بررسی و مقایسه اثر ۴ هفته تمرینات استقامتی با مصرف مکمل فلوکستین بر روی افسردگی و گیرنده های بتا ۱ آدرنرژیک قلبی در موش های نر افسرده نژاد ویستار رت

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی و مقایسه اثر ۴ هفته تمرینات استقامتی با مصرف مکمل فلوکستین بر روی افسردگی و گیرنده های بتا ۱ آدرنرژیک قلبی در موش های نر افسرده نژاد ویستار رت دارای ۱۳ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی و مقایسه اثر ۴ هفته تمرینات استقامتی با مصرف مکمل فلوکستین بر روی افسردگی و گیرنده های بتا ۱ آدرنرژیک قلبی در موش های نر افسرده نژاد ویستار رت  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی و مقایسه اثر ۴ هفته تمرینات استقامتی با مصرف مکمل فلوکستین بر روی افسردگی و گیرنده های بتا ۱ آدرنرژیک قلبی در موش های نر افسرده نژاد ویستار رت،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی و مقایسه اثر ۴ هفته تمرینات استقامتی با مصرف مکمل فلوکستین بر روی افسردگی و گیرنده های بتا ۱ آدرنرژیک قلبی در موش های نر افسرده نژاد ویستار رت :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : یافته

تعداد صفحات :۱۳

مقدمه: قرار گرفتن طولانی مدت در معرض اضطراب و افسردگی، میوکاردیوم را در معرض نارسایی قرار می دهد. پیام های نروهورمونی ناشی از افسردگی از راه گیرنده های بتا ۱ آدرنرژیک به قلب می رسند. هدف از انجام این مطالعه بررسی و مقایسه اثر ۴ هفته تمرینات استقامتی با داروی فلوکستین بر روی گیرنده های بتا ۱ آدرنرژیک قلبی در موش های نژاد ویستار رت می باشد. مواد و روش ها: روش پژوهش حاضر تجربی می باشد که در آن ۳۲ سر موش نر نژاد ویستار رت به طور تصادفی به چهار گروه مساوی تقسیم شدند، به هر کدام از رت های گروه های تمرین و مصرف مکمل فلوکستین، ۰.۸ میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن LPS درون صفاقی تزریق شد. گروه تمرین پروتکل ۴ هفته ای دویدن روی تریدمیل را به مدت ۴۵ دقیقه در روز انجام دادند. به گروه فلوکستین روزانه ۰.۵ میلی گرم فلوکستین خورانده شد. یافته ها: میانگین تراکم گیرنده های بتا ۱ آدرنرژیک قلبی در گروه تمرین نسبت به گروه افسرده به طور معناداری کمتر است (P<0.05). میانگین تراکم گیرنده های بتا ۱ آدرنرژیک قلبی در گروه تمرین نسبت به گروه فلوکستین معنادار نمی باشد. بحث و نتیجه گیری: تمرین می تواند از طریق کاهش علائم رفتاری افسردگی اثرات مفید را ایجاد کند و با مهار افزایش تراکم گیرنده های بتا ۱ آدرنرژیک قلبی، موجب کاهش تحریک سمپاتیکی قلب می شود.

کلید واژه: تمرین استقامتی، گیرنده بتا ۱ آدرنرژیک، آزمون FST