مطالعه برهمکنش داروی ضد سرطان سینه دوستاکسل با DNA در حضوروغیاب آناستروزول با استفاده از روش های طیف سنجی جذبی و طیف سنجی دورنگ نمایی دورانی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مطالعه برهمکنش داروی ضد سرطان سینه دوستاکسل با DNA در حضوروغیاب آناستروزول با استفاده از روش های طیف سنجی جذبی و طیف سنجی دورنگ نمایی دورانی دارای ۱۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مطالعه برهمکنش داروی ضد سرطان سینه دوستاکسل با DNA در حضوروغیاب آناستروزول با استفاده از روش های طیف سنجی جذبی و طیف سنجی دورنگ نمایی دورانی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مطالعه برهمکنش داروی ضد سرطان سینه دوستاکسل با DNA در حضوروغیاب آناستروزول با استفاده از روش های طیف سنجی جذبی و طیف سنجی دورنگ نمایی دورانی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مطالعه برهمکنش داروی ضد سرطان سینه دوستاکسل با DNA در حضوروغیاب آناستروزول با استفاده از روش های طیف سنجی جذبی و طیف سنجی دورنگ نمایی دورانی :

تعداد صفحات :۱۰

چکیده مقاله:

اDNA هدف اولیه بسیاری از داروهای ضد سرطان می باشد که با توجه به بررسی های انجام شده،بعضی دگرگونی ها نقش بسیار مهمی در تنظیم رونویسی دارد.ازاین رو مطالعه برهمکنش داروهای ضد سرطان-DNA برای درک بهتر سازوکار عمل آن ها و طراحی ترکیبات دارویی جدیدتر و موثرتر حایز اهمیت می باشد. طیف سنجی جذبی در برهمکنش دوستاکسل با DNA تیموس گاوی در حضوروغیاب آناستروزول در طول موج ۲۶۰ نانومتر بررسی شده است. نتایج نشان می دهد که با افزایش غلطت لیگاند کاهش پیک در نمودار اتفاق افتاده است که نشان دهنده تشکیل کمپلکس و ایجاد پیوند و اینترکالیت شدن لیگاند بین دو رشته DNAمی باشد. نتایج طیف سنجی دورنگ نمایی نشان داد که با افزایش دوستاکسل به DNA تغییر پیک مشاهده می شود که نشان دهنده تشکیل برهم کنش و تغییر در ساختار ماکرو مولکول می باشد. شدت پیک در ناحیه ی مثبت کاهش می یابد درحالی که پیک ناحیه ی منفی افزایش می یابد. افزایش پیک منفی بیانگر باز شدن ساختار مارپیچ دوگانه DNA می باشد. کاهش شدت پیک مثبت نیز نشان دهنده ی تبدیل نوکلییک اسید گسترده راست گرد دو رشته ای به ساختار فشرده تر و تغییر بین صفحه های نوکلیوتیدی و کاهش نیروهای استکینگ می باشد که تغییرات هر دو پیک گواهی بر اینتر کالیتور بودن لیگاند است. با توجه به مثبت تر شدن زاویه می توان گفت که درواقع آناستروزول به دوستاکسل کمک می کند تا DNA را تغییر دهد، دو رشته آن را جدا کرده و بین دو رشته قرار گیرد؛ بنابراین دوستاکسل بین دو رشته DNA اینترکالیت می شود.