بررسی اثر ویبراسیون عمومی بدن بر میزان انعطاف پذیری اندام تحتانی در زنان جوان سالم

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی اثر ویبراسیون عمومی بدن بر میزان انعطاف پذیری اندام تحتانی در زنان جوان سالم دارای ۱۳ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی اثر ویبراسیون عمومی بدن بر میزان انعطاف پذیری اندام تحتانی در زنان جوان سالم  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی اثر ویبراسیون عمومی بدن بر میزان انعطاف پذیری اندام تحتانی در زنان جوان سالم،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی اثر ویبراسیون عمومی بدن بر میزان انعطاف پذیری اندام تحتانی در زنان جوان سالم :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : طب توانبخشی

تعداد صفحات :۱۳

مقدمه و هدف:انعطاف پذیری جزء مهمی از عملکرد طبیعی سیستم عضلانی اسکلتی می باشد. به همین منظور تمرینات انعطاف پذیری، جزء ثابت برنامه های آماده سازی ورزشکاران محسوب شده و به صورت عمومی پیش از تمرین یا شرکت در رقابت های ورزشی پیشنهاد می گردد. با توجه به نتایج ضد و نقیض در فواید کاربرد استرچینگ در برنامه گرم کردن از یک سو و کاربرد ویبراسیون عمومی بدن (whole body vibration:WBV) برای بهبودی انعطاف پذیری از سوی دیگر، هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر ویبریشن عمومی بدن بر انعطاف پذیری اندام تحتانی در زنان جوان سالم می باشد. مواد و روش ها: ۲۵ زن جوان سالم با میانگین سنی ۲۰.۷۶±۱.۰۹ سال در این مطالعه شرکت کردند. انعطاف پذیری این افراد قبل و بعد از مداخله با استفاده از آزمون های Passive Knee Extension، Hip Flexion و Modified sit and Reach اندازه گیری شد. سپس شرکت کنندگان به حالت نیمه اسکات روی پلت فورم دستگاه WBV (فرکانس۳۰ هرتز، آمپلی تود۲ میلی متر) در پنج ست ۶۰ ثانیه ای و۶۰ ثانیه استراحت بین ست ها ایستادند. یافته ها: پس از اعمال WBV، انعطاف پذیری همسترینگ، فلکسورهای هیپ در هر دو پا و نیز انعطاف پذیری عمومی بدن بطور معنی داری نسبت به قبل از آن افزایش یافت (P=0.00).نتایج نشان دادند که انعطاف پذیری همسترینگ و فلکسورهای هیپ بین دو پای راست وچپ قبل از مداخله با یکدیگر اختلاف معنی داری دارند (P£۰.۰۵). ولی پس از اعمال WBV بین انعطاف پذیری فلکسورهای هیپ در دو پا تفاوت معنی دار وجود نداشت (P=0.14). نتیجه گیری: یافته های این مطالعه نشان می دهد که کاربرد WBV می تواند روش تمرینی مناسبی برای افزایش انعطاف پذیری اندام تحتانی باشد.

کلید واژه: ویبریشن، انعطاف پذیری، استرچ