از رگرسیون لجستیک و زنجیر? مارکوف

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقاله مدل‌سازی تغییرات کاربری اراضی در حوز?‌ آبخیز هراز با استفاده از رگرسیون لجستیک و زنجیر? مارکوف دارای ۲۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله مدل‌سازی تغییرات کاربری اراضی در حوز?‌ آبخیز هراز با استفاده از رگرسیون لجستیک و زنجیر? مارکوف  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله مدل‌سازی تغییرات کاربری اراضی در حوز?‌ آبخیز هراز با استفاده از رگرسیون لجستیک و زنجیر? مارکوف،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله مدل‌سازی تغییرات کاربری اراضی در حوز?‌ آبخیز هراز با استفاده از رگرسیون لجستیک و زنجیر? مارکوف :

تعداد صفحات :۲۶

بررسی تغییرات مکانی و زمانی کاربری اراضی اطلاعات خوبی را به طراحان، برنامه­ریزان و مدیران جهت برنامه­ریزی دقیق ارائه می­دهد. یکی از روش­های مورد استفاده برنامه­ریزان و مدیران جهت مدیریت تغییرات کاربری اراضی، مدل­سازی آن می­باشد. تحقیق حاضر با هدف پیش­بینی تغییرات کاربری اراضی حوز آبخیز هراز با استفاده از رگرسیون لجستیک و زنجیر مارکوف انجام شد. جهت تهی نقش کاربری اراضی منطق مورد مطالعه از تصاویر سری ماهواره­های لندست (۱۳۶۷-L5-TM، ۱۳۷۹ L7-ETM+-و ۱۳۹۲-L8-OLI) استفاده شد. برای این منظور الگوریتم حداکثر احتمال و نرم افزار ENVI 4.8 برای هر سه مقطع زمانی استفاده شد. سپس مدل­سازی پتانسیل انتقال با استفاده از مدل­ساز تغییر سرزمین (LCM) و روش رگرسیون لجستیک (LR) انجام گرفت. جهت پیش­بینی کاربری اراضی ۱۴۰۴ از دوره­های واسنجی ۱۳۷۹-۱۳۶۷، ۱۳۹۲-۱۳۷۹ و ۱۳۹۲-۱۳۶۷ با استفاده از زنجیر مارکوف و مدل پیش­بینی سخت استفاده شد. نتایج ارزیابی دوره­های واسنجی با استفاده از روش GEOMOD و پارامترهای (N(n)،N(m) ، H(m)، M(m)، K(m)، P(m) و P(p)) و آماره­های کاپا نشان داد که دور واسنجی ۱۳۹۲-۱۳۶۷ بالاترین صحت را جهت پیش­بینی تغییرات کاربری اراضی سال ۱۴۰۴ داشت. نتایج تغییرات کاربری اراضی حاکی از آن بود که طی دور ۱۳۹۲-۱۳۶۷، میزان کاهش جنگل، مرتع و زراعت آبی به­ترتیب ۲۰/۴، ۰۹/۵ و ۶۳/۰ درصد بوده است. همچنین طی دور مذکور مناطق مسکونی، باغ و اراضی فاقد پوشش گیاهی به ­ترتیب ۲۸/۱، ۲۰/۲ و ۶۲/۶ درصد افزایش یافتند. بیشترین تغییرات در این دوره تبدیل اراضی جنگلی و مرتعی به باغات (۴/۸۸۳۶ هکتار)، مسکونی (۱/۵۱۶۵ هکتار) و اراضی فاقد پوشش گیاهی (۴/۲۶۵۹۸ هکتار) است. همچنین نتایج مدل‏سازی کاربری اراضی برای سال ۱۴۰۴ نشان داد که مساحت اراضی جنگلی و مرتعی نسبت به سال ۱۳۹۲ به­ترتیب ۱۸/۲۹۷۸ و ۴۱/۶۳۶۷ هکتار کاهش و زراعت آبی، اراضی مسکونی، باغی و اراضی فاقد پوشش گیاهی به­ترتیب ۸۶/۳۹۱، ۳۸/۲۹، ۴۲/۱۴۵۳و ۹۴/۷۲۱۴ هکتار افزایش خواهند یافت.