مقاله مقایس? ویژگی‌های بیوشیمیایی و کیفی میو? برخی نژادگان‌های ازگیل ژاپنی (Eriobotrya japonica L.) گرگان

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقاله مقایس? ویژگی‌های بیوشیمیایی و کیفی میو? برخی نژادگان‌های ازگیل ژاپنی (Eriobotrya japonica L.) گرگان دارای ۱۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله مقایس? ویژگی‌های بیوشیمیایی و کیفی میو? برخی نژادگان‌های ازگیل ژاپنی (Eriobotrya japonica L.) گرگان  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله مقایس? ویژگی‌های بیوشیمیایی و کیفی میو? برخی نژادگان‌های ازگیل ژاپنی (Eriobotrya japonica L.) گرگان،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله مقایس? ویژگی‌های بیوشیمیایی و کیفی میو? برخی نژادگان‌های ازگیل ژاپنی (Eriobotrya japonica L.) گرگان :

تعداد صفحات :۱۶

ازگیل ژاپنی با نام علمی L. ‌Eriobotrya japonica به دلیل داشتن مقادیر بالای ترکیب‌های فنولی و پاداکسندگی (آنتی‌اکسیدانی) خاصیت ضد‌ سرطانی و ضدالتهابی داشته و در صنایع غذایی، پزشکی و دارویی کاربرد فراوان دارد. به‌منظور بررسی صفات کیفی میوه، بیست نژادگان (ژنوتیپ) ازگیل ژاپنی از مناطق مختلف شهر گرگان در استان گلستان انتخاب شدند. میوه­ها در زمان رسیدن کامل در بهار سال ۱۳۹۳ گرد­آوری و ویژگی‌های بیوشیمیایی و کیفی میو آن‌ها ارزیابی شد. مقایس میانگین­ها نشان داد، میزان فنول کل نژادگان‌ها بین ۵۵/۳۱۶- ۹۵/۱۳۱ میکروگرم اسیدگالیک بر گرم وزن تر، میزان فلاونوئید کل بین ۹۱/۸۷- ۴۵/۳ میکروگرم بر گرم وزن تر کوئرستین و ظرفیت پاداکسندگی بین ۸۱/۷۶- ۰۵/۱۱ درصد، میزان کاروتنوئید کل پوست میوه بین ۳۹/۱۸- ۶۴/۳ و کاروتنوئید کل گوشت میوه بین ۰۸/۵- ۲۴/۰ میکروگرم بر گرم وزن تر متغیر بود. بنابراین میزان کاروتنوئید کل گوشت میوه کمتر از پوست میوه بود. نژادگان ۵ بیشترین L* و b*را داشت. نتایج نشان داد، میزان گلوکز بین ۴۱/۱۳۶- ۸۶/۴۱، فروکتوز ۲۶/۵۱- ۰۴/۱۶ و ساکارز ۶۳/۰- ۰۷/۰ میلی‌گرم در ۱۰۰ گرم وزن تر متغیر بود. افزون بر این نژادگان‌های مورد بررسی از نوع گوشت سفید، و قند غالب در آن‌ها گلوکز بود. به‌طورکلی نژادگان ۵، ۱۴ و ۹ به ترتیب بیشترین میزان فنول، فلاونوئید و ظرفیت پاداکسندگی را داشتند. در نهایت نتایجبه‌دست‌آمده از این تحقیق بیانگر بالا بودن میزان متابولیت­های ثانویه در میو ازگیل ژاپنی است بنابراین این میوه می­تواند در صنایع غذایی و دارویی بیشتر مورد توجه قرار گیرد.