اثر تمرینات تناوبی شدید بر سطوح انسولین و گلوکز پلاسمایی و MCP-1 در بافت چربی زیرپوستی و احشایی موش های صحرایی نر

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 اثر تمرینات تناوبی شدید بر سطوح انسولین و گلوکز پلاسمایی و MCP-1 در بافت چربی زیرپوستی و احشایی موش های صحرایی نر دارای ۱۲ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد اثر تمرینات تناوبی شدید بر سطوح انسولین و گلوکز پلاسمایی و MCP-1 در بافت چربی زیرپوستی و احشایی موش های صحرایی نر  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی اثر تمرینات تناوبی شدید بر سطوح انسولین و گلوکز پلاسمایی و MCP-1 در بافت چربی زیرپوستی و احشایی موش های صحرایی نر،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن اثر تمرینات تناوبی شدید بر سطوح انسولین و گلوکز پلاسمایی و MCP-1 در بافت چربی زیرپوستی و احشایی موش های صحرایی نر :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : علوم پزشکی رازی (مجله دانشگاه علوم پزشکی ایران)

تعداد صفحات :۱۲

زمینه و هدف: در سال های اخیر، شیوع چاقی همه گیر شده است و فعالیت ورزشی یکی از قوی ترین محرک برای کاهش چاقی است. هدف از تحقیق حاضر بررسی اثرات ۵ هفته تمرینات تناوبی شدید (High Intensity Interval Training-HIIT) بر سطوح (Monocyte Chemo-attractant Protein-1) MCP-1 در بافت چربی زیرپوستی و احشایی در موش های نر ویستار است.روش کار: مطالعه حاضر از نوع تجربی بوده که ۲۰ سر موش ۸ هفته ای به طور تصادفی به دو گروه تمرین تناوبی شدید (HIIT) و گروه کنترل تقسیم شدند. کل برنامه تمرینی به مدت پنج هفته و با پنج جلسه در هفته انجام شد. آزمودنی ها در هفته اول با سرعت ۳۷ متر بر دقیقه در ۶ وهله دو دقیقه ای فعالیت کردند. در بین هر وهله به مدت یک دقیقه استراحت داده شد. هفته دوم تعداد وهله ها به ۷ مرحله رسید و سرعت به ۴۰ متر بر دقیقه افزایش یافت. در هفته سوم پروتکل تمرینی با سرعتی برابر با ۴۳ متر بر دقیقه و در ۹ مرحله انجام شد و در هفته چهارم سرعت به ۴۹ متر بر دقیقه با ۱۰ وهله افزایش یافت و در پنجمین هفته تعداد وهله ها ۱۲ مرحله با سرعتی برابر با ۵۲ متر بر دقیقه اجرا شد. ۷۲ ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی، نمونه برداری بافت چربی احشایی و زیرپوستی و خونگیری انجام شد. تا متغیرهای مورد نظر اندازه گیری شود. برای تحلیل داده ها نیز از آزمون مقایسه میانگین های دو گروه مستقل با سطح معنی داری ۰.۰۵ استفاده شد.یافته ها: کاهش معنی داری در سطوح MCP-1 چربی احشایی و زیر پوستی و انسولین پلاسما مشاهده شد (p£۰.۰۰۱) اما این تغییرات در گلوکز گلوکز پلاسما معنی دار نبود (p³۰.۰۵).نتیجه گیری: نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که تمرینات HIIT می تواند باعث کاهش سطوح MCP-1 در بافت چربی احشایی و زیر پوستی شود، بنابراین این تمرینات می تواند باعث کاهش بافت چربی و بیماری های ناشی از چاقی شود.

کلید واژه: تمرینات تناوبی شدید، MCP-1، چربی احشایی، چربی زیرپوستی