پاسخ های مرفولوژی و فنولوژی Stipa turkestanica Melica persica و Elymus elongatus به تغییرات میکروکلیما در فصل رویش

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 پاسخ های مرفولوژی و فنولوژی Stipa turkestanica Melica persica و Elymus elongatus به تغییرات میکروکلیما در فصل رویش دارای ۱۳ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد پاسخ های مرفولوژی و فنولوژی Stipa turkestanica Melica persica و Elymus elongatus به تغییرات میکروکلیما در فصل رویش  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی پاسخ های مرفولوژی و فنولوژی Stipa turkestanica Melica persica و Elymus elongatus به تغییرات میکروکلیما در فصل رویش،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاسخ های مرفولوژی و فنولوژی Stipa turkestanica Melica persica و Elymus elongatus به تغییرات میکروکلیما در فصل رویش :

سال انتشار : ۱۳۹۵

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مرتع

تعداد صفحات :۱۳

پاسخ های مرفولوژی و فنولوژی سه گونه گندمی مرتعی Stipa turkestanica، Melica persica و Elymus elongates به کاهش رطوبت و افزایش دمای هوا و خاک زیراشکوب در طی یک فصل رویش در مراتع دهبار شهرستان بینالود بررسی شد. به فاصله هر ۱۰-۱۴ روز وقوع پدیده های فنولوژیکی ثبت شد. در پنج مرحله از فصل رویش، رطوبت و دمای خاک، رطوبت برگ و دمای هوا در زیر اشکوب هر سه گونه بررسی شد. دو گونه بومی M. persica و S. Turkestanica دوره گلدهی و بذردهی خود را از اوایل خرداد آغاز کرده و در انتهای خرداد به اتمام رسانیدند. گونه گندمی غیربومی E. elongatus از اواسط اردیبهشت وارد گلدهی شد و تا ابتدای مرداد به مرحله رسیدگی کامل بذر رسید. چرخه فتوسنتزی چهارکربنه و دارا بودن برگ و ساقه کمتر باعث حفظ رطوبت بیشتر برگ در M. persica شد، درحالی که سایه اندازی بیشتر تاج گیاه E. elongatus منجر به حفظ رطوبت خاک زیراشکوب شد. از آغاز تا پایان فصل رویش، برای هر سه گیاه رطوبت خاک تا ۹۰ و رطوبت برگ تا ۷۰ درصد کاهش ولی دمای هوا و خاک ۱۰ و ۱۵ درصد افزایش یافتند. تحت خشکی شدید تابستان، بیشترین کاهش تعداد و طول برگ در گیاه (%۴۰) Melica و کمترین مقدار (۱۲%) در Elymus مشاهده شد.نتیجه گیری، گیاه غیر بومی Elymus از نظر تولید علوفه و مقاومت بخشکی برای منطقه دهبار مناسب است.بهترین زمان چرای دام از هر سه گونه گندمی در این مرتع ابتدای خرداد تا نیمه تیرماه توصیه می شود.

کلید واژه: سازگاری خشکی، مراحل رشد، گندمیان بومی، گونه های غیر بومی