ارزیابی ویژگی های ساختاری و عملکردی پروتئین سه ژنوتیپ مختلف لوبیا (Phaseolus vulgaris)

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 ارزیابی ویژگی های ساختاری و عملکردی پروتئین سه ژنوتیپ مختلف لوبیا (Phaseolus vulgaris) دارای ۱۷ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد ارزیابی ویژگی های ساختاری و عملکردی پروتئین سه ژنوتیپ مختلف لوبیا (Phaseolus vulgaris)  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی ارزیابی ویژگی های ساختاری و عملکردی پروتئین سه ژنوتیپ مختلف لوبیا (Phaseolus vulgaris)،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن ارزیابی ویژگی های ساختاری و عملکردی پروتئین سه ژنوتیپ مختلف لوبیا (Phaseolus vulgaris) :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : پژوهشهای علوم و صنایع غذایی ایران

تعداد صفحات :۱۷

امروزه تقاضا برای استفاده از پروتئین های گیاهی در حال افزیش است زیرا این پروتئین ها منابعی قابل دسترس و ارزان هستند. لذا در این تحقیق پروتئین سه ژنوتیپ مختلف لوبیا (Phaseolu svulgaris) شامل پاچ باقلا (Speckled Sugar)، قرمز (Red Mexican) و سفید (Great Northern) با استفاده از روش قلیایی- اسیدی استخراج و ویژگی های ساختاری (الکتروفورز، حلالیت، آب گریزی) و عملکردی آنها در سیستم های مختلف غذایی (امولسیون، ژل و کف) در دامنه پی اچ ۳ تا ۷ مورد بررسی قرار گرفت. الکتروفورز پروتئین ها نشان داد که فازئولین بخش عمده تشکیل دهنده هر سه نوع پروتئین مورد بررسی است. ارزیابی حلالیت پروتئین ها نیز مشخص نمود که هر سه پروتئین دارای حلالیت بسیار مناسب هستند بطوری که حلالیت پروتئین لوبیا پاچ باقلا در پی اچ ۷، ۸۳ درصد بود. همچنین بررسی آب گریزی سطحی نشان داد که پروتئین لوبیای پاچ باقلا کمترین و پروتئین لوبیا سفید بیشترین آب گریزی را دارا بودند (P<0.05). به علاوه هر سه پروتئین کمترین آبگریزی سطحی را در پی اچ ۷ نشان دادند. ارزیابی ویژگی های عملکردی پروتئین ها نیز بیان کننده این مطلب بود که توانایی امولسیون کنندگی بیشتر تحت تاثیر حلالیت پروتئین و در مقابل توانایی تشکیل ژل و کف کنندگی تحت تاثیر آبگریزی پروتئین ها بوده است بطوری که بیشترین ظرفیت امولسیون کنندگی برای هر سه پروتئین در پی اچ ۷ (۷۷-۷۰ درصد) اما بیشترین توانایی تشکیل ژل (۶ درصد پروتئین) و کف (۱۳۰-۱۵۰ درصد) در پی اچ ۳ مشاهده گردید. نتایج این پژوهش نشان داد با توجه به تاثیر مستقیم ویژگی های ساختاری پروتئین بر عملکرد آن، این ویژگی ها باید قبل از انتخاب پروتئین برای استفاده در سیستم های مختلف غذایی مورد توجه قرار گیرند.

کلید واژه: پروتئین، ساختار، عملکرد، امولسیون، ژل، کف