مقاله تأثیر شیارزنی زیستی با استفاده از قارچ های Pysisporinus vitreus و Xylaria longipes بر نفوذپذیری گازی و ضریب انتشار بخار آب چوب نوئل (Picea abies)

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقاله تأثیر شیارزنی زیستی با استفاده از قارچ های Pysisporinus vitreus و Xylaria longipes بر نفوذپذیری گازی و ضریب انتشار بخار آب چوب نوئل (Picea abies) دارای ۱۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله تأثیر شیارزنی زیستی با استفاده از قارچ های Pysisporinus vitreus و Xylaria longipes بر نفوذپذیری گازی و ضریب انتشار بخار آب چوب نوئل (Picea abies)  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله تأثیر شیارزنی زیستی با استفاده از قارچ های Pysisporinus vitreus و Xylaria longipes بر نفوذپذیری گازی و ضریب انتشار بخار آب چوب نوئل (Picea abies)،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله تأثیر شیارزنی زیستی با استفاده از قارچ های Pysisporinus vitreus و Xylaria longipes بر نفوذپذیری گازی و ضریب انتشار بخار آب چوب نوئل (Picea abies) :

تعداد صفحات :۱۶

در این تحقیق، تأثیر شیارزنی زیستی بر نفوذپذیری گازی و ضریب انتشار بخار آب چوب نوئل (Picea abies) در جهت شعاعی با استفاده از قارچ‌های پوسیدگی سفید (Pysisporinus vitreus) و پوسیدگی نرم (Xylaria longipes) بررسی شد. کشت قارچ‌ها تحت شرایط دمایی ۲۵ درجه سانتی‌گراد و رطوبت نسبی ۸۵ درصد در انکوباتور و در مدت زمان‌های ۱۵، ۳۰ و ۴۵ روز انجام گرفت. نتایج نشان داد که با افزایش زمان کشت در هر دو قارچ، ضریب نفوذپذیری گازی و ضریب انتشار بخار آب و مقدار کاهش جرم افزایش یافت، درحالی که مقاومت فشار موازی الیاف کاهش پیدا کرد. بیشترین کاهش جرم در تیمارهای ۳۰ و ۴۵ روزه قارچ Pysisporinus vitreusمشاهده شد. از علل افزایش نفوذپذیری و انتشار بخار آب می‌توان به تخریب انتخابی منافذ هاله‌دار دیواره تراکئیدها توسط قارچ Pysisporinus vitreusو ایجاد سوراخ‌های متعدد روی دیواره تراکئیدها توسط قارچXylaria longipesاشاره کرد. نتایج این تحقیق نشان داد که تیمارهای ۳۰ روزه هر دو قارچ به‌علت نداشتن اختلاف معنی‌دار با تیمارهای ۴۵ روزه بهترین زمان برای شیارزنی زیستی چوب نوئل است.