مقایسه تاثیر ترکیب فیبرینوژن سنتتیک و آلبومین با پلاسمای تازه منجمد شده در پیش گیری از اختلالات انعقادی جراحی قلب اطفال

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقایسه تاثیر ترکیب فیبرینوژن سنتتیک و آلبومین با پلاسمای تازه منجمد شده در پیش گیری از اختلالات انعقادی جراحی قلب اطفال دارای ۱۲ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقایسه تاثیر ترکیب فیبرینوژن سنتتیک و آلبومین با پلاسمای تازه منجمد شده در پیش گیری از اختلالات انعقادی جراحی قلب اطفال  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقایسه تاثیر ترکیب فیبرینوژن سنتتیک و آلبومین با پلاسمای تازه منجمد شده در پیش گیری از اختلالات انعقادی جراحی قلب اطفال،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقایسه تاثیر ترکیب فیبرینوژن سنتتیک و آلبومین با پلاسمای تازه منجمد شده در پیش گیری از اختلالات انعقادی جراحی قلب اطفال :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله دانشکده پزشکی اصفهان

تعداد صفحات :۱۲

مقدمه: یکی از مشکلات مهم جراحی قلب اطفال، خونریزی پس از بای پاس قلبی- ریوی است و تزریق پلاسمای تازه منجمد شده (FFP یا Fresh frozen plasma) جهت جبران خون از دست رفته و پیش گیری از اختلالات انعقادی، به طور معمول اولین اقدامی است که برای بیمار انجام می گیرد، اما برخی مطالعات نشان داده است تزریق فیبرینوژن و آلبومین می تواند در جبران خون از دست رفته و پیش گیری از اختلالات انعقادی موثر باشد. از این رو، مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر ترکیب فیبرینوژن سنتتیک و آلبومین با پلاسمای تازه منجمد شده، در پیش گیری از اختلالات انعقادی در جراحی قلب اطفال بستری در بیمارستان چمران اصفهان طی سال ۱۳۹۳ انجام شد.روش ها: طی یک مطالعه کارآزمایی بالینی، ۹۰ بیمار دارای معیارهای ورود به مطالعه به روش تصادفی سازی بلوکی در دو گروه تقسیم شدند. گروه اول، تحت تزریق پلاسمای تازه منجمد شده و گروه دوم تحت تزریق فیبرینوژن سنتتیک و آلبومین قرار گرفتند. قبل و بعد از عمل در تمام بیماران، مقدار پلاکت (Plt یا Platelet)، زمان پروترومبین (PT یا Prothrombin time)، زمان ترومبوپلاستین نسبی (PTT یا Partial thromboplastin time)، زمان انعقاد فعال (ACT یا Activated clotting time)، گازهای خون شریانی (ABG یا Arterial blood gas)، هموگلوبین (Hb یا Hemoglobin) و سطح فیبرینوژن خون بررسی و مقایسه شد.یافته ها: بررسی سطح هموگلوبین بیماران در قبل از عمل در دو گروه دریافت کننده پلاسمای تازه منجمد شده و فیبرینوژن و آلبومین، به ترتیب ۱.۹±۱۰.۶ و ۳.۳±۱۱.۹ (P=0.290)، در یک ساعت بعد از عمل ۲.۲±۱۲.۹ و ۲.۳±۱۲.۳ و در ۲۴ ساعت بعد از عمل ۱.۷±۱۲.۹ و ۲.۶±۱۳.۱ بود (P=0.750) و تفاوت معنی داری بین دو گروه مشاهده نشد. همچنین، روند تغییرات سطح هموگلوبین بین دو گروه اختلاف معنی دار نداشت (P=0.690). سطح فیبرینوژن در قبل از عمل در دو گروه متفاوت بود، اما در بعد از عمل اختلاف معنی داری بین دو گروه مشاهده نشد.نتیجه گیری: استفاده از ترکیب فیبرینوژن و آلبومین در بیماران تحت اعمال جراحی قلب حداقل به اندازه پلاسمای تازه منجمد شده از اختلالات انعقادی و میزان نیاز به تزریق پلاسمای تازه منجمد شده می کاهد. از این رو، استفاده از این ترکیب در کودکانی که تحت عمل جراحی قلبی قرار می گیرند، طبق نظر پزشک جراح و در صورت عدم وجود کنترا اندیکاسیون، توصیه می گردد.

کلید واژه: پلاسمای تازه منجمد شده فیبرینوژن، جراحی قلب اطفال