حذف آنتی بیوتیک محرک رشد (لینکومایسین) و افزودن اسید استیک به جیره جوجه های گوشتی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 حذف آنتی بیوتیک محرک رشد (لینکومایسین) و افزودن اسید استیک به جیره جوجه های گوشتی دارای ۱۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد حذف آنتی بیوتیک محرک رشد (لینکومایسین) و افزودن اسید استیک به جیره جوجه های گوشتی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی حذف آنتی بیوتیک محرک رشد (لینکومایسین) و افزودن اسید استیک به جیره جوجه های گوشتی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن حذف آنتی بیوتیک محرک رشد (لینکومایسین) و افزودن اسید استیک به جیره جوجه های گوشتی :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : پژوهشهای علوم دامی (دانش کشاورزی)

تعداد صفحات :۱۶

زمینه مطالعاتی: استفاده از اسید استیک بعنوان یک افزودنی جیره، عملکرد جوجه های گوشتی را از طریق تغییر میکروفلور روده بهبود بخشید. هدف: این آزمایش به منظور بررسی امکان جایگزینی آنتی بیوتیک محرک رشد با اسید استیک بعنوان یک افزودنی جیره انجام شد. روش کار: این مطالعه با استفاده از ۱۴۴ قطعه جوجه یک روزه گوشتی انجام شد. روز ششم جوجه ها به چهار گروه و هر گروه به سه زیر گروه (تکرار) ۱۲ قطعه ای تقسیم شدند. به جیره هر گروه مقدار ۳ mg/Kg لینکومایسین هیدروکلرید (An)، صفر (AA0)، ۰.۷ (AA0.7) و ۱.۴ (AA1.4) درصد اسید استیک اضافه شد. یک پرنده از هر زیر گروه در روز های ۱۸، ۲۸ و ۳۸ ذبح شد و از محتویات ایلئوسکال نمونه برداشت شد. تعداد پرگنه ها (CFU/gr) باکتری های اشریشیاکلی، کلی فرم و لاکتوباسیلوس نمونه ها تعیین شد. نتایج: در کل دوره، تیمار هایAA0.7 وAA1.4 کمترین مصرف خوراک (به ترتیب ۱۰۴.۹۱ و ۱۰۴.۹۰)، بیشترین افزایش وزن (به ترتیب ۶۰.۹۷ و ۶۱.۰۱) و کمترین ضریب تبدیل خوراک (به ترتیب ۱.۷۲ و ۱.۷۲) رانشان دادند (P<0.05). در ۲۸ و ۳۸ روزگی، تعداد پرگنه اشریشیا کلی بدست آمده از تیمار AA1.4 (به ترتیب ۵.۴۰ و ۵.۲۶) کمتر از تیمار An (به ترتیب ۵.۷۳ و ۵.۶۰) و AA0 (به ترتیب ۶.۳۲ و ۶.۴۵) بود (P<0.05). در ۲۸ روزگی تعداد پرگنه لاکتوباسیلوس بدست آمده از AA کمتر از تیمار AA0.7 (6.71) و AA1.4 (6.70) بود (P<0.05) و با تیمار An(6.49) تفاوتی را نشان نداد (P>0.05). در روز ۳۸، کمترین تعداد پرگنه لاکتولاسیلوس متعلق به AA0 (6.14) بود (P<0.05) و سایر تیمارها تفاوتی را نشان ندادند (P>0.05). نتیجه گیری نهایی: جایگزینی لینکومایسین با اسید استیک در جیره جوجه های گوشتی به دلیل بهبود مصرف خوراک، افزایش وزن روزانه، ضریب تبدیل خوراک، تعداد باکتری های مضر و باکتری ها مفید روده امکان پذیر است.

کلید واژه: لینکومایسین، اسید استیک، عملکرد، جوجه های گوشتی