تاثیر نظام های تغذیه ای آلی و متداول بر عملکرد و ویژگی های کیفی دانه آفتابگردان در رژیم های مختلف آبیاری

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 تاثیر نظام های تغذیه ای آلی و متداول بر عملکرد و ویژگی های کیفی دانه آفتابگردان در رژیم های مختلف آبیاری دارای ۲۱ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد تاثیر نظام های تغذیه ای آلی و متداول بر عملکرد و ویژگی های کیفی دانه آفتابگردان در رژیم های مختلف آبیاری  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی تاثیر نظام های تغذیه ای آلی و متداول بر عملکرد و ویژگی های کیفی دانه آفتابگردان در رژیم های مختلف آبیاری،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن تاثیر نظام های تغذیه ای آلی و متداول بر عملکرد و ویژگی های کیفی دانه آفتابگردان در رژیم های مختلف آبیاری :

سال انتشار : ۱۳۹۵

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : کشاورزی بوم شناختی

تعداد صفحات :۲۱

سابقه و هدف: آب یکی از نهاده های اصلی هر نظام کشاورزی است و تولید گیاهان زارعی همبستگی زیادی با کاربرد آب دارد. برای اینکه نظام های کشاورزی در دراز مدت دارای بازده مناسبی باشند، اطمینان از تامین آب کافی برای رشد گیاه حیاتی است. مدیریت تغذیه گیاه به ویژه نیتروژن که یکی از مهم ترین عناصر غذائی و عامل کلیدی در دستیابی به عملکرد مطلوب و با کیفیت در زراعت آفتابگردان به شمار می آید، در شرایط کمبود آب بسیار ضروری است. از جمله منابع آلی جدیدی که امروزه در سامانه های ارگانیک استفاده شده اند، ورمی کمپوست، کمپوست زئولیتی و زئوپونیکس می باشد. در نظام های کشاورزی پایدار، مدیریت نیتروژن مورد نیاز گیاه باید به گونه ای باشد که این عنصر در یک نظام بسته جریان داشته باشد. بنابراین گزینش بهترین منبع کودی حاوی نیتروژن در شرایط تنش کم آبی اهمیت بالایی دارد.مواد و روش ها: این تحقیق برای بررسی تاثیر رژیم های مختلف حاصل خیزی خاک بر عملکرد و اجزای عملکرد آفتابگردان (Helianthus annus L.) تحت رژیم های آبیاری متفاوت، آزمایشی در سال ۱۳۹۱ در مزرعه پژوهشی دانشکده کشاورزی دانشگاه تربیت مدرس، به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک کامل تصادفی درسه تکرار اجرا شد. سه رژیم آبیاری شامل آبیاری پس از مصرف ۳۰، ۵۰ و ۷۰ درصد رطوبت قابل استفاده در عمق توسعه ریشه به عنوان عامل اصلی و هشت تیمار کودی شامل تامین کامل نیتروژن گیاه ازطریق کود شیمیائی اوره، کود شیمیائی اوره + کود دامی، زئوکمپوست، ورمی کمپوست، زئوپونیکس، زئوکمپوست + ورمی کمپوست، زئوکمپوست + زئوپونیکس، ورمی کمپوست + زئوپونیکس به عنوان عامل فرعی در نظر گرفته شدند. نتایج و بحث: نتایج نشان داد که تاثیر رژیم های آبیاری متفاوت و تیمارهای کودی مختلف بر همه ی صفات اندازه گیری شده به جز شاخص برداشت معنی دار بود. همچنین تاثیر متقابل رژیم های آبیاری و کود بر عملکرد ماده خشک، عملکرد دانه، شمار دانه در طبق و درصد روغن در سطح یک درصد معنی دار شد. در شرایط آبیاری مطلوب (آبیاری پس از مصرف ۳۰ درصد رطوبت قابل استفاده) بیشینه عملکرد دانه به عنوان مهم ترین صفت مورد بررسی از تیمارهای آلی تلفیقی زئوکمپوست + ورمی کومپوست، زئوکمپوست + زئوپونیکس و ورمی کمپوست + زئوپونیکس به میزان های ۲۶۰۴ ،۲۴۴۰ و ۲۶۲۷ کیلوگرم در هکتار به دست آمد. در شرایط تنش رطوبتی (آبیاری پس از کاربرد ۵۰ و ۷۰ درصد رطوبت قابل استفاده) تیمارهای آلی دارای زئولیت بیشتر زئوکمپوست، زئوپونیکس و زئوکمپوست + زئوپونیکس عملکرد دانه بهتری نشان دادند. بیشترین درصد روغن دانه (۶.۸، ۴۷.۴۹ و ۴۷.۴) در آبیاری مطلوب از تیمارهای آلی تلفیقی دارای ورمی کمپوست به دست آمد، در حالی که در شرایط تنش ملایم و شدید کم آبی بیشترین درصد روغن دانه از تیمارهای آلی دارای زئولیت بیشتر (زئوکمپوست، زئوپونیکس، زئوکمپوست + زئوپونیکس) به دست آمد. این نسبت در شرایط تنش کم آبی شدید ۱۰، ۹ و ۲۱ درصد بیشتر از تیمار اوره + کود دامی بود. در حقیقت تیمارهای آلی زئولیتی افزون بر برخوردار بودن از سودمندی های کودهای آلی به دلیل داشتن زئولیت در شرایط تنش کم آبی، عملکرد و درصد روغن دانه بیشتری تولید کرده اند. با وجود زئولیت، آب بیشتری برای جذب گیاه فراهم شده و در واقع توازن رطوبت در محیط ریشه به دلیل توانایی زئولیت در جذب آب بیشتر است، در نتیجه رشد و عملکرد گیاه افزایش می یابد. بنابر یافته های این پژوهش، در شرایط آبیاری کامل سامانه حاصل خیزی آلی تلفیقی، بهترین منبع برای تامین نیتروژن گیاه است، همچنین در شرایط تنش کم آبی کاربرد کودهای آلی دارای زئولیت بیشتر سبب افزایش عملکرد می شوند.نتیجه گیری: در نهایت این پژوهش نشان داد که با کاربرد تلفیقی کودهای آلی فراوری شده مانند ورمی کمپوست، زئوکمپوست و زئوپونیکس در زراعت آفتابگردان افزون بر تولید محصولی سالم با عملکردی شایان پذیرش، می توان کاربرد کودهای شیمیایی را نیز کاهش داد.

کلید واژه: آفتابگردان، تنش رطوبتی، زئوپونیکس، زئوکمپوست، نیتروژن، ورمی کمپوست