مقایسه تاثیر مهاری ژل APF و ژل سدیم فلوراید (NAF) بر روی غلظت میکروارگانیزم های پوسیدگی زا در محیط دهان با روش Quantitative Real Time PCR

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقایسه تاثیر مهاری ژل APF و ژل سدیم فلوراید (NAF) بر روی غلظت میکروارگانیزم های پوسیدگی زا در محیط دهان با روش Quantitative Real Time PCR دارای ۱۲ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقایسه تاثیر مهاری ژل APF و ژل سدیم فلوراید (NAF) بر روی غلظت میکروارگانیزم های پوسیدگی زا در محیط دهان با روش Quantitative Real Time PCR  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقایسه تاثیر مهاری ژل APF و ژل سدیم فلوراید (NAF) بر روی غلظت میکروارگانیزم های پوسیدگی زا در محیط دهان با روش Quantitative Real Time PCR،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقایسه تاثیر مهاری ژل APF و ژل سدیم فلوراید (NAF) بر روی غلظت میکروارگانیزم های پوسیدگی زا در محیط دهان با روش Quantitative Real Time PCR :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران (نامه دانشگاه)

تعداد صفحات :۱۲

سابقه و هدف: با وجودی که عوامل متعددی در برنامه های پیشگیری از پوسیدگی در کودکان وجود دارند، شاید هیچ کدام از آن ها به اندازه کاربرد مناسب فلوراید درکاهش پوسیدگی موثر نباشند. اثرات اصلی پیشگیری ازپوسیدگی فلوراید به وسیله تماس موضعی با مینا و از طریق اعمال اثر آنتی باکتریال آن صورت می گیرد. هدف از این تحقیق، مقایسه تاثیر مهاری ژل NAF و APF بر روی غلظت میکروارگانیسم های پوسیدگی زا (استرپتوکوک موتانس و لاکتوباسیل) با روش Quantitative Real-Time PCR می باشد.مواد و روش ها: این مطالعه به صورت کارآزمایی بالینی کلاسیک یک سو کور می باشد و در هر نمونه دو اندازه گیری (قبل و بعد از مداخله) صورت گرفت، به این صورت که ابتدا ۴۴ نمونه پلاک از کودکان مورد ارزیابی اولیه باکتریایی با روش Quantitative Real Time PCR قرار گرفت و تعداد باکتری های لاکتوباسیل و استرپوکوک در هر نمونه به دست آمد. در مرحله دوم به طور تصادفی برای ۲۲ نفر، ژل APF (23/1 درصد فلوراید+۰.۹۸ درصد اسیدفسفریک) با اسیدیته ۳.۵ با استفاده از اپلیکاتور در تمام سطوح دندان های موجود در دهان (شیری و دائمی) مالیده شد. هم چنین، برای ۲۲ نفر باقیمانده از ژل ۲ درصد NAFبا اسیدیته خنثی استفاده شد. بعد از انجام اعمال مربوط به تحقیق، اندازه گیری های تعداد باکتری ها، مجددا توسط تکنیک ریل تایم کمی صورت پذیرفت. سپس میزان تغییر میکرواگانیسم های پوسیدگی زای پلاک، قبل و بعد از مداخله در دو گروه مقایسه شد. در این مطالعه از آزمون آماری Mann- Whitney استفاده شد.یافته ها: رشد میکروارگانسیم های لاکتوباسیلوس و استرپتوکوک موتانس بعد از مصرف APF نسبت به NAF به طور معنی داری کاهش یافته است (۰.۰۵<p).استنتاج: از ژل APF با اطمینان بیش تری در پیشگیری از پوسیدگی دندانی در کودکان می توان بهره جست.

کلید واژه: NAF، APF، استرپتوکوک موتانس، لاکتوباسیل، Time PCR Quantitative Real