تغییرات عملکرد و اجزای عملکرد گندم آذر ۲ با پرایمینگ بذر توسط سه تنظیم کننده آنتی جیبرلین

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 تغییرات عملکرد و اجزای عملکرد گندم آذر ۲ با پرایمینگ بذر توسط سه تنظیم کننده آنتی جیبرلین دارای ۱۷ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد تغییرات عملکرد و اجزای عملکرد گندم آذر ۲ با پرایمینگ بذر توسط سه تنظیم کننده آنتی جیبرلین  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی تغییرات عملکرد و اجزای عملکرد گندم آذر ۲ با پرایمینگ بذر توسط سه تنظیم کننده آنتی جیبرلین،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن تغییرات عملکرد و اجزای عملکرد گندم آذر ۲ با پرایمینگ بذر توسط سه تنظیم کننده آنتی جیبرلین :

سال انتشار : ۱۳۹۵

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : تحقیقات غلات

تعداد صفحات :۱۷

در این پژوهش، تاثیر سه تنظیم‏کننده رشد آنتی جیبرلین بر عملکرد و اجزای عملکرد گندم رقم آذر۲ تحت شرایط آبیاری منظم در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه زنجان در سال زراعی ۹۲-۱۳۹۱ مورد ارزیابی قرار گرفت. تیمارهای آزمایش شامل تیمار شاهد (عدم پرایم)، هیدروپرایم (پرایم با آب مقطر)، کلرمکوات کلراید (۴۰۰، ۸۰۰، ۱۲۰۰ و ۱۶۰۰ میکرومولار)، پاکلوبوترازول (۳۵، ۷۰، ۱۰۵ و ۱۴۰ میکرومولار) و انسیمیدول (۱۰، ۲۰، ۳۰ و ۴۰ میکرومولار) بودند. در مقایسه با تیمار شاهد، عملکرد زیستی در بیشتر تیمارها با کندکنندهای رشد کاهش یافت. در مقابل، کاربرد هر سه کندکننده رشد باعث بهبود کلی عملکرد گندم آذر ۲ شد. از بین تیمارهای بالا، پاکلوبوترازول در غلظت ۱۴۰، انسیمیدول در غلظت ۲۰ و کلرمکوات کلراید در غلظت ۸۰۰ میکرومولار توانستند بیشترین عملکرد دانه را تولید کنند. پرایم بذر با کندکننده‏های رشد موجب افزایش وزن هزار دانه در مقایسه با تیمار شاهد شد. بیشترین تعداد سنبله بارور در مترمربع در تیمار ۸۰۰ میکرومولار کلرمکوات کلراید و بیشترین تعداد دانه در سنبله در تیمار ۲۰ میکرومولار انسیمیدول مشاهده شد. افزایش تعداد سنبله بارور، کوتاه تر شدن سنبله ها را به دنبال داشت و در نتیجه سنبله هایی کوتاه تر اما با دانه هایی درشت تر در بوته ها تولید شد. به نظر می رسد که رقم آذر ۲ پتانسیل افزایش تعداد دانه در سنبله و نیز افزایش وزن دانه ها را دارد و از این رو امکان افزایش عملکرد دانه از هر دو روش در این رقم وجود دارد.

کلید واژه: انسمیدول، پاکلوبوترازول، تعداد دانه، سنبله بارور، کلرمکوات کلراید