دانش رسان |
مرکز علم و دانش کشور مقاله مطالع? اثر تزریق استرادیول، اکسیتوسین، ریلاکسین، و شیاف پروستاگلندین ای-۱ بر بازشدن سرویکس و درصد آبستنی در گوسفندان زندی
در حال بارگذاری
توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد
مقاله مطالع? اثر تزریق استرادیول، اکسیتوسین، ریلاکسین، و شیاف پروستاگلندین ای-۱ بر بازشدن سرویکس و درصد آبستنی در گوسفندان زندی دارای ۱۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است
فایل ورد مقاله مطالع? اثر تزریق استرادیول، اکسیتوسین، ریلاکسین، و شیاف پروستاگلندین ای-۱ بر بازشدن سرویکس و درصد آبستنی در گوسفندان زندی کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه و مراکز دولتی می باشد.
توجه : در صورت مشاهده بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله مطالع? اثر تزریق استرادیول، اکسیتوسین، ریلاکسین، و شیاف پروستاگلندین ای-۱ بر بازشدن سرویکس و درصد آبستنی در گوسفندان زندی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد
بخشی از متن مقاله مطالع? اثر تزریق استرادیول، اکسیتوسین، ریلاکسین، و شیاف پروستاگلندین ای-۱ بر بازشدن سرویکس و درصد آبستنی در گوسفندان زندی :
تعداد صفحات :۱۶
هدف از این پژوهش بررسی اثر تزریق هورمونهای استرادیول، اکسیتوسین، ریلاکسین (ریلاکسیمول)، و شیاف واژنی پروستاگلندین ای-۱ (میزوپروستول) بر بازشدن سرویکس، زمان بازماندن سرویکس، و بهبود درصد آبستنی حاصل از تلقیح مصنوعی در گوسفند نژاد زندی در انتهای فصل تولید مثل بوده است. در این مطالعه از ۸۰ میش سه تا چهارساله با میانگین وزنی ۵/۲±55 کیلوگرم استفاده شد. در آزمایش اول میشها به چهار گروه مساوی تقسیم شدند. گروهها به‌ترتیب ۱۰۰ میکرولیتر استرادیول به‌‌صورت تزریق درون‌وریدی، ۱۰۰ واحد اکسیتوسین، ۵ میلی‌لیتر ریلاکسیمول به‌‌صورت تزریق درون‌عضلانی، و ۲۰۰ میکروگرم شیاف واژنی میزوپروستول دریافت کردند. پس از اعمال تیمار در چهار زمان بازشدن و بازماندن سرویکس معاینه شد. تزریق هورمون استرادیول تأثیر معنی‌داری بر بازشدن و بازماندن سرویکس نداشت. استفاده از اکسیتوسین، ریلاکسیمول، و میزوپروستول منجر به بازشدن و بازماندن سرویکس شد (۰۵/۰> P). در آزمایش دوم میشها برای هم‌زمانی فحلی در انتهای فصل تولید مثلی به‌مدت ۱۲ روز سیدرگذاری شدند و هنگام سیدربرداری به هم میشها مقدار ۵۰۰ واحد هورمون eCG تزریق شد و به چهار گروه مساوی تقسیم شدند. گروه اول به‌عنوان گروه شاهد انتخاب شد و تیمار بازکنند سرویکس دریافت نکرد. سه گروه دیگر به‌ترتیب ۱۰۰ واحد اکسیتوسین، ۵ میلی‌لیتر ریلاکسیمول، و ۲۰۰ میکروگرم شیاف میزوپروستول دریافت کردند و با توجه به بهترین زمان بازبودن سرویکس در آزمایش اول، به‌ترتیب در زمانهای ۲۰ و ۴۰ دقیقه و ۵ ساعت پس از اعمال تیمار، ۵۴ ساعت پس از تزریق eCG، به‌‌صورت ترانس سرویکال تلقیح شدند. روز ۵۰ پس از تلقیح با اولتراسونوگرافی درصد آبستنی تشخیص داده شد. درصد آبستنی در گروه دریافت‌کنند اکسیتوسین از گروههای دریافت‌کنند میزوپروستول و ریلاکسیمول بالاتر بود (۶۰ درصد در مقابل ۲۵ و ۱۰ درصد، ۰۵/۰> P) ولی با گروه شاهد (۵۰ درصد) اختلاف معنی‌دار نبود (۰۵/۰< P). درنتیج تزریق اکسیتوسین باعث بازشدن سرویکس و افزایش درصد آبستنی در میشهای زندی می‌شود و میتوان از آن به‌عنوان ابزاری برای بهبود درصد آبستنی حاصل از تلقیح مصنوعی استفاده کرد.
- در صورتی که به هر دلیلی موفق به دانلود فایل مورد نظر نشدید با ما تماس بگیرید.
