بررسی پتانسیل رسوب دهی حوضه های آبخیز خور و سفیدارک (هشتگرد، کرج) با نگرشی ویژه به اختلاف میان دو مدل EPM و MPSIAC

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی پتانسیل رسوب دهی حوضه های آبخیز خور و سفیدارک (هشتگرد، کرج) با نگرشی ویژه به اختلاف میان دو مدل EPM و MPSIAC دارای ۱۸ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی پتانسیل رسوب دهی حوضه های آبخیز خور و سفیدارک (هشتگرد، کرج) با نگرشی ویژه به اختلاف میان دو مدل EPM و MPSIAC  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی پتانسیل رسوب دهی حوضه های آبخیز خور و سفیدارک (هشتگرد، کرج) با نگرشی ویژه به اختلاف میان دو مدل EPM و MPSIAC،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی پتانسیل رسوب دهی حوضه های آبخیز خور و سفیدارک (هشتگرد، کرج) با نگرشی ویژه به اختلاف میان دو مدل EPM و MPSIAC :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : رسوب شناسی کاربردی

تعداد صفحات :۱۸

امروزه فرآیندهای فرسایش و رسوب گذاری در علومی چون زمین شناسی، جغرافیای طبیعی و آبخیزداری مورد بررسی قرار می گیرد. حفاظت از خاک از دید پیشگیری از فرسایش خاک و از بین رفتن زمین های حاصل خیز و پیشگیری از پرشدن زود هنگام سدهای مخزنی دو مساله بسیار مهمی است که در این گونه پژوهش ها مورد توجه است. به همین دلیل، میزان فرسایش، برآورد تولید رسوب سالیانه و رسوب دهی حوضه های آبریز، با به کارگیری مدل های تجربی، مورد توجه پژوهشگران قرار گرفته است. در این پژوهش، حوضه های آبخیز خور و سفیدارک در حوضه آبخیز رودخانه کردان (استان البرز) به عنوان مطالعه موردی برگزیده شده است. هدف این پروژه، برآورد تولید رسوب سالیانه در حوضه های یادشده با استفاده از مدل های EPM و MPSIAC، و مقایسه آن ها است. در این راستا، پس از بررسی های میدانی، در هر یک از زیرحوضه ها با بهره گیری از نقشه های سنگ شناسی، خاک شناسی، پوشش گیاهی اطلاعات تلفیق شدند. سپس جدول های مربوطه برای محاسبه کمی هر یک از عوامل به منظور بررسی فرسایش به روش MPSIAC تهیه و در پایان با به کارگیری روش EPM رده بندی شدت فرسایش آن انجام گرفت. میانگین رسوب ویژه در ۷ زیرحوضه منطقه در دو مدل MPSIAC و ۳.۲۸ EPM و ۱.۹۹ متر مکعب بر هکتار در سال (به ترتیب) و میانگین فرسایش ویژه در این دو مدل ۱۱.۰۵ و ۳.۹۳ متر مکعب بر هکتار در سال می باشد. در هر دو روش بیش ترین میزان تولید رسوب مربوط به سازندهای زاگون و شمشک است.

کلید واژه: پتانسیل رسوب دهی، خور و سفیدارک، استان البرز، EPM و MPSIAC