مقاله اثر تنش شوری بر تجمع ماده خشک و الگوی توزیع یونی در پنج ژنوتیپ گلرنگ (Carthamus tinctorius L.)

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقاله اثر تنش شوری بر تجمع ماده خشک و الگوی توزیع یونی در پنج ژنوتیپ گلرنگ (Carthamus tinctorius L.) دارای ۱۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله اثر تنش شوری بر تجمع ماده خشک و الگوی توزیع یونی در پنج ژنوتیپ گلرنگ (Carthamus tinctorius L.)  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله اثر تنش شوری بر تجمع ماده خشک و الگوی توزیع یونی در پنج ژنوتیپ گلرنگ (Carthamus tinctorius L.)،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله اثر تنش شوری بر تجمع ماده خشک و الگوی توزیع یونی در پنج ژنوتیپ گلرنگ (Carthamus tinctorius L.) :

تعداد صفحات :۱۶

جهت بررسی اثر سطوح مختلف شوری بر ژنوتیپ‌های گلرنگ آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در سه تکرار بصورت آبکشت انجام گردید. پنج ژنوتیپ گلرنگ شامل اراک۲۸۱۱، نبراسکا۱۰، ۲۵SOD، ۱۱۶CA و ۱۲۸CA به‌عنوان فاکتور اول و ۴ سطح شوری شامل تیمار بدون نمک به عنوان شاهد و محلول‌های ۳/۰، ۵/۰ و ۷/۰ درصد نمک طعام به‌عنوان فاکتور دوم در نظر گرفته شدند. در این آزمایش ارتفاع گیاه، وزن خشک اندام هوائی و ریشه، غلظت سدیم، پتاسیم، کلسیم و منیزیم در برگ و ریشه و همچنین غلظت پرولین در برگ‎ها اندازه‎گیری شد. شوری باعث کاهش ارتفاع گیاه، وزن خشک اندام هوایی و ریشه، و همچنین کاهش غلظت عناصر پتاسیم، کلسیم و منیزیم در برگ و ریشه شد. از طرف دیگر شوری باعث افزایش غلظت سدیم و نسبت سدیم به پتاسیم در برگ و ریشه گیاه گردید. برهمکنش بین شوری و ژنوتیپ بر وزن خشک اندام هوائی معنی‎دار شد. بر این اساس ژنوتیپ ۱۲۸CA با دارا بودن کمترین کاهش در وزن خشک اندام هوائی در کلیه سطوح شوری مقاوم‎ترین ژنوتیپ به شوری بود. تأثیر شوری بر نسبت وزن خشک اندام هوایی به ریشه معنی‎دار نبود. به عبارت دیگر میزان کاهش وزن خشک گیاه در اثر شوری برای اندام هوایی و ریشه مشابه بود. غلظت پرولین در برگ در تیمارهای شور نسبت به تیمار شاهد افزایش یافت ولی اختلاف بین ژنوتیپ‌ها و همچنین اثر متقابل بین شوری و ژنوتیپ بر غلظت پرولین معنی‎دار نشد. نسبت غلظت سدیم به پتاسیم در برگ و ریشه با افزایش سطح شوری افزایش یافت. تفاوت بین ژنوتیپ‌ها از نظر نسبت سدیم به پتاسیم در برگ معنی‎دار ولی برای ریشه معنی‎دار نگردید، در برگ، این نسبت برای ژنوتیپ نبراسکا۱۰ بالاترین بود. برهمکنش شوری و ژنوتیپ‌ بر این نسبت در برگ و ریشه معنی‎دار نشد. نتایج این آزمایش نشان می‎دهد که شوری می‎تواند تأثیر منفی بر رشد گیاه گلرنگ داشته و واکنش ژنوتیپ های مختلف گلرنگ به شوری از نظر تجمع ماده خشک و نسبت یون‌ها در گیاه متفاوت است.