تاثیر یک دوره برنامه منتخب تمرینی مشتمل بر تمرینات تسهیل هماهنگی عصبی- عضلانی PNF بر میزان عملکرد افراد مبتلا به کندرومالاسی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 تاثیر یک دوره برنامه منتخب تمرینی مشتمل بر تمرینات تسهیل هماهنگی عصبی- عضلانی PNF بر میزان عملکرد افراد مبتلا به کندرومالاسی دارای ۱۲ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد تاثیر یک دوره برنامه منتخب تمرینی مشتمل بر تمرینات تسهیل هماهنگی عصبی- عضلانی PNF بر میزان عملکرد افراد مبتلا به کندرومالاسی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی تاثیر یک دوره برنامه منتخب تمرینی مشتمل بر تمرینات تسهیل هماهنگی عصبی- عضلانی PNF بر میزان عملکرد افراد مبتلا به کندرومالاسی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن تاثیر یک دوره برنامه منتخب تمرینی مشتمل بر تمرینات تسهیل هماهنگی عصبی- عضلانی PNF بر میزان عملکرد افراد مبتلا به کندرومالاسی :

تعداد صفحات :۱۲

چکیده مقاله:

اهداف: علت اصلی بروز عارضه کندرومالاسی کشکک نقص در سیستم کنترل عصبی- عضلانی و ضعف عضلات چهارسررانی است، تاکنون روش های متفاوتی برای درمان این عارضه پیشنهاد شده که در این میان تمرینات تقویتی گروه عضلات بازکننده ران و تمرینات کششی عضلات رانی مرسوم ترین روش مورد تایید اکثر محققین می باشد. هدف این تحقیق بررسی تاثیر یک دوره برنامه منتخب تمرینی مشتمل بر تمرینات تسهیل هماهنگی عصبی- عضلانی PNF بر میزان عملکرد افراد مبتلا به کندرومالاسی میباشد. روش ها: ۱۲ زن مبتلا به کندرومالاسی ایدیوپاتیک بطور هدفمند، در دامنه سنی ۱۸تا۳۰ سال انتخاب و در تحقیق شرکت داده شدند. برنامه منتخب تمرینی تمرینات کششی، تمرینات تسهیل هماهنگی عصبی- عضلانی و تمرینات قدرتی عضلات ران به مدت ۶ هفته، هر هفته ۳ جلسه و هر جلسه به مدت ۳۰ تا ۴۵ دقیقه بر روی آزمودنی ها اعمال شد. از طریق پرسشنامه ارزیابی عملکرد زانو، میزان عملکرد زانوی آزمودنی ها قبل و پس از پایان دوره تمرینی اندازه گیری شد. برای مقایسه میزان عملکرد در دو مرحله پیش و پس آزمون از آزمون تی وابسته استفاده شد. یافته ها: اختلاف معناداری بین میانگین عملکرد زانوی آزمودنی ها در پیش ۴۷/۷ و پس آزمون ۲۶/۹ مشاهده شد بطوری که میزان عملکرد در حدود ۲۴ %بعد از اتمام دوره تمرینی بهبود یافت.