آسیب شناسی بافت کبد و آبشش در ماهی کفال خاکستری (Mugil cephalus) تغذیه شده با اسیدآمینه سیستیین در مواجهه با فلزات سنگین مس و روی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 آسیب شناسی بافت کبد و آبشش در ماهی کفال خاکستری (Mugil cephalus) تغذیه شده با اسیدآمینه سیستیین در مواجهه با فلزات سنگین مس و روی دارای ۱۷ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد آسیب شناسی بافت کبد و آبشش در ماهی کفال خاکستری (Mugil cephalus) تغذیه شده با اسیدآمینه سیستیین در مواجهه با فلزات سنگین مس و روی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی آسیب شناسی بافت کبد و آبشش در ماهی کفال خاکستری (Mugil cephalus) تغذیه شده با اسیدآمینه سیستیین در مواجهه با فلزات سنگین مس و روی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن آسیب شناسی بافت کبد و آبشش در ماهی کفال خاکستری (Mugil cephalus) تغذیه شده با اسیدآمینه سیستیین در مواجهه با فلزات سنگین مس و روی :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : زیست شناسی دریا (بیولوژی دریا)

تعداد صفحات :۱۷

تغییرات هیستوپاتولوژیک کبد و آبشش در ماهیان کفال خاکستری (Mugil cephalus L.) تغذیه شده با اسیدآمینه سیستئین، در مواجهه با فلزات سنگین مس و روی در سال ۱۳۹۴ در دانشگاه دریانوردی و علوم دریایی چابهار بررسی شد. هدف از انجام این پژوهش بررسی تاثیر غلظت های مختلف اسیدآمینه سیستئین در برابر آلودگی فلزات مورد بررسی، بر تغییرات بافت کبد و آبشش در ماهیان کفال خاکستری بود. برای این منظور تعداد ۳۰۰ عدد ماهی کفال خاکستری با میانگین وزنی ۲۷.۴±۳ گرم به طور زنده از آب های ساحلی خلیج چابهار صیدشده و پس از سازگاری با شرایط آزمایشگاهی و تغذیه مصنوعی، در قالب هفت گروه (یک گروه شاهد، سه تیمار فلز مس و سه تیمار فلز روی) تفکیک شدند. در این پژوهش ماهیان مورد بررسی در مواجهه با فلزات سنگین مس و روی (به میزان ۲۰ درصد اضافه بر غلظت طبیعی موجود در آب ساحل دانشگاه دریانوردی) قرار گرفته و به مدت ۴۵ روز باچهار جیره غذایی حاوی اسیدآمینه سیستئین (به میزان صفر، ۲۵، ۵۰ و ۱۰۰ درصد) نسبت به سیستئین موجود در جیره پایه، غذادهی شدند. در پایان دوره آزمایشی (روز ۴۵)، نمونه هایی از بافت کبد و آبشش از تمام گروه ها به طور تصادفی جداشده و پس از آبگیری، تثبیت در پارافین، رنگ زدایی و شفاف سازی، با محلول های هماتوکسیلین- ائوزین رنگ آمیزی و بررسی شدند. نتایج بررسی میکروسکوپی نمونه ها نشان داد که شدت ضایعات در تیمار سوم (غلظت ۱۰۰ درصد سیستئین) بیشتر و در تیمار اول (غلظت ۲۵ درصد سیستئین) کمتر از سایر تیمارها بود. همچنین غلظت ۲۵ درصد سیستئین در رژیم غذایی ماهی کفال خاکستری نسبت به دو غلظت بالاتر (غلظت ۵۰ و ۱۰۰ درصد سیستئین)، از جهت کاهش شدت ضایعات مناسب تر بوده و در غلظت های بالاتر سیستئین، شدت ضایعات توام با اثر فلزات، تشدید شده اند؛ بنابراین نتایج حاصله تایید نمود که اسیدآمینه سیستئین، بر روند سمیت زدایی با تاثیر بر متابولیسم فلزات در بدن ماهی و کاهش عمل مخرب فلزات سنگین در تغییرات هیستوپاتولوژیک کبد و آبشش تاثیرگذار است و هم چنین بافت کبد و آبشش می تواند به عنوان شاخص مناسبی جهت ارزیابی تغییرات هیستوپاتولوژیک اثرات فلزات سنگین در کفال ماهیان استفاده شود.

کلید واژه: هیستوپاتولوژی، فلزات سنگین، ماهی کفال، سیستئین، روی، مس