مقاله بررسی تأثیر برنامه Presynch-Ovsynch بر روی کارایی تولیدمثلی گاوهای شیری مبتلا به جفت ماندگی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقاله بررسی تأثیر برنامه Presynch-Ovsynch بر روی کارایی تولیدمثلی گاوهای شیری مبتلا به جفت ماندگی دارای ۱۳ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله بررسی تأثیر برنامه Presynch-Ovsynch بر روی کارایی تولیدمثلی گاوهای شیری مبتلا به جفت ماندگی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله بررسی تأثیر برنامه Presynch-Ovsynch بر روی کارایی تولیدمثلی گاوهای شیری مبتلا به جفت ماندگی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله بررسی تأثیر برنامه Presynch-Ovsynch بر روی کارایی تولیدمثلی گاوهای شیری مبتلا به جفت ماندگی :

تعداد صفحات :۱۳

زمینه مطالعه: جفت ماندگی کارایی تولید مثلی گاوهای شیری را کاهش می‌دهد. هدف: هدف از انجام این مطالعه بررسی تأثیر برنامه همزمانی فحلی ‌Presynch Ovsynch‌، بر کارایی تولیدمثلی گاوهای مبتلا به جفت ماندگی در یک دامپروری گاو شیری در ایران بود. روش ‌کار: ‌این مطالعه بر روی ۲۴۴ رأCس گاو شیری هلشتاین در یک گاوداری صنعتی در تهران انجام گرفت. گاوها بر اساس ابتلا به جفت ماندگی در ۲۴ ساعت پس از زایمان، به دو گروه جفت‌‌مانده و سالم و هر گروه به صورت تصادفی به دو دسته ‌PO‌ و کنترل تقسیم شدند. گاوها در گروه ‌PO‌ بین روز ۲۳ تا ۲۷ پس از زایمان با استفاده از برنامه ‌PO‌ همزمان و ۶۰ تا ۶۱ روز پس از زایمان تلقیح می‌‌شدند. در گروه کنترل گاوها براساس مشاهده فحلی پس از گذراندن دوره انتظار اختیاری تلقیح مصنوعی می‌‌شدند. داده‌‌ها با آزمون‌های آماری آنالیز واریانس و مربع کای مورد آنالیز قرار گرفت. نتایج: روز اولین تلقیح در گاوهای همزمان شده کمتر از گاوهای گروه کنترل بود (۵/۶۱ در مقابل ۵/۱۰۵، ‌05/0p<‌.) فاصله زایش تا آبستنی در گاوهای تحت درمان با ‌PO‌ با سابقه جفت‌‌ماندگی کمتر از گاوهای درمان نشده با سابقه جفت‌‌ماندگی بود (۲/۱۲۴ در مقابل ۱۶۹، ‌007/0p=‌.) نسبت گاوهای آبستن تا روز ۲۰۰ شیردهی در گاوهای درمان نشده با سابقه جفت‌‌ماندگی کمتر از سایر گروه‌‌ها بود (۶۴% در مقابل ۳/۸۳%، ‌007/0p=‌.) نتیجه‌‌گیری‌نهایی: ‌بطور خلاصه، استفاده از برنامه‌ PO‌ و تلقیح در زمان ثابت با کاهش فاصله زایش تا آبستنی باعث بهبود باروری و کارایی تولیدمثلی در گاوهای مبتلا به جفت ماندگی می‌گردد.