رایان فقروبیکاری

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 رایان فقروبیکاری دارای ۴۷ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد رایان فقروبیکاری  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

این پروژه توسط مرکز رایان فقروبیکاری۲ ارائه میگردد

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی رایان فقروبیکاری،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن رایان فقروبیکاری :

فصل اول : فقر وبیکاری

ازجمله آثار فقر درکشورهای جهان سوم ، بیکاری است ؛ بگونه ای که شدت عقب ماندگی کشور را می توان رادرصد بیکاران آن تخمین زد. طبق برآورد سال ۱۹۷۶ کنفرانس بین المللی کار، حدود ۲۸۳ میلیون بیکار در کشورهای جهان سوم وجود دارد. در بسیاری ازاین کشورها تعداد کسانی که وارد بازار کار می شوند به طورمعمول دوبرابررشد مشاغل است ، ازباب نمونه بیکاری شهری درالجزایز درسال ۱۹۶۶ حدود ۲۶% ، درمراکش این رقم درسال ۱۹۶۳ ، ۲۰% ودرجاماییکا درسال ۱۹۶۰، ۱۹% بود. درسالهای بعداز ۱۹۷۰ رقم بیکاری درکشور فیلیپین به ۳۰% رسد، وگوره زیادی از کارگران دراین کشور ، دارای دستمزدی می باشند که نیازهای ضروری آنهارا کفایت نمی کند.

درسال ۱۹۶۶ رقم بیکاران هند ۲ میلیونو۶۰۰ هزار نفر بود. این رقم درسال ۱۹۷۶ به ۹میلیون و۶۰۰ هزارنفر رسید. تعداد بیکاران کشورهای آمریکای لاتین از ۵/۲ میلیون نفردرسال ۱۹۵۰ به ۸/۸ میلیون نفر درسال ۱۹۶۵ رسید. سازمان بین المللی کاربرآورد کرده است که درسال ۱۹۷۰ حدود ۲۵% کل نیروی کارممالک عقب مانده ، بیکارویا دارای اشتغال ناقص بوده اند. درسال ۱۹۸۰ این رقم به ۵/۲۹% رسید برطبق پیش بینیهای این سازمان بین سالهای ۱۹۷۰ تا ۲۰۰۰ نیروی کاراین ممالک ۹۱% فزونی می یابد.

آمارهای سازمان بین المللی کار حاکی ازاین است که در سال ۱۹۷۷، درجوامع غیر سوسیالیست جهان سوم ، حدود ۳۳۱ میلیون نفر بیکار یا بیکار پنهان وجود داشته است که ۴۰ میلیون ازاین تعداد کاملاً بیکار بوده واغلب درشهرا زندگی می کرده اند.

حدود ۳۰۰ میلیون نفر ازنیروی کاریک میلیارد نفری کشورهای جهان سوم، تقریباً ۱۰۰ روز ازسال رابیکارند ؛ یعنی این که دراین کشورها ۳۰ میلیارد روز کارسالانه به هدرمی رود. نیروی کار بهدر رفته درچین هرساله حدود ۸/۱۴ میلیارد روز تخمین زده می شود.

طبق گزارشات بعضی از محققان از ۲۱ کمون درچین درسال ۱۹۵۲ در ۲ کمون ، کارگران بطور متوسط ۵۰ روزدرسال بیکاربودند، در۸ کمون این رقم بین ۵۰ تا ۱۰۰ روزودر۷ کمون بین ۱۰۰ تا ۲۰۰روز بود. تنها در ۴ کمون کاگران بیش از ۲۰۰ روز درسال اشتغال داشته اند.

تحقیقات نشان داده است که حدود ۲۵تا ۳۰ درصد جمعیت روستایی درکشورهای جهان سوم اضافی هستند ، وخروج آنهاازروستا صدمه ای به بخش کشاورزی نمی زند. درهند کشاورزان حدود ۲۱۸ روز ازسال کار دارند که درنواحی جنوبی این رقم به ۱۸۰ روزکاهش می یابد. در فیلیپین ، یک مشاورز ۶ماه ازسال رابیکاراست ودربرمه کارگران کشاورزبدون زمین تنها می توانند ۵ ماه ازسال راکارکنند. درجاوه متوسط روزهای کاربه ۹۲ روز درسال می رسد.درکوبا طبق آمارسال ۱۹۴۵ نیمی از کارگران کشاورز تنها۱۲۰ روز درسال کارداشتند. طبق تحقیقات درسال ۱۹۶۳ کشاورزان مصری ۱۶۰ روز ازسال رابه کار اشتغال داشتند وهرکشاورز می توانست ۵برابر زمینی راکه مورد استفاده اش قرار می گرفت ، کشت نماید. همه آمارهای ارائه شده درباره کشورهای مختلف توسعه نیافته بیانگر این حقیقت است که بیکاری رابطه مستقیمی بافقر دارد.

عوامل بیکاری درکشورهای توسعه نیافته

۱- رشد جمعیت ونیروی کار: دربیشتر کشورهای جهان سوم نیروی کاررشد فزایند های دارد وسبب بالارفتن نرخ بیکاری دراین کشورها می شود. پیش بینی می گردد ازسال ۱۹۵۷ تا سال ۲۰۰۰ نیروی کار آسیا ۶۰% درصد، آمریکای لاتین ۱۰۴% وآفریقا ۸۵% ، افزایش یابد وکل نیروی کاردراین جوامع به رقم ا میلیارد و۹۰۷ میلیون نفر برسد. باتوجه به این رقم باید تاپایان این قرن بیش ازیک میلیارد شغل ایجاد شود، تابتواند جوابگوی این نیروی کارباشد تنها درهند ایجاد ۸ میلیون شغل لازم است تا بتواند بیکاران فعلی وآنها تا سال ۲۰۰۰ وارد بازارکارمی شوند ، جذب نماید.

۲- عدم رشد صنعتی وکمبود سرمایه :

کشورهای جهان سوم به علت فقدان سرمایه از رشد صنعتی لازم برخوردارنیستند. اجرای طرحهای زیربنایی همچون ساخت جاده ، سد، نیروگاههای برق ، کارخانه های گوناگون مواد اولیه ، درآنها به کندی پیش می رود. صنایع پتروشیمی وسایر صنایع گسترش لازم را نیافته اند. این امورکه همه از پیامدهای فقر وکموبد سرمایه است ، سبب می شود که اشتغال ، هماهنگ بارشد جمعیت پیش نرود ، وبیکاری افزایش یابد. ازطرفی اجرای طرحهای بهداشتی واقدامات اساسی برای کنمترل موالید وتنظیم خانواده ، براثر عوامل زیادی ازجمله فقر وکمبود بودجه لازم ، به طورجدی مورد توجه قرار نمی گیرد؛ وازاین رو جلوگیری ازافزایش درصد بیکاران ناکام می ماند.