مقایسه روشهای مختلف درونیابی برای بررسی هدایت الکتریکی آب زیرزمینی، و تغییرات مکانی و زمانی آن در دشت اسفراین

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقایسه روشهای مختلف درونیابی برای بررسی هدایت الکتریکی آب زیرزمینی، و تغییرات مکانی و زمانی آن در دشت اسفراین دارای ۹ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقایسه روشهای مختلف درونیابی برای بررسی هدایت الکتریکی آب زیرزمینی، و تغییرات مکانی و زمانی آن در دشت اسفراین  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقایسه روشهای مختلف درونیابی برای بررسی هدایت الکتریکی آب زیرزمینی، و تغییرات مکانی و زمانی آن در دشت اسفراین،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقایسه روشهای مختلف درونیابی برای بررسی هدایت الکتریکی آب زیرزمینی، و تغییرات مکانی و زمانی آن در دشت اسفراین :

تعداد صفحات :۹

چکیده مقاله:

پهنه بندی پارامترهای کیفی آب زیرزمینی، یکی از اولین گامها در مدیریت منابع آب است. در این مطالعه پارامتر EC اندازه گیری شده ازنمونه آب زیرزمینی بدست آمده از ۲۴ چاه عمیق در زمان های مختلف، در محدوده ی دشت اسفراین، در استان خراسان شمالی موردبررسی قرار گرفت تا پس از مقایسه ی روشهای مختلف درونیابی، برای هدایتالکریکی آب زیرزمینی، تغیییرات مکانی و زمانی این پارامتررا در دشت اسفراین، براساس بهترین روش درونیابی بررسی شود. برای انتخاب بهترین روش درونیابی، از نسخه های مختلف روشهای RBF, IDW استفاده شد. لازم به ذکر است در روش IDW دو پارامتر توان و همسایگی بهینه گردید. برای استفاده از روش Krigneg باید داده ها نرمال باشند و در صورت غیرنرمال بودن باید با تبدیل مناسب نرمال گردد. آزمون کلموگروف-اسمیرنوف برای نشان داد؛ داده های مربوط به پارامتر هدایتالکریکی در سالهای ۱۳۹۰ و ۱۳۹۴ نرمال بودند. لذا برای استفاده از روش Kriging، نیاز به نرمالسازی نبود. در نهایت، عملکرد این روشها با استفاده از صحتسنجی مورد ارزیابی قرار گرفت. از R2 و RMSE برای انتخاب بهترینروش استفاده شد. سپس از این روش، برای ارزیابی توزیع مکانی پارامتر هدایت الکریکی آبزیرزمینی دشت اسفراین در زمان های مختلف،استفاده گردید. نتایج نشان داد در سالهای ۱۳۹۰ و ۱۳۹۴ بیشترین غلظت هدایتالکریکی مربوط به نقاطی در مرکز و جنوب دشت بودکه در جهت شرقی و غربی کاهش یافت. بررسی تغییرات زمانی هدایتالکریکی نشان داد که غلظت پارامتر هدایتالکریکی طی سال۱۳۹۰ تا ۱۳۹۴ در مجموع، کاهش یافته که بیشترین کاهش، مربوط به ناحیه ای در قسمت مرکزی دشت و کمترین کاهش، مربوط بهقسمت های شرقی دشت می باشد.