مقاله سنت سفالگری ناحی? خداآفرین و نظری? پویایی فرهنگی عصر آهن

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقاله سنت سفالگری ناحی? خداآفرین و نظری? پویایی فرهنگی عصر آهن دارای ۲۱ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله سنت سفالگری ناحی? خداآفرین و نظری? پویایی فرهنگی عصر آهن  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله سنت سفالگری ناحی? خداآفرین و نظری? پویایی فرهنگی عصر آهن،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله سنت سفالگری ناحی? خداآفرین و نظری? پویایی فرهنگی عصر آهن :

تعداد صفحات :۲۱

بر مبنای نظری پویایی فرهنگی عصر آهن فلات ایران، پیدایش و گسترش سنت سفالگری خاکستری- سیاه رنگ در اواخر هزار دوم ق. م نشان مهاجرت مردمانی تازه‌ وارد است که از فراسوی کوهستان قفقاز بزرگ آمده و با گذر از رود ارس در پیرامون دریاچ ارومیه و دیگر صفحات فلات ایران ساکن شده‌اند؛ بنابراین، در تأیید صحت و سقم نظری پویایی فرهنگی در عصر آهن فلات ایران بسیار لازم می‌نماید که شواهد و قرائن باستان‌شناختی قرابت‌های فرهنگی و نیز پیوستگی سنت‌های بازتاب یافته در فرهنگ مادی این مهاجران در فراسوی فلات ایران و به خصوص در قفقاز و آسیای میانه بررسی و تحلیل شود. موضوع نوشتار حاضر، بررسی توصیفی- تطبیقی گزیده‌ای از سفالینه‌های شاخص یافته از گورپشت عصر آهن روستای حمیدان در ناحی خداآفرین است؛ که مطالع آنها در ارتباط با سنن سفالگری مناطق نخجوان و حوز دریاچ ارومیه و جنوب قفقاز می‌کوشد تا بدین سئوال جواب دهد که آیا گورخفتگان عصر آهن ناحی خداآفرین مردمانی بومی بوده‌اند؛ و یا مهاجرانی شمالی از فراسوی قفقاز؟
سنت سفالگری یافته از گورپشت عصر آهن روستای حمیدان در ناحی خداآفرین به ‌‌رغم شماری از تشابهات با سنت‌های سفالگری عصر آهن شمال غربی فلات ایران و پهن فرهنگی نخجوان، دارای ویژگی‌های بومی و محلی بوده و نمی‌شود آن را در افق فرهنگی عصر آهن شمال غربی فلات ایران طبقه‌بندی کرد؛ بلکه باید با سنت سفالگری عصر آهن قره‌باغ در قفقاز جنوبی مقایسه شود؛ که بر مبنای همین قیاس، قدمت حدود ۹۰۰ سال ق. م برای آثار فرهنگی عصر آهن ناحی خداآفرین قابل پیشنهاد است. شواهد باستان‌شناختی تا به امروز نشان داده‌ است که سنت‌های عصر آهن پیرامون دریاچ ارومیه نه تنها درونزا بوده، بلکه به سوی شمال، از منطق نخجوان فراتر نرفته است؛ کما این که سنت قره‌باغ نیز تا کنون از نواحی قفقاز بزرگ و قفقاز شمالی تا کنون گزارش نشده و به نظر می‌رسد که سنت قره‌باغ همانند سنت‌‌های پیرامون دریاچ ارومیه منشأ و مبدأ درون­زا داشته است.