مقاله مقایسه اثر محیط‌های کشت آلی روی میزان جمعیت تیپ وحشی و تیپ جهش‌یافته باکتری بیوکنترل Pseudomonas fluorescens VUPf5

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقاله مقایسه اثر محیط‌های کشت آلی روی میزان جمعیت تیپ وحشی و تیپ جهش‌یافته باکتری بیوکنترل Pseudomonas fluorescens VUPf5 دارای ۲۱ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله مقایسه اثر محیط‌های کشت آلی روی میزان جمعیت تیپ وحشی و تیپ جهش‌یافته باکتری بیوکنترل Pseudomonas fluorescens VUPf5  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله مقایسه اثر محیط‌های کشت آلی روی میزان جمعیت تیپ وحشی و تیپ جهش‌یافته باکتری بیوکنترل Pseudomonas fluorescens VUPf5،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله مقایسه اثر محیط‌های کشت آلی روی میزان جمعیت تیپ وحشی و تیپ جهش‌یافته باکتری بیوکنترل Pseudomonas fluorescens VUPf5 :

تعداد صفحات :۲۱

در این تحقیق رشد دو سویه باکتریPseudomonas fluorescens VUPf5 و fluorescens VUPf5-1 P. (باکتری جهش‌یافته مشابه جهش‌یافته سیستم تنظیمی gac) در محیط‌های کشت آلی ارزیابی شد. این جهش خودبه‌خودی تولید ترکیبات ضد قارچی سیانید هیدروژن، آنتی‌بیوتیک فنازین و آنزیم پروتئاز را در سویه بیوکنترل Pseudomonas fluorescens VUPf5 متوقف کرد. با استفاده از محیط‌های کشت آلی همراه یا بدون سولفات روی سعی شد که جمعیت جهش‌یافته‌ها تا حد امکان کاهش یابد. با هدف افزایش رشد جمعیت VUPf5 و کاهش رشد جمعیت VUPf5-1، شش منبع کربنی (ملاس چغندرقند، نشاسته، سیب‌زمینی، خرما، شکر، سیب) ،سه منبع ازتی (سویا، اوره، سولفات آمونیوم) و یک منبع کربنی ـ ازتی (جوانه گندم) بررسی شدند. محیط کشت ۱۳B (ملاس چغندرقند، جوانه گندم، سویا، شکر، سیب و سولفات منگنز)، محیط کشت بهتری از لحاظ جمعیت باکتری VUPf5 (1010× 56/5 سلول باکتری در هر میلی‌لیتر) در مقایسه با محیط‌های کشت دیگر شناخته شد و اختلاف جمعیت باکتری در مقایسه با سایر محیط‌ها معنی‌دار بود. محیط کشت ۱D (ملاس چغندرقند، جوانه گندم، سویا، شکر، سیب و سولفات روی) سبب کاهش چشمگیری در تکثیر پرگنه‌های جهش‌یافته شد. نتایج به‌دست‌آمده می‌تواند مبنای قابل اعتمادی برای تکثیر بهینه عامل بیوکنترل در فرایند‌های فرمانتاسیون را فراهم کند.