ارزیابی برنج های هوازی و ایرانی از لحاظ نشانگرهای پیوسته به صفات مرتبط با تحمل به خشکی و شوری و ارتباط آن ها با صفات جوانه زنی تحت تنش اسمزی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 ارزیابی برنج های هوازی و ایرانی از لحاظ نشانگرهای پیوسته به صفات مرتبط با تحمل به خشکی و شوری و ارتباط آن ها با صفات جوانه زنی تحت تنش اسمزی دارای ۱۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد ارزیابی برنج های هوازی و ایرانی از لحاظ نشانگرهای پیوسته به صفات مرتبط با تحمل به خشکی و شوری و ارتباط آن ها با صفات جوانه زنی تحت تنش اسمزی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی ارزیابی برنج های هوازی و ایرانی از لحاظ نشانگرهای پیوسته به صفات مرتبط با تحمل به خشکی و شوری و ارتباط آن ها با صفات جوانه زنی تحت تنش اسمزی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن ارزیابی برنج های هوازی و ایرانی از لحاظ نشانگرهای پیوسته به صفات مرتبط با تحمل به خشکی و شوری و ارتباط آن ها با صفات جوانه زنی تحت تنش اسمزی :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله علوم گیاهان زراعی ایران (علوم کشاورزی ایران)

تعداد صفحات :۱۶

برنج های هوازی به عنوان یک قابلیت کارآمد در کاهش دشواری های ناشی از بحران آب به شمار می آیند. بررسی و ارزیابی تفاوت های ژنتیکی این برنج ها با رقم های برنج بومی ایرانی می تواند در شناسایی نواحی ژنگانی (ژنومی) تاثیرگذار در تحمل به تنش خشکی سودمند باشد. در این پژوهش ضمن بررسی صفات جوانه زنی ژنوتیپ ها تحت تنش اسمزی، تنوع همردیف ژنی (اللی) ۲۶ نشانگر SSR پیوسته به QTLهای مرتبط با تحمل به خشکی یا شوری در ۵۳ ژنوتیپ برنج شامل ۳۱ ژنوتیپ برنج هوازی و ۲۲ رقم برنج غرقابی (ایرانی) بررسی شد. در مجموع ۱۱۸ همردیف ژنی چند شکل با میانگین ۴.۵۴ به ازای هر جایگاه ریز ماهواره تولید شد. بالاترین میزان PIC محاسبه شده با میزان ۰.۷۷ و ۰.۷۶ و بیشترین تنوع ژنی با میزان ۰.۸۰ و ۰.۷۰ به ترتیب مربوط به نشانگرهای RM10793 و RM493 بودند. بررسی کلی آماره های تنوع ژنتیکی نشان داد که دو نشانگر RM10793 و RM493 نسبت به دیگر نشانگرها مقادیر بالاتری داشتند و در جداسازی ژنوتیپ ها نقش بارزتری ایفا کردند. گروه بندی ژنوتیپ ها نیز بر پایه ضریب جاکارد و با استفاده از الگوریتم اتصال همسایگی، آن ها را به دو گروه منتسب کرد. این گروه بندی با نتایج به دستامده از تجزیه خوشه ای بر پایه صفات جوانه زنی با استفاده از الگوریتم وارد، همخوانی شایان توجهی داشت که این امر می تواند بیانگر موثر بودن و تایید نشانگرهای ریزماهواره مورد استفاده در جداسازی ژنوتیپ-ها از لحاظ تحمل به تنش اسمزی باشد.

کلید واژه: تجزیه خوشه ای، تنوع ژنتیکی، نشانگرهای ریز ماهواره