مقاله بررسی ارزش غذایی سیلاژ پسماند درخت موز با استفاده از روش in situ و in vitro

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقاله بررسی ارزش غذایی سیلاژ پسماند درخت موز با استفاده از روش
in situ و in vitro دارای ۱۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله بررسی ارزش غذایی سیلاژ پسماند درخت موز با استفاده از روش
in situ و in vitro  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله بررسی ارزش غذایی سیلاژ پسماند درخت موز با استفاده از روش
in situ و in vitro،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله بررسی ارزش غذایی سیلاژ پسماند درخت موز با استفاده از روش
in situ و in vitro :

تعداد صفحات :۱۶

این پژوهش به منظور تعیین ارزش غذایی سیلاژ برگ و ساقه درخت موز با استفاده از روش کیسه های نایلونی و آزمون تولید گاز انجام شد. تیمارهای آزمایشی مورد مطالعه شامل: ۱- ساقه و برگ درخت موز بصورت تازه ( تیمار شاهد)،۲- سیلوی ساقه و برگ درخت موز، ۳- سیلوی ساقه و برگ درخت موز + ۱۵ درصد خرمای وازده، ۴- سیلوی ساقه و برگ درخت موز + ۵ درصد کاه گندم و ۵- سیلوی ساقه و برگ درخت موز + ۵ درصد کاه گندم + ۱۵ درصد خرمای وازده بود. پس از دو ماه، سیلو ها باز و pH و خصوصیات ظاهری مواد سیلو شده اندازه گیری شد. سپس ترکیبات شیمیایی به روش استاندارد، تجزیه‌پذیری ماده خشک به روش کیسه های نایلونی و گوارش پذیری ماده آلی و انرژی قابل متابولیسم به روش تکنیک تولید گاز تعیین شد. نتایج نشان داد که افزودن خرمای وازده سبب کاهش دیواره سلولی و افزایش کربوهیدرات محلول شد، بنابراین، باعث بهبود کیفیت نمونه های سیلو گردید. تجزیه پذیری موثر در سیلوی ساقه و برگ درخت موز با ۱۵% خرمای وازده بالاترین مقدار و ساقه و برگ درخت موز با ۵ % کاه گندم پایین ترین مقدار بود ) ۰۵/۰ (p<. در آزمایش تولید گاز، بالاترین حجم گاز، گوارش پذیری ماده آلی و انرژی قابل متابولیسم مربوط به تیمار سیلوی ساقه و برگ درخت موز با 15% خرمای وازده بود. در مجموع، نتایج نشان داد که سیلوی پسماند درخت موز با 15% خرمای وازده بهترین تیمار در مقایسه با دیگر تیمارها است و می توان آن را برای تغذیه دام (گوسفند و بز) توصیه کرد.