بررسی وضعیت رفتارهای خودمراقبتی در بیماران دیابتی نوع ۲ شهرستان ایلام سال ۱۳۹۳

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی وضعیت رفتارهای خودمراقبتی در بیماران دیابتی نوع ۲ شهرستان ایلام سال ۱۳۹۳ دارای ۱۲ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی وضعیت رفتارهای خودمراقبتی در بیماران دیابتی نوع ۲ شهرستان ایلام سال ۱۳۹۳  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی وضعیت رفتارهای خودمراقبتی در بیماران دیابتی نوع ۲ شهرستان ایلام سال ۱۳۹۳،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی وضعیت رفتارهای خودمراقبتی در بیماران دیابتی نوع ۲ شهرستان ایلام سال ۱۳۹۳ :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی ایلام

تعداد صفحات :۱۲

مقدمه: کنترل موفقیت آمیز دیابت به طور عمده ای به انجام رفتارهای خود مراقبتی بیماران وابسته است پژوهش حاضر با هدف بررسی وضعیت رفتارهای خودمراقبتی در بیماران دیابتی نوع ۲ شهرستان ایلام انجام گرفت.مواد و روش ها: در این پژوهش توصیفی مقطعی در سال ۹۳، ۷۰ بیمار دیابتی نوع ۲ به روش نمونه گیری تصادفی مرحله ای انتخاب شدند. ابزارهای به کار رفته در پژوهش شامل پرسش نامه مشخصات فردی و مقیاس خلاصه فعالیت های خودمراقبتی دیابت بود. داده ها در نرم افزار SPSS vol.20 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. برای سنجش ارتباط بین متغیرهای مستقل و وضعیت خودمراقبتی از آنالیز واریانس یکطرفه و آزمون های آماری tمستقل استفاده شده است.یافته های پژوهش: نمونه های پژوهش از نظر وضعیت خودمراقبتی به ترتیب در سطوح متوسط (۷۴.۳ درصد) و ضعیف (۲۱.۴ درصد) خودمراقبتی قرار داشتند. میانگین نمره کلی خودمراقبتی ۳۱.۴۴ با انحراف معیار ۸.۸۹ بود. درصد نمره خودمراقبتی ۴۴.۹ درصد است که نشان دهنده خودمراقبتی پایین تر از متوسط است. بیشترین انجام خودمراقبتی را نمونه ها در ابعاد عدم مصرف سیگار (۹۷.۱ درصد) و مصرف منظم دارو خوراکی و انسولین (۷۷.۹ درصد)، کمترین انجام خودمراقبتی در بعد پایش قندخون در منزل (۱۸.۳ درصد) داشته اند. در این مطالعه بین تحصیلات و نمرات خودمراقبتی اختلاف معناداری وجود داشت به طوری که با افزایش تحصیلات افراد، میانگین نمرات خودمراقبتی افزایش یافت ولی بین جنس، تاهل و شغل و هم چنین نوع درمان با نمرات خودمراقبتی اختلاف معنادار نبود.بحث و نتیجه گیری: با توجه به این که اکثر بیماران دیابتی در این پژوهش از نظر خودمراقبتی در سطوح متوسط و ضعیفی قرار دارند، بنابراین لزوم گسترش و حمایت از برنامه هایی با محتوای آموزش و پیگیری منظم خودمراقبتی در بیماران دیابتی را نشان می دهد.

کلید واژه: خودمراقبتی، بیماران دیابتی، ابعاد خودمراقبتی